Monday 11 May 2015

Αλλαγές Στην Παιδεία

Σεξουαλική Διαπαιδαγώγηση  -  Μουσική Δώρο Μουσικό Όργανο -  Ζωγραφική  -  Νόμοι Δικαιώματα Εργατικό Δίκαιο  -  Κώδικας Οδικής Κυκλοφορίας  -  Συμπεριφορά Προς  Άλλους  -  Συμπεριφορά Προς Τα Ζώα Και Στην Φύση  -  Γυμναστική Επάγγελμα  Αθλητής  - Ψυχολογικοί Υποστήριξη. 

Τι Είναι Μεταδοτικό

Ασθένεια - Γέλιο - Γλώσσα -  Αγάπη  - Εμετός  - Γνώσεις  - Φόβος  - Μόδα  - Χασμουρητό -   Ηλιθιότητα - Καλές Ιδέες -  Θρησκεία - Φανατισμός 

Sunday 10 May 2015

Ελληνικές Παροιμίες Η Σοφία Στους Αιώνες

 Πάθη & Αμαρτίες
Καλόγρια στα γεράματα.
Αμαρτίαι γονέων παιδεύουσι τέκνα.
Αμαρτία εξομολογουμένη ουκ έστι αμαρτία.
Αμαρτίες πο ‘χεις άντρα και ξυπνάς τη νύχτα πάντα.
Ούτε εκκλησιά χωρίς καμπάνα, ούτε χωριό χωρίς πουτάνα.
Αν αρτυθείς να είν’ αρνί, αν κλέψεις ναν’ χρυσάφι κι αν αγαπήσεις και καμιά, να τη ζηλεύει η γειτονιά.                                                                                                                       Ελαττώματα
Εμ φτωχό τ’ αρνί, εμ πλατιά ουρά.
Η καμήλα από τ’ αυτί δεν κουτσαίνει.
Κι ο ωραιότερος κώλος, πορδές κλάνει.
Αγάπα το φίλο σου με τα ελαττώματά του.
Δεν είναι τάβλα που να μην έχει το ρόζο της.
Καλή είν’ η νύφη μας, μόνο στραβά κοιτάζει.
Μήτε δέντρο χωρίς ξεράδι μήτε άνθρωπος χωρίς ψεγάδι.
Τι χοντρό κεφάλι που ‘χεις· με στενεύει η σκούφια σου.
Η γυναίκα όταν παντρευτεί και το μουλάρι όταν σαμαρωθεί [δείχνουν τις πληγές τους].
Τα δικά μας ελαττώματα είναι σύκα και δεν βροντούν, των άλλων είναι καρύδια και τρίζουν.                
                                                                                                  Άγνοια
Ακούει ένα και κρίνει δύο.
Πού να ξέρει ο βλάχος τι είναι το σφουγγάτο;
Ξέρει και ο κυρ - γάιδαρος τι ‘ναι το κυδωνάτο!
Δεν γνωρίζουν οι γαϊδάροι πώς το τρώνε το χαβιάρι.
Θαρρείς τ’ αυγά αλωνίζονται και το κρασί λιχνιέται.
Κανείς δεν ξέρει τι μαγειρεύει του αλλουνού το τσουκάλι.                                                                         
Ματαιοδοξία
Μαγκιά, κλανιά και κώλος φινιστρίνι.
Χόρτασ’ η ψείρα και βγήκε στον γιακά.
Έκανε η μύγα κώλο κι έχεσε τον κόσμο όλο.
Όποιος ψηλώνεται, πέφτει και σκοτώνεται.
Άβρακος βρακί δεν είχε, το ‘βαλε και χέστηκε.
Είδε η ψείρα αλώνι, περπατεί και καμαρώνει.
Όλα τα ‘χε η Μαριορή, ο φερετζές της έλειπε.
Το μυρμήγκι, σαν είναι να χαθεί, βγάζει φτερά.
Δε ρωτάνε τη Φατμέ πότε θα γίνει μπαϊράμι.
Περήφανος καλόγερος, άδεια τα σακούλια του.
Εβγήκε και το τζίτζιφο και παριστάν’ το φρούτο.
Άμαθος βρακί εφόρει, κάθε πάτημα το εθώρει.
Ο ποντικός στην τρύπα του μεγάλος άρχος είναι.
Αντάμα πάμε, Δέσποτα, και πάμε όπου ορίζεις.
Ας με λένε Βοϊβοντίνα, κι ας ψοφώ απ’ την πείνα.
Έλα παππού να σου δείξω τ’ αμπελοχώραφά σου.
Και κόκκορος εν λαχάνοις, και Σαούλ εν προφήταις.
Όσα ξέρει ο Κωνσταντής, δεν τα ξέρει άλλος κανείς.
Τι του λείπει του ψωριάρη, φούντα με μαργαριτάρι.
Ψηλά παπά μου τ’ άρχισες και δεν το βγάζεις πέρα.
Ο κώλος μας ξεβράκωτος κι η σκούφια μας με φιόρα.
Κι η μυλωνού τον άντρα της με τους πραματευτάδες.
Έκαμε τον κώλο του ντουφέκι και βροντάει και δε στέκει.
Σ’ αυτόν τον τόπο τον στραβό, άλλος δεν ήταν κι ήρθα εγώ.                                                                      
Καυχησιολογία
Όλο το αυγό στην πίτα.
Έκανε τ’ άχυρα κομμάτια.
Εγώ είμαι εδώ, που σπάω το αυγό.
Γέρος και ξένος για πολλά καυχιέται.
Θα πηδήξω τάτα, θα σε δω παιδάκι μου.
Για δέστε με γειτόνισσες, πλεμόνια τηγανίζω.
Έχετε γεια γειτόνισσες κι εγώ ψηλά αρμενίζω.
Ο άδειος ο τενεκές κάνει το μεγαλύτερο θόρυβο.
Άλλη καμιά δε γέννησε, μόνο η Μαρία το Γιάννη.
Άβρακος έβαλε βρακί, σε κάθε πόρτα το έδειχνε.
Άκουσα τα κουδούνια σου κι έλεγα μάντρες έχεις.
Μην καμαρώνεις στην αρχή προτού ιδείς το τέλος.
Γέρος κι αν επαινεύτηκεν, ανήφορος το δείχνει.
Ο Μανώλης, με τα λόγια, χτίζει ανώγια και κατώγια.
Μες στα πολλά παινέματα τα πιο πολλά είναι ψέματα.
Έκανε κι ο κόκορας αυγό και δεν έχει πού να το βάλει.
Όποιος καμαρώνει γι' αφεντιά, πρέπει κι αφέντης να 'ναι.
Μην το περηφανεύεσαι και μην το κάνεις νάζι, γιατί ο Θεός την ομορφιά σαν άνθος την τινάζει.
Μη μου πολυψηλώνεσαι γιατί ψηλός δεν είσαι, και το χωριό σου είναι κοντά, και ξέρω τίνος είσαι.      
                                                                                                Βλακεία
Χαζό παιδί, χαρά γεμάτο.
Όποιος δεν έχει μυαλό, έχει πόδια.
Κρατεί τα δράμια και χάνει τα καντάρια.
Σαράντα πέντε Γιάννηδες ενός κοκόρου γνώση.
Τα μυαλά σου και μια λύρα να χορεύει η καλομοίρα.
Τα μυαλά σου και μια λίρα και του μπογιατζή ο κόπανος.
Να ‘χαν οι κουρούνες γνώση, να μας δάνειζαν καμπόση.
Ουδείς μωρότερος των ιατρών, εάν δεν υπήρχαν οι διδάσκαλοι.                                                               
Αναποτελεσματικότητα
Βάρ’ εμείς, πέσ’ εμείς.
Απ’ τη γύφτισσα προζύμι.
Χίλια κλήματα, δέκα σταφύλια.
Πάει ανάποδα, σαν τον κάβουρα.
Με τις πορδές δε βάφονται αβγά.
Δεμένο σκυλί, πρόβατα δε φυλάει.
Ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη.
Πήγε για μαλλί και βγήκε κουρεμένος.
Όποιος πάει ανάγυρα, πάει σπίτι του.
Με κουβαλητό νερό ο μύλος δε γυρίζει.
Κι εγώ κακό χερόβολο και συ κακό δεμάτι.
Όποιος αέρα κυνηγά, αέρας τονε παίρνει.
Διάλεξε, ξεδιάλεξε, στην κοπριά κατάντησε.
Πήγαμε στη Ρώμη και δεν είδαμε τον Πάπα.
Ή στραβός είν’ ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε.
Αλάτι πάει στην αλυκή και φρύγανα στο λόγγο.
Πιάσ’ τον ξυπόλητο και πάρ’ του τα παπούτσια.
Βαράει κουμπουριές στο γάμο του Καραγκιόζη.
Έκαψ’ την καλύβα του να μη τον τρων’ οι ψύλλοι.
Πάρε την κάργια οδηγό, να φας σκατό με το κιλό.
Όπου λαλούν πολλοί κοκόροι, αργεί να ξημερώσει.
Της νύχτας τη δουλειά τη βλέπει η μέρα και γελά.
Τυφλός τυφλό οδήγαγε κι οι δυο στο λάκκο πέσαν.
Τον κώλο βάζει ο μάγειρας, σκατά θα μαγειρέψει.
Τώρα που έμαθε ο γάιδαρος να μην τρώει, ψόφησε.
Αλλού με τρίβεις δέσποτα κι αλλού έχω εγώ το πόνο.
Στραβός στραβόν οδήγαγε κι ηύραν κι οι δυο το βράχο.
Μούντζω κατά του Κουρουνιού, σπάσανε οι μπογάνες.
Κίνησε ο Οβριός για το παζάρι κι έτυχε να ‘ναι Σάββατο.
Θα κουρέψουμε μια γάτα, για να φτιάσουμε μια κάπα.
Αν βάζεις τον κώλο σου να σου κάνει δουλειά, σκατά δουλειά θα κάνει.
Τι έχουν τα έρμα και ψοφάνε; Με ήλιο τα μπάζουμε, με ήλιο τα βγάζουμε.                                               
                                                                                        Ανικανότητα
Χρυσάφι πιάνει, χώμα γίνεται.
Τρελός ράφτης, μακριά κλωστή.
Ο κακός χέστης δυο φορές τα κάνει.
Δεν μπορεί να μοιράσει δυο γαϊδουριών άχυρα.
Σαράντα χρόνια μάστορας και μάστορα γυρεύω.
Ο κακός ο μάστορης με τα σύνεργά του τα βάζει.
Αντί να βγει από την πόρτα βγαίνει από το παράθυρο.
Όποιος δεν ξέρει να γδάρει, χαλάει και κρέας και τομάρι.
Δεν μπορείς εσύ να κλάσεις, και κουλούρια θες να πλάσεις.
Άντρας γέρος, γυναίκες νιές, κάνουν πάντα κακές δουλειές.                                                                       
Διστακτικότητα
Πίσω να πάει ντρέπεται, μπροστά να πάει φοβάται.
Ως να συλλογιστεί ο γνωστικός, περνά το γεφύρι ο τρελός.                                                                       
Αχαριστία
Αχόρταγο κι αχάριστο, ποτέ να μη βοηθάς.
Ανάθρεψε τον ποντικό να φάει και το σακί σου.
Τον έμαθα να κολυμπά, γυρεύει να με πνίξει.
Έμαθε να βελονιάζει και γαμεί το μάστορή του.
Εγώ σ’ έχτισα φούρνε μου κι εγώ θα σε χαλάσω.
Θρέψε λύκο το χειμώνα, να σε φάει το καλοκαίρι.
Πάρ’ τον στο γάμο σου να σου πει και του χρόνου.
Του κακού αν κάνεις χάρη, σε κακό θε να το πάρει.
Όσο και να δουλέψει ο γάιδαρος, αγκάθια τον ταγίζουν.
Όσο καιρό θερίζαμε «Βασίλη και Βασίλη» και σαν αποθερίσαμε, «όξω, μωρέ κασίδη!»                             
                                                                                            Πλεονεξία
Κλαίν’ οι χήρες, κλαίν’ κι οι παντρεμένες.
Όποιος θέλει τα πολλά, χάνει και τα λίγα.
Και την πίτα σωστή και το σκύλο χορτάτο.
Και γαλάτα και μαλάτα και θηλυκά τ’ αρνιά.
Tο ένα μάτι στο γιαχνί και τ’ άλλο στο πιλάφι.
Τα πολλά και τα περίσσια μας χαλάσανε τα ίσια.
Εφτά νομάτοι δυο ψωμιά κι εγώ ο καημένος ένα.
Κουμπάρε φάε και ψωμί· καλά είν’ και τα κοψίδια.
Γλυκάθηκε η γριά στο μέλι, θα φάει και το κουβέλι.
Τι του λείπει του ψωριάρη, φούντα με μαργαριτάρι.
Δώκαν του χωριάτη αυγό και το ‘θελε και ρουφηχτό.
Καλόμαθε η γριά στα σύκα και εμπαινόβγαινε κι εζήτα.
Αν δεν πεινάσουν οι φτωχοί, οι πλούσιοι δε χορταίνουν.
Ο πλούσιος που παρακαλεί το Θεό, κακό έχει στο νου του.
Του παπά η κοιλιά είν’ αμπάρι, θέλει να φάει και να πάρει.
Όποιος στην ξέρα περπατεί και θάλασσα γυρεύει, ο διάβολος οπίσω του κουκιά του μαγειρεύει.           
                                                                                          Φιλαργυρία
Μάζευε κι ας είναι ρώγες.
Που ‘χει πολλά τα γρόσια, θέλει πάντα κι άλλα τόσα.
Του φτωχού του λείπουνε πολλά μα του φιλάργυρου όλα.
Για να μη φάγει ο γάτος το ψωμί, τρώει ο ποντικός τα ρούχα.
Εξόδεψε ο φιλάργυρος παράδες στ’ όνειρό του, και την αυγή κρεμάστηκε απ’ τον πολύ καημό του.       
                                                                                     Ισχυρογνωμοσύνη
Το γινάτι βγάζει μάτι.
Θέλω την γυναικά κι ας είναι χήρα και φτωχή και κακομοίρα.
Όποιος δε βάζει νερό στο κρασί του, το πληρώνει διπλά το φαΐ του.                                                        
                                                                                              Δύσκολοι χαρακτήρες
Στο καρφί, καρφί δε μπαίνει.
Το στραβό το ξύλο η φωτιά το σιάζει.
Κι εγώ κακό χερόβολο και συ κακό δεμάτι.
Πάντα ξεχνά η πεθερά πως ήτονε και νύφη.
Τι κυράτσα παπαδιά, τι κυράτσα ράφταινα.
Στο καλάθι δεν χωρεί, στο κοφίνι περισσεύει.
Δεν τον πιάνεις ούτε στο σακί ούτε στο σακούλι.
Εκάκιωσεν ο μπάμπακας κι η λίμνη δεν το ξέρει.
Όσες πράσινες φοράδες, τόσες καλοπεθεράδες.
Η φακή νερό δεν είχε και έβραζε με το ζουμί της.
Όπου γέρος κακό σκάνταλο, όπου γριά κακή βουλή.
Στη γειτονιά τριαντάφυλλο και μες στο σπίτι αγκάθι.
Ο καλός ο πεθερός, γάιδαρος καμαρωτός και η κακιά η πεθερά, κολοβή οχιά.
Το ήμερο τ’ αρνί βυζαίνει από δυο μανάδες και το άγριο δε βυζαίνει ούτε απ’ τη μάνα του.                   
                                                                                               Απάθεια
Εμείς οι βλάχοι, όπως λάχει.
Χέστηκε η φοράδα στ’ αλώνι.
Χέστηκε η Φατμέ στο Γενί τζαμί.
Σιγά μη χάσει η Βενετιά βελόνι.
Δε φοβάται ο παστουρμάς τ’ αλάτι.
Ο βρεγμένος τη βροχή δεν τη φοβάται.
Καθαρός ουρανός αστραπές δε φοβάται.
Ας γυρίζει ο μύλος, κι ας τρώει ο χοίρος.
Το χωριό καιγότανε κι η νύφη στολιζότανε.
Τον ξεδιάντροπο φτύνανε κι έλεγε ψιχαλίζει.
Εδώ καράβια χάνονται, βαρκούλες αρμενίζουν.
Από πίτα που δεν τρως, τι σε νοιάζει κι αν καεί.
Μαριγούλα Μαριγώ, κι αν δε με θες, να κι εγώ!
Μακριά απ’ τον κώλο μου, κι ας είναι δέκα μέτρα.
Άνεμος που δεν μποδίζει, άφησέ τον κι ας βουίζει.
Καημό που το ‘χε η ρίγανη, που εκάη το καταράχι.
Χέστηκε ο Πολύδωρος που ‘ναι στα πόδια γρήγορος.
Στραβά φορεί το φέσι του, παρά δεν έχ’ στην τσέπη του.                                                                           
Παράνοια & Τρέλα
Η τρέλα δεν πάει στα βουνά.
Γελά ο τρελός στ’ αγέλαστα.
Οι τρελοί κουδούνια δεν έχουν.
Τον τρελό κι αν ορμηνεύεις, κρύο σίδερο δουλεύεις.
Απ’ τα πολλά τα γέλια, τον καταλαβαίνεις τον τρελό.
Ο τρελός και το άσπρο άλογο από ένα μίλι φαίνονται.
Ο τρελός με την τρελάρα του, γεμίζει την κοιλάρα του.                                                                              
Δειλία
Το μάτι δειλό μα το χέρι τολμηρό.
Ο φοβητσιάρης άνθρωπος φοβάται και το δίκιο του.                                                                                 
Κακία
Ο κακός κακά λογιάζει.
Κακό χωριό τα λίγα σπίτια.
Ο άνθρωπος γίνεται κακός γιατί τον αδικούνε.
Όπου δεις κακή γυναίκα δυο βολές τηνε χαιρέτα.
Κάλλιο να ζεις με το διάολο παρά με κακιά γυναίκα.
Του κακού, κακό μην κάνεις, το δικό του τόνε φτάνει.
Ν’ άκουγε ο Θεός τον κόρακα, όλοι οι γάιδαροι θα ψοφούσαν.                                                                  
Φθόνος & Ζήλια
Το μάτι σπάει την πέτρα.
Παπάς παπά καλό δεν θέλει.
Να ‘ταν η ζήλια ψώρα, θα ξυνόταν όλη η χώρα.
Το δέντρο που ‘χει τον καρπό, όλο πετροβολιέται.
Μία αλεπού κοψονούρα, όλες τις θέλει κοψονούρες.
Η ζούλια να ‘τανε κασίδα, θα κατέβαινε ως τα φρύδια.
Μητ’ ο σκύλος τρώει τ’ άχυρο μήτε τον γάιδαρο αφήνει.
Άσπρο κώλο που ‘χει η νύφη, να ‘χαμε και μεις οι γύφτοι.
Του ζηλιάρη είναι γραμμένο να ‘ναι το συκώτι του πρησμένο.                                                                   
Μικροπρέπεια
Το γύφτο κάναν βασιλιά κι αυτός γύρευε ρείκια.
Τούρκον είδες; Γρόσια θέλει. Κι άλλον είδες; Κι άλλα θέλει.
Η κουρούνα όπου κι αν πάει, τον κώλο της μαζί τον κουβαλάει.                                                                
Θρασύτητα
Το μάτι δειλό μα το χέρι τολμηρό.
Γελά που κλάνει μα δεν του πιάνει.
Ήρθαν τα άγρια να διώξουν τα ήμερα.
Χόρτασ’ η ψείρα και βγήκε στον γιακά.
Έκανε η μύγα κώλο κι έχεσε τον κόσμο όλο.
Ελάτε γνωστικοί να φάτε του τρελού το βιος.
Φάε κουμπάρε ελιές, καλό είν’ και το χαβιάρι.
Σώπα συ να κρίνω γω, σήκω συ να κάτσω γω.
Η γριά δεν είχε δόντια κι ήθελε και παξιμάδια.
Σηκώθηκαν τα πόδια να χτυπήσουν το κεφάλι.
Σηκώθηκαν τ’ αγγούρια να πηδήξουν το μανάβη.
Δώσ’ μου το ψωμάκι σου να σ’ το δίνω από λίγο.
Αντί να βογκάει ο γάιδαρος βογκάει ο καβαλάρης.
Όποιος σε κλάσει χέσε τον μη βγει καλύτερός σου.
Εκεί που μας χρωστούσανε, μας πήραν και το βόδι.
Τον μαστραπά τον έσπασες, κρασί τι μου γυρεύεις;
Δώσε θάρρος στο χωριάτη να σ’ ανέβει στο κρεβάτι.
Κάνε αστείο σε γαϊδούρι και θα φας κλοτσιά στη μούρη.
Η γριά δεν έλπιζε να παντρευτεί και αρραβώνα γύρευε.
Δωσ’ μου κυρά τον άνδρα σου και παρ’ τον κόπανό μου.
Μια του κλέφτη, δυο του κλέφτη, τρεις και την κακή του μοίρα.
Αν χωρατέψεις με το γάιδαρο, θα σε χτυπήσει στο πρόσωπο με την ουρά.                                                                                                                                                                                        Υποκρισία 
Απορία ψάλτου βηξ.
Γάτος γαμάει και γάτος σκούζει.
Πάρ’ τη σκούφια σου και βάρα με.
Ο πρωτομυριστής και πρωτοκλαστής.
Ανάθελα ξεκίνησε και θελητά του πήγε.
Παπάς εγίνεις Κώστα; Το ‘φερ’ η κατάρα.
Αντίς να βογκάει το βόδι, βογκάει τ’ αμάξι.
Θέλω ν’ αγιάσω κι ο διάβολος δεν μ’ αφήνει.
Δάσκαλε που δίδασκες και νόμο δεν εκράτεις.
Κλαίει η αλεπού που πήρε ο αετός την κλώσα.
Φωνάζει ο κλέφτης για να φοβηθεί ο νοικοκύρης.
Ο άντρας μου είναι κερατάς κι εγώ καλή γυναίκα.
Για τον πόνο του βοδιού, γλείφει ο λύκος το ζυγό.
Αντιπατώ κι αντιλαλώ για τους κακούς γειτόνους.
Ας πηδάμε κι ας γελάμε για να λεν πως δεν πεινάμε.
Πουτάνα με τα κλάματα και κλέφτης με τους όρκους.
Έχετε γεια γειτόνισσες, πάω να κοινωνήσω,
και άμα γυρίσω απ’ την εκκλησιά, έρχομαι να σας βρίσω.                                                                         
Μάσκες
Από ‘ξω κούκλα κι από μέσα πανούκλα.
Κι αλευρωμένος να ‘ναι ο ποντικός, η γάτα τον γνωρίζει.                                                                                                           Αδιαφορία
Για του παπά τ’ αμπέλι μη σε μέλει.
Εκατό ξυλιές στον ξένο κώλο λίγες είναι.
Άμα πεθάνω εγώ, φούρνος να μην καπνίσει.
Βρακί δεν έχει ο κώλος μας, γαρίφαλο στ’ αυτί μας.
Ψωμί μη λείψει σπίτι μας και φούρνος να μη καπνίσει.                                                                                                 
Ανοχή
Ασθενής και οδοιπόρος αμαρτίαν ουκ έχει.
Όσο καθίζει ο κερατάς, το κέρατό του αυξαίνει.
Λεκέ που βγάζει το νερό να μην τον συλλογάσαι.
Σ’ αγαπώ κυρά να κλάνεις, αλλά μην το παρακάνεις.
Γάιδαρος που δεν ‘μποδίζει, άφησέ τον κι ας γκαρίζει.
Κάνε Γιάννο μ’ τη δουλειά σου, κι ύστερα και πάλι θεια σου.
Όταν θα μάθει ο κερατάς την τέχνη του κεράτου, μέλι και γάλα γίνεται με τη νοικοκυρά του.
                                                                                       Εγκαρτέρηση
Κάθε εμπόδιο για καλό.
Όσα λυγούνε δε σπούνε.
Ό,τι πέψ’ ο Θεός, καλά πεμένο.
Μετά τη μπόρα έρχεται η γαλήνη.
Μαθημένα τα βουνά απ’ τα χιόνια.
Το άδικο το τρως μα δεν το χωνεύεις.
Και τα καλά δεχούμενα, και τα κακά.
Η ελιά έχει και σοδιά, έχει κι αναποδιά.
Όσα βρέχει ο Θεός, τόσα καταπίνει η γη.
Και τούτος ο ανήφορος κατήφορο θα φέρει.
Κώλος μαθημένος δεν ξεχνάει ο καημένος.
Λαγόν εσφάζαν κι έκλανε, καλά που δεν έχεζε.
Όσα μας παίρνει ο Θεός, είν’ από τα δικά του.
Καλώς τηνε τη δυστυχιά, αν έρθεις μοναχή σου.
Χαρά σ’ εκείνο το κακό, που θα ‘ρθει μοναχό του.
Μαθημένο είναι το αρνί, να του παίρνουν το μαλλί.
Όταν σε βαρούνε βάστα, θα γυρίσει κι άλλη στράτα.
Καλό είν’ η συμφορά να έρθει μοναχή της, παρά μαζί κι η μάνα της και η αδελφή της.
                                                                                            Απαξίωση
Χέσε κώλε κι άφσε κι όλε.
Έβγαλε κι η Ελευσίνα στάρι.
Κουκιά τρως, κουκιά μαρτυράς.
Μιλάν’ όλοι, μιλάνε κι οι κώλοι.
Είχαμε τόσα σκατά, ήρθε και η Σκατομαριά.
Άξιος είναι στο φαΐ και γρήγορος στον ύπνο.
Βροντάν όλα τα σίδερα, βροντά κι η σακοράφα.
Καλώς τον άγιο του Θεού, τον παξιμαδοκλέφτη.
Μια γριά μονοδοντού άντρα γύρευε η πορδού.
Εβγήκε και το τζίτζιφο και παριστάν’ το φρούτο.
Ακαμάτης και φαγάς: ψάλτης, διάκος ή παπάς.
Ο τεμπέλης κι ο φαγάς, ή χωροφύλακας ή παπάς.
Και κόκκορος εν λαχάνοις, και Σαούλ εν προφήταις.
Από της μυλωνούς τον κώλο ορθογραφία γυρεύεις.
Παστρική καλή Θοδώρα, το τσαρούχι μες στην πίτα.
Πλεύουν τα μήλα στο νερό, πλεύουν και οι καβαλίνες.
Το ‘να παιδί καλό παιδί και τ’ άλλο γαμώ τη μάνα του.
Χωριάτη άγιο κι αν ιδής, ποτέ μην προσκυνήσεις, κι αν τον ιδής και ‘πίσκοπο, χέρι μην του φιλήσεις.
                                                                            Αποδραματοποίηση
Κάτι τρέχει στα γύφτικα.
Μεγάλο θάμα, τρεις μέρες.
Σιγά μη στάξει η ουρά του γαϊδάρου.
Έπεσε η ζάχαρη στο μέλι και κάτι τρέχει.
                                                                                       Ανωτερότητα
Το δέντρο που ‘χει τον καρπό, όλο πετροβολιέται.
Η αρρώστια και η αρχοντιά φαίνονται από μακριά.
Και το πουλί ψηλά πετάει, μα στη γη θα βρει να φάει.
Όποιος καμαρώνει γι' αφεντιά, πρέπει κι αφέντης να 'ναι.
                                                                                             Ενόχληση
Μη φυτρώνεις εκεί που δεν σε σπέρνουν.
Όπου ρίξει παλαμάρι, κάνει μήνες να σαλπάρει.
Κάθε πρώτη του μηνός, για δεσπότης, για φανός.
Όπου τάβλα και ποτήρι, δέξου και τον κυρ-Σωτήρη.
Εβατεύονταν η γίδα και τον τράγο τσούζει ο κώλος.
                                                                                          Αποστροφή
Σαν τη γίδα το ψαλίδι.
Όποιου φιλεί δυο στόματα, το ένα του βρωμάει.
Όσον μισώ τα κάρταμα, στα γένεια μου βλαστούσιν.
                                                                                          Αχρειότητα
Κακό σκυλί ψόφο δεν έχει.
Όπου πληγή κι αυτός μύγα.
Γκαστρώνει γαϊδούρα στην ανηφόρα.
Ψεύτης, κλέπτης και καλός άνθρωπος.
Απ’ όπου κι αν τον πιάσεις λερώνεσαι.
Άνθρωπος ξετσίπωτος, γάιδαρος αδέσποτος.
Κλαίει η αλεπού που πήρε ο αετός την κλώσα.
Αυγό να πάρεις απ' αυτόν, δεν έχει κρόκο μέσα.
Όποιος κεντάει το γάιδαρο, μυρίζεται τις πορδές του.
Γαμεί η χελώνα το λαγό, όταν ο αετός είναι από πάνω.
                                                                                               Πονηριά
Μεταξύ κατεργαραίων, ειλικρίνεια.
Με λένε Ρίζο και όπως θέλω τα γυρίζω.
Η τέχνη και η πονηριά τη νικά την αντρειά.
Όταν πεινά η αλεπού, καμώνεται πως κοιμάται.
Μας μάθανε οι Κρητικοί πως είμαστε Χανιώτες.
Η αλεπού εκατό χρονών, τ’ αλεπουδάκια εκατόν δέκα.
Όταν ο διάολος μας δίνει το στάρι, ο διάολος μας παίρνει το σακί.
                                                                                                  Απειλή
Καλομελέτα κι έρχεται.
Κι ο Άγιος φοβέρα θέλει.
Το σιγανό ποτάμι να φοβάσαι.
Πίσω έχει η αχλάδα την ουρά.
Βαθειά βροντή, κοντά βροχή.
Σκύλος που γαβγίζει, δεν δαγκώνει.
Έβαλαν το λύκο να φυλάει τα πρόβατα.
Το ποτάμι κοιμάται, ο οχτρός δεν κοιμάται.
Ο λύκος με μηνύματα ποτέ αρνί δεν τρώγει.
Θα φάει η μύγα σίδερο και το κουνούπι ατσάλι.
Φοβέρισε τον κώλο σου, μην κλάσει στο παζάρι.
Γειτόνισσες, τις κότες σας κι ο πετεινός μου ελύθη.
Φυλάξου από άνθρωπο σπανό και μαλλιαρή γυναίκα.
Θα σου δείξω εγώ Ζαμπέτα πώς την παίζουν την τρομπέτα.
Σαν σ’ αρέσει μπαρμπα-Λάμπρο, ξαναπέρνα από την Άνδρο.
Όταν ακούς την αρκούδα στου γείτονα την αυλή, καρτέρα τη και στη δική σου.
                                                                                           Εμπαιγμός
Γέλασε και το παρδαλό κατσίκι.
Είπε ο γάιδαρος τον πετεινό κεφάλα.
Αναγελούμε δεκαοχτώ και μας γελούνε χίλιοι.
Εγελούσανε με μένα κι έσκασα κι εγώ στα γέλια.
Όποιο χορτάρι γελάς, στην πόρτα σου φυτρώνει.
Κουτσό ποτέ μην κυνηγάς, με σένα θα γελάσουν.
Όποιος γελάει με τον άλλον, γελάει με τα μούτρα του.
Γέλασε η κατσίκα που φάνηκε της προβατίνας ο κώλος.
                                                                                          Καχυποψία
Μασάει η κατσίκα ταραμά;
Κάνεις το χωριάτη φίλο; Κράτα και κομμάτι ξύλο.
Αρβανίτη αν κάνεις φίλο, κράτα και κανένα ξύλο.
Τον σκύλο κάνε σύντεκνο και το ραβδί σου βάστα.
Όπου ακούς πολλά κεράσια, κράτα και μικρό καλάθι.
Ζωντανούς Αγίους, μήτε να τους πιστεύεις, μήτε να τους προσκυνάς.
                                                                                       Περιφρόνηση
Δεν γνωρίζουν οι γαϊδάροι πώς το τρώνε το χαβιάρι.
Ποτέ σου μην περιφρονείς τα κάτω σκαλοπάτια, γιατί σ’ αυτά πρωτοπατείς και βγαίνεις στα παλάτια.
                                                                                                Άρνηση
Δεν μπορώ θα πει δεν θέλω.
Με το ζόρι παντρειά δε γίνεται.
Ανάθελα ξεκίνησε και θελητά του πήγε.
Μήτε στο διάβολο κερί, μήτε στον Τούρκο κώλο.
Έμαθες να μου γυρεύεις έμαθα να μη σου δίνω.
                                                                                            Απόρριψη
Μήτε μέλι θέλω μήτε μελίσσια.
Από κακή κολοκυθιά, ούτε κολοκυθόσπορο.
Δε με θέλεις μιαν οργιά, δε σε θέλω μία τριχιά.
Μαριγούλα Μαριγώ, κι αν δε με θες, να κι εγώ!
Στον ακάλεστο το γάμο, ή διωγμένος ή δαρμένος.
Ο λόγος σου με χόρτασε και τα ψωμί σου φά’ το.
Απ’ του διαβόλου το μαντρί, μήτε ‘ρίφι μήτε αρνί.
Τα καλά του Γιάννη θέμε και το Γιάννη δεν τον θέμε.
                                                                                                Κριτική
Όποιος δεν εργάζεται, περιεργάζεται.
Μη κατακρίνεις και κριθείς κι αναγελάς και πάθεις.
Όποιος είν’ έξω απ’ το χορό, πολλά τραγούδια ξέρει.
Το δικό μου το καρφί το βλέπεις, το δικό σου το παλούκι δεν το βλέπεις;
                                                                                          Εξαπάτηση
Τα φαινόμενα απατούν.
Να κουκιά και δώσ’ μου φάβα.
Μέχρι να ’ρθει η γνώση, πάει το γρόσι.
Όποιος γελάει τη γη, και η γης τόνε γελάει.
Εσύ γριά που διακονείς έχεις αλεύρι και πουλείς.
Γέλασέ τον τον χωριάτη να τον έχεις πάντα εργάτη.
Ποιος γελάει και γιοματίζει δεν ευρίσκει να δειπνήσει.
Εγέλασές με μια φορά, ανάθεμα σε σένα, εγέλασές με δυο φορές, ανάθεμά μου εμένα.
                                                                                     Επιτηδειότητα
Αλλού ο παπάς κι αλλού τα ράσα του.
Ο διάβολος γίδια δεν είχε και τυρί επούλαγε.
Πολλά ξέρει ο ποντικός μα πιο πολλά ο γάτος.
Ο καλόερος ήβανε το διάολο μες στο μποκάλι.
Δανεικό κυρά τ’ αλεύρι, δανεικό και το προζύμι.
Ξένο ψωμί ήταν που ‘τρωγε, δικό του το μαχαίρι.
Αυτός με την τρελίτσα του γεμίζει την κοιλίτσα του.
Εγώ με την τρελίτσα μου, την κάνω τη δουλίτσα μου.
Είχε ο φρόνιμος χουλιάρι κι έτρωγε ο ζουρλός μ’ εκείνο.
Άλλοι ζιούσιν με τον κόπον κι άλλοι ζιούσιν με τον τρόπον.
Η γάτα όπως κι αν την πετάξεις, με τα τέσσερα θα πέσει.
                                                                                        Δικαιολογίες
Απορία ψάλτου βηξ.
Ψάλε δεσπότη, με πονεί το δάχτυλο μου.
Γυναίκα που δικαιολογείται αυτοκατηγορείται.
Όσα δεν φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια.
Ο κακός ο μάστορης με τα σύνεργά του τα βάζει.
Πότε ο Γιάννης δεν μπορεί, πότε ο κώλος τον πονεί.
Κίνησε ο Οβριός για το παζάρι κι έτυχε να ‘ναι Σάββατο.
Τι έχεις γέρο που χορεύεις; Δε μ’ αφήνουν τα δαιμόνια.
Ο ακαμάτης δεν τρώει τα μύγδαλα για να μην τα σπάσει.
                                                                                            Παράπονα
Δεν είμαι φαγάς, είμαι παραπονιάρης.
Ξένου παινέψου και δικού παραπονέψου.
Αντί να τρίζει η άμαξα, τρίζει ο αμαξηλάτης.
Εφτά νομάτοι δυο ψωμιά κι εγώ ο καημένος ένα.
                                                                                            Υπερβολές
Κάνει σαν τη χήρα στο κρεβάτι.
Βρήκαμε παπά, ας θάψουμε πέντε-έξι.
Ή οκτώ λογιώ φαγί ή σαρδέλα μοναχή.
Όλα τα ‘χε η Μαριορή, ο φερετζές της έλειπε.
Όποιος έχει πολύ πιπέρι, ρίχνει και στα λάχανα.
Έκαψ’ την καλύβα του να μη τον τρων’ οι ψύλλοι.
Τον κασίδη σαν πεθάνει, χρυσομάλλη θα τον πουν.
Γλυκάθηκε η γριά στο μέλι, θα φάει και το κουβέλι.
Το πολύ το «Κύριε ελέησον» το βαριέται κι ο παπάς.
Είπαν τον τρελό να χέσει κι έβγαλε και τ’ άντερά του.
Είπαν του τρελού ν’ ανάψει φωτιά κι έκαψε τα ρούχα του.
                                                                                                  Θυμός
Το αψύ το ξίδι στο αγγειό του βράζει.
Του θυμού ο γιατρός είναι ο λόγος ο καλός.                                                                                                                                   Εκδίκηση
Μία σου και μία μου.
Γλυκά τα έφαγες, ξινά θα τα ξεράσεις.
Δανεικά ‘ναι τα κούρταλα στο γάμο.
Ό,τι σου κάμνουν κάμνε και κάκια μην το έχεις.
Έχει ο καιρός γυρίσματα να πληρωθούν τα πείσματα.
Εσύ κατουρείς την πόρτα μου κι εγώ χέζω στη γωνιά σου.
                                                                                               Τιμωρία
Όλα εδώ πληρώνονται.
Από τ’ αυτί και στο δάσκαλο.
Έφαγες το μέλι, πιέ και το ξίδι.
Φταίει ο γάιδαρος και δέρνουν το σαμάρι.
Με τα πολλά στη φυλακή και με τα λίγα μέσα.
Δείρ’ τονε για τ’ αβγό, να μην σου πάρ’ την κότα.
Ο ψεύτης και ο κλέφτης τον πρώτο χρόνο χαίρονται.
Ό,τι κάνει η γίδα στο πουρνάρι το βρίσκει στο τομάρι.
Όποιος κατουράει στη θάλασσα, το βρίσκει στο αλάτι.
Όποιος σκάβει το λάκκο τ’ αλλουνού, πέφτει ο ίδιος μέσα.
Αν κλωτσάς τα γονικά σου, θα το βρεις απ' τα παιδιά σου.
Βαρ’ της νιάς με την καλάμα και της γριάς με τη ματσούκα.
Μια του κλέφτη, δυο του κλέφτη, τρεις και την κακή του μοίρα.
                                                                                             Μετάνοια
Στερνή μου γνώση να σ’ είχα πρώτα.
Αμαρτία εξομολογουμένη ουκ έστι αμαρτία.
                                                                                                    Φυγή
Αν τον ματαϊδείς, γράψε τον αράπη.
Έτρεχε να μη βραχεί κι έπεσε στο ποτάμι.
Φτώχυνε το μοναστήρι, χαθήκανε και οι καλογήροι.
Όποιο πρόβατο φεύγει απ’ το μαντρί το τρώει ο λύκος.
Βαστάτε ποδαράκια μου [να μη σας χέσει ο κώλος μου].                                                                                                        Ανθρώπινες σχέσεις
Ο που ‘χει σύντροφο, έχει αφέντη.
Ψόφησε το βόδι μας, πάει η κολιγιά μας.
Κοντακιανός λογαριασμός, παντοτινή αγάπη.
Μαζί δεν κάνουμε και χώρια δεν μπορούμε.
Ας μ’ αγαπούν οι επίσκοποι, κι ας με μισούν οι διάκοι.
Κάπου με είδες, κάπου σε ξέρω, κάπου σε παραγνωρίζω.
Βάρα για να σε φοβούνται ή κλαίγε για να σε λυπούνται.
Γι’ αυτό σ’ έκανα κουμπάρο, για να μπαίνεις με το θάρρο.
Συμπεθέροι και κουμπάροι, τον πρώτο χρόνο έχουν τη χάρη.
Καλύτερα από μακριά και αγαπημένοι παρά από κοντά και μαλωμένοι.
Όπου αγαπάς κατούρησε και όπου μισείς χτενίσου και όπου πολύ-πολύ μισείς, κάτσε κι απονυχίσου.
                                                                                               Γείτονες
Ο Θεός κι ο γείτονας.
Δε σώνονται οι γειτόνοι.
Ό,τι δεν ομοιάζει μήτε γειτονιάζει.
Μακριά ο αδερφός και σιμά ο γείτονας.
Ο κακός γείτονας κάνει τον καλό νοικοκύρη.
Για δέστε με γειτόνισσες, πλεμόνια τηγανίζω.
Έχετε γεια γειτόνισσες κι εγώ ψηλά αρμενίζω.
Πρώτη βοήθεια του θεού, δεύτερη του γειτόνου.
Αντιπατώ κι αντιλαλώ για τους κακούς γειτόνους.
Έχε καθάριο πρόσωπο, για τους κακούς γειτόνους.
Συμπεθεριά και κουμπαριά μακριά από τη γειτονιά.
Άζωστος τρέχει ο γείτονας και ο συγγενής ζωσμένος.
Του γειτόνου μας ο σκύλος, γείτονας είναι κι εκείνος.
Ο κακός χρόνος περνάει, ο κακός γείτονας δεν περνάει.
Ένας φράχτης στην αυλή τη φιλία με το γείτονα κρατεί.
Όποιος περιμένει από τη γειτονιά, γεύεται μα δε δειπνά.
Τούμπανα στη γειτονιά σου, δέξου τα και στη γωνιά σου.
Όταν ακούς την αρκούδα στου γείτονα την αυλή, καρτέρα τη και στη δική σου.
Έχετε γεια γειτόνισσες, πάω να κοινωνήσω,
και άμα γυρίσω απ’ την εκκλησιά, έρχομαι να σας βρίσω.
                                                                                    Αλληλεπίδραση
Κοντά στα ξερά καίγονται και τα χλωρά.
Κοντά στο βασιλικό, ποτίζεται κι η γλάστρα.
Το ‘να χέρι νίβει τ’ άλλο και τα δυο το πρόσωπο.
Άνθρωπος που δεν βλάπτει αυτός και δεν ωφελεί.
Με στραβό σαν κοιμηθείς, το πρωί θ’ αλληθωρίζεις.
Ο άντρας μου στα χάρβαλα, κι εγώ στα χαρβαλώματα.
Μ’ όποιον δάσκαλο καθίσεις, τέτοια γράμματα θα μάθεις.
Όσο βαραίνει ένας άνθρωπος, δε βαραίνει ο κόσμος όλος.
                                                                                                  Αγάπη & Έρωτας
Ο έρως χρόνια δεν κοιτά.
Όποιος χάνει στα χαρτιά, κερδίζει στην αγάπη.
Αγάπη δίχως πείσματα, φαΐ δίχως νοστιμάδα.
Εις υγείαν των ερώτων, το ποτήριον το πρώτον.
Μήτε νύχτα δίχως μέρα, μήτε νιος δίχως αγάπη.
Η αγάπη πύργους καταλεί και κάστρα ρίχνει κάτω.
Καινούργια αγάπη πιάνεται, παλιά δε λησμονιέται.
Όποιος θέλει ν’ αγαπήσει, θέλει να χασομερήσει.
Μάτια που δεν βλέπονται, γρήγορα λησμονιούνται.
Σαν θέλει η νύφη κι ο γαμπρός, τύφλα να ‘χει ο πεθερός.
Καλύτερα να είσαι η αγάπη ενός γέρου παρά η σκλάβα ενός νέου.
Χωρίς αέρα το πουλί, χωρίς νερό το ψάρι, χωρίς αγάπη δε βαστούν κόρη και παλικάρι.
Η αγάπη σου είναι ψεύτικη σαν τ’ Απριλιού το χιόνι, πρωί-πρωί απλώνεται, το μεσημέρι λειώνει.
Η νυκτερίδα κι ο λαγός και δαίμων και αγάπη
τα τέσσερα δαιμόνια την νύκτα ου κοιμούνται.
Όποιος θέλει ν' αγαπήσει, θέλει να χασομερήσει, θέλει άσπρα να ξοδιάσει και να μη τα λογαριάσει.
                                                                                                 Άντρας & Γυναίκα
Χαρά στον άντρα το ζεστό και τη γυναίκα κρύα.
Κεράτωνε τον άντρα σου και μάγια μην του κάνεις.
Τα πολλά πνίγουν τον άντρα και τα λίγα τη γυναίκα.
Τον άνδρα η γυναίκα του τον κάνει και βεζίρη και ρεζίλι.
Ο άντρας μου με κάνει χώμα, κι ο άντρας μου με κάνει εικόνα.
Κακή μοίρα έχεις άντρα μου, ούλοι πνιγήκανε κι εσύ γλύτωσες.
Δεν θέλω άνδρα όμορφον να κάθεται σιμά μου, να συχνομπαρμπερίζεται και να πεινά η κοιλιά μου.
                                                                                                   Φλερτ
Δε με θέλεις μιαν οργιά, δε σε θέλω μία τριχιά.
Μαριγούλα Μαριγώ, κι αν δε με θες, να κι εγώ!
Ήθελες κι εσύ κυρά μου, ήθελα κι εγώ ο καημένος.
Αν δεν κουνήσ’ η σκύλα την ουρά της, ο σκύλος δεν πάει κοντά της.
Πότε με τα καρύδια του, πότε με τον χαλβά του, ήφερε την καλόγρια εις τα θελήματά του.
                                                                                                       Σεξ
Φάε λάδι και έλα βράδυ.
Κάνει σαν τη χήρα στο κρεβάτι.
Μικρός στο μάτι, μεγάλος στο κρεβάτι.
Το συχνό σμίξιμο φέρνει και το μπήξιμο.
Άντρας ο καλύτερος τσάχειλας και μύταρος.
Η κότα και η γυναίκα τρώγονται με το χέρι.
Ανάρια ανάρια το φιλί, για να ‘χει νοστιμάδα.
Το συχνομπουκονάτο κάνει το κορμί δροσάτο.
Το πολύ το πηγαινέλα την τρελαίνει την κοπέλα.
Χήρας κώλος που πονάει, άλλα πράματα ζητάει.
Ό,τι κάνουν οι βασίλισσες, το κάνουν κι οι μαγείρισσες.
Οι όψιμες θέλουν βροχές κι οι πρώιμες δροσούλες.
Γειτόνισσες, τις κότες σας κι ο πετεινός μου ελύθη.
Άντρα θέλω κάθε βράδυ κι ας κοιμάμαι στο σκοτάδι.
Αλλού με τρίβεις δέσποτα κι αλλού έχω εγώ το πόνο.
Του φτωχού η κοιλία όταν γομούτε η ψωλίατ’ σκούτε.
Εκεί που βγάζεις το ψωμί σου, μη βάζεις το καυλί σου.
Άντρα μου, για να γκαστρωθώ δε μ’ ωφελούν τα ξόρκια.
Κάνε Γιάννο μ’ τη δουλειά σου, κι ύστερα και πάλι θεια σου.
Για να γίνεις ηγούμενος, πρέπει να σε πηδήξει ο προηγούμενος.
Το κάστανο θέλει κρασί και το καρύδι μέλι κι η όμορφη θέλει φιλί, πρωί και μεσημέρι.
Να ‘μουν το Μάη γάιδαρος, τον Αύγουστο κριάρι, όλους τους μήνες κόκορας και γάτος το Γενάρη.
                                                                                      Ομοφυλοφιλία
Τούρκο φίλευε και κώλο φύλαγε.
Πάρε κώλο-δώσε κώλο, γνώρισες τον κόσμο όλο.
                                                                                                   Γάμος
Τα του γάμου πριν του γάμου.
Γάμος όψιμος, παιδιά της ορφάνιας.
Έκλασ’ η νύφη και σχόλασεν ο γάμος.
Κάλλιο στο παλούκι, παρά σώγαμπρος.
Άφησε το γάμο και πάει για πουρνάρια.
Γυναίκα και καρπούζι η τύχη τα διαλέγει.
Άνθρωπος απάντρευτος είναι μισό ψαλίδι.
Πάρε σκυλί από μαντρί, γυναίκα από σόι.
Δανεικά ‘ναι τα κούρταλα στο γάμο.
Μικρή γυναίκα έπαρε, να τη χαρείς μεγάλη.
Έχουμε ξένο το γαμπρό και δανεικιά τη νύφη.
Όλα είναι του μυαλού κι η παντρειά της τύχης.
Πριν να δούμε το γαμπρό, στολίσαμε τη νύφη.
Άμα θες σύντροφο άξο, πάρε νύφη από τη Νάξο.
Ζαβός ζαβή παντρεύτηκε, ζαβά παιδιά θα κάνουν.
Πάρ’ τον στο γάμο σου να σου πει και του χρόνου.
Επαντρεύθη ν’ ανασάνει κι εύρηκε μαλλί να ξάνει.
Στης ακρίβειας τον καιρό, βρήκα εγώ να παντρευτώ.
Ή μικρός-μικρός παντρέψου, ή μικρός καλογερέψου.
Οι ακαμάτρες και οι τρελές έχουν τις τύχες τις καλές.
Εγώ καλά παντρεύτηκα κι ας κλαίει όποιος με πήρε.
Όλη η βδομάδα του γαμπρού και η Κυριακή της νύφης.
Να ‘χα του γαμπρού τη χάρη και της νύφης το καμάρι.
Ο Θεός να σε φυλάει απ’ το άδικο και από κακιά γυναίκα.
Και ο μεγάλος γάμος κούρταλα κι ο μικρός κουρταλίσματα.
Για τον γαμπρό γεννά κι ο κόκκοτος, για τον υιό ούτε η κότα.
Λάχανα στη μάνα μου, λάχανα στον άντρα μου, κάλλιο ήταν στη μάνα μου.
Ο πρώτος γάμος του Θεού, ο δεύτερος των ανθρώπων και ο τρίτος του δαίμονα.
Ό,τι έκανες γειτόνισσα εις το δικό μου γάμο, να μ’ αξιώσει ο Θεός διπλά να σου τα κάμω.
Χωστά χωστά τον έκαμε ο Μιχελής το γάμο, γιατί ήταν λίγα τα ψωμιά και το χωριό μεγάλο.
Η πρώτη μου γυναίκα μου, η δεύτερη κυρά μου, η τρίτη η στερνότερη ραβδί του κεφαλιού μου.
Ανύπαντρος σαν παντρευτεί δεν πρέπει να χορεύει, μόνο σακί στον ώμο του κριθάρι να μαζεύει.
                                                                                                Μοιχεία
Στους δύο τρίτος δε χωρεί.
Μικρή γυναίκα, μεγάλα κέρατα.
Γάμος εις τα γέρατα, ή σταυρός ή κέρατα.
Φάσκελά της που αγαπά παντρεμένο ή παπά.
Όσο καθίζει ο κερατάς, το κέρατό του αυξαίνει.
Ο άντρας μου είναι κερατάς κι εγώ καλή γυναίκα.
Όποιου φιλεί δυο στόματα, το ένα του βρωμάει.
Σα λείπεις απ’ το γάμο σου, άλλος γλεντά τη νύφη.
Κεράτωνε τον άντρα σου και μάγια μην του κάνεις.
Που θαρρευτεί στον εραστή, χωρίς άντρα απομένει.
Ο κουμπάρος την κουμπάρα δυο φορές την εβδομάδα.
Μ’ έκαμες κι εγέλασα, κι ήταν κι ο άντρας μου άρρωστος.
Χατίρι του μοιανού, χατίρι τ’ αλλουνού, κάνα παιδί απ’ τον άντρα μου.
Να ντρέπομαι τον έναν να ντρέπομαι τον άλλον, κεράτωσα τον άντρα μου.
Όταν θα μάθει ο κερατάς την τέχνη του κεράτου, μέλι και γάλα γίνεται με τη νοικοκυρά του.
Εγώ έλεγα να παντρευτώ να μη ξενοθερίζω, 
και τώρα που παντρεύτηκα να ξενοβοτανίζω;
Όπου έχει δυο αγαπητικιές χαρά έχει μεγάλη, γιατί όταν μαλώνει με τη μια κινάει και πάει στην άλλη.
Αν με αγαπάει ο άνδρας μου, στην τύχη το ‘χω χάρη, αν με αγαπάει κι άλλος κανείς, το ‘χω κρυφό καμάρι.
                                                                                                   Γονείς
Δες μάνα και πάρε κόρη.
Είχα πατέρα κι έκλανε, μάνα κι ετσιρλοκόπα.
Ό,τι κάνεις των γονιών σου, είναι όφελος δικό σου.
                                                                                                Γυναίκα
Αγέρας και γυναίκα δεν κλειδώνονται.
Οι έμορφες γυρεύονται κι οι άξιες επαινούνται.
Οι μύλοι κι οι γυναίκες πάντα θέλουν να γυρίζουν.
Έχεις γυναίκα με μυαλό, έχεις στο σπίτι θησαυρό.
                                                                                                  Παιδιά
Κάνε παιδιά να δεις καλό.
Παπά παιδί, διαόλου εγγόνι.
Παιδιά, σκατά και σύννεφα δεν πιάνονται.
Μεγαλώνει το γομάρι, κονταίνει το σαμάρι.
Γιος ο γαμπρός δε γίνεται κι η νύφη θυγατέρα.
Ο παπάς κι η παπαδιά, πέντε μήνες δυο παιδιά.
Κάλλιο να κλάψει το παιδί παρά να κλάψει η μάνα.
Θυμήσου τα δικά σου και συχώρα τα παιδιά σου.
Ο σκλάβος τον αφέντη του κι ο κύρης το παιδί του.
Το αγόρι αφότου γεννηθεί, η κόρη αφού κατασταθεί.
Στου καλότυχου την πόρτα, θηλυκό γεννιέται πρώτα.
Έχεις παιδιά, να τα χαίρεσαι. Δεν έχεις, να χαίρεσαι.
Του παιδιού μου το παιδί, είναι δυο φορές παιδί μου.
Σ’ όποιον δε δίνει ο Θεός παιδιά, δίνει ο διάολος ανίψια.
Του παιδιού η κοιλιά κοφίνι και τρελός όποιος του δίνει.
Αν κλωτσάς τα γονικά σου, θα το βρεις απ' τα παιδιά σου.
Αν κάμεις και καλά παιδιά, τα πλούτη τι τα θες.
                                                                                                    Φιλία
Τέτοιος φίλος τέτοια πίτα.
Βρήκε ο Φίλιππος το Ναθαναήλ.
Φίλος επιζήμιος εχθρός επικαλείται.
Ο καλός ο φίλος στην ανάγκη φαίνεται.
Αγορά τοις μετρητοίς και φιλία διαρκής.
Αγάπα το φίλο σου με τα ελαττώματά του.
Αν δε ταιριάζαμε, δεν θα συμπεθεριάζαμε.
Δείξε μου τον φίλο σου, να σου πω ποιος είσαι.
Φίλος τον φίλον έκραζε και ο νοικοκύρης έβραζε.
Αρβανίτη αν κάνεις φίλο, κράτα και κανένα ξύλο.
Οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους.
Τον σκύλο κάνε σύντεκνο και το ραβδί σου βάστα.
Αν έχεις τέτοιους φίλους, τι τους θέλεις τους εχθρούς.
Η ευτυχία κάνει φίλους και η δυστυχία τους δοκιμάζει.
Κάλλιο ένας φρόνιμος οχτρός παρά ένας φίλος παλαβός.
Φίλοι μου στην ανάγκη μου, κι εχθροί μου στη χαρά μου.
Οι πλούσιοι έχουν τους κόλακες, και οι φτωχοί τους φίλους.
                                                                                        Συναντήσεις
Κατά φωνή και γάιδαρος.
Βουνό με βουνό δε σμίγει.
Μικρός που είναι ο κόσμος!
Όσοι αγαπιώνται, συχνά απαντιώνται.
Το συχνό σμίξιμο φέρνει και το μπήξιμο.
Ο Χάρος φίλους και εχθρούς σ' ένα τραπέζι σμίγει.
Κάθε πρώτη του μηνός, για δεσπότης, για φανός.
Τούρκον είδες; Γρόσια θέλει. Κι άλλον είδες; Κι άλλα θέλει.
                                                                                   Συναναστροφές
Όμοιος τον όμοιο κι η κοπριά στα λάχανα.
Κάνεις το χωριάτη φίλο; Κράτα και κομμάτι ξύλο.
Αντάμα πάμε, Δέσποτα, και πάμε όπου ορίζεις.
Πάρε κώλο-δώσε κώλο, γνώρισες τον κόσμο όλο.
Με στραβό σαν κοιμηθείς, το πρωί θ’ αλληθωρίζεις.
Πες μου ποια είν’ η συντροφιά σου, να σου πω την καταντιά σου.
Όμοιος τον όμοιο γύρευε, πουτάνα την πουτάνα, κι ο κερατάς τον κερατά να περπατούν αντάμα.
                                                                                         Χαιρετισμοί
Καλώς τονα κι ας άργησε.
Καλώς τον άγιο του Θεού, τον παξιμαδοκλέφτη.
Όπου δεις κακή γυναίκα δυο βολές τηνε χαιρέτα.
                                                                                              Υπόληψη
Νηστικός περνάς, γυμνός όχι.
Ο λύκος τη φωλιά του δεν τη μαγαρίζει.
Κάλλιο να σου βγει το μάτι παρά το όνομα.
Η τιμή τιμή δεν έχει και χαρά στον που την έχει.
Έχε καθάριο πρόσωπο, για τους κακούς γειτόνους.
Κάλλια ‘χω να με βλαστημούν, παρά να με λυπούνται.
Όσο καλός κι αν είναι ο γάιδαρος, πάλε γάιδαρο τον κράζουν.
                                                                                     Κουτσομπολιό
Ανάθεμα τα στόματα που κάνουν ανακατώματα.
                                                                                                  Ομιλία
Είπες λόγο κι έκαψες λόγγο.
Λόγο είπα, λόγγο δεν έκαψα!
Μιλάν’ όλοι, μιλάνε κι οι κώλοι.
Όποιος δε μιλάει, τον θάφτουν ζωντανό.
Της καρδιάς το κλειδί ο λόγος το κρατεί.
Ή μίλαε όπως φορείς ή φόραε όπως μιλείς.
Η γλώσσα κόκαλα δεν έχει και κόκαλα τσακίζει.
Λόγον και πέτραν έριξες, δεν θα τα ξαναπιάσεις.
Το χρήμα κάνει ρήτορα κι η φτώχεια κακομοίρη.
Μεγάλη μπουκιά φάε, μεγάλη κουβέντα μην πεις.
Τότε λαλούν τ’ αηδόνια όταν πάψουν τα κοράκια.
Τα βόδια τα δένουν απ’ τα κέρατα, τον άνθρωπο απ’ το λόγο του.
Ο λόγος εις την ώρα του χίλια φλουριά αξίζει, κι αν δεν τον πεις στην ώρα του, τίποτα δεν αξίζει.
                                                                                          Βραχυλογία
Τα λίγα λόγια ζάχαρη και τα καθόλου μέλι.
Όσο λιγότερο μιλάς τόσο περισσότερο ακούς.
Λίγα λόγια και δεμένα, όχι πολλά και μπερδεμένα.
Τα δόντια τα ‘δωσε ο Θεός να συγκρατούν τη γλώσσα.
                                                                                               Φλυαρία
Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια.
Γλώσσα παπούτσι, μυαλό κουκούτσι.
Όποιος πολλά ομιλεί, πολλά σφάλλει.
Με το στόμα μπάρα-μπάρα, με τα χέρια κουλαμάρα.
Είπα ‘γω πολλά και σώνει, ας λαλήσει κι άλλο αηδόνι.
Ο άμωρος λόγος κι ο κάλπικος παράς μένει στο νοικοκύρη.
                                                                                              Ακρόαση
Πόρδου άκουσμα, σκατού μαντάτο.
Βαρεί τη θύρα, ν' ακούσει η παραθύρα.
Γέρου πορδή μην ακούς, λόγο ν’ ακούς.
Όποιον λόγο πεις, τέτοιον και θ’ ακούσεις.
Στου κουφού την πόρτα, όσο θέλεις βρόντα.
Απ’ όπου έρχεται η βοή, έρχεται και το μελίσσι.
Όποιος μιλάει σπέρνει κι όποιος ακούει θερίζει.
Ο κουφός και ο κλανιάρης πάνε δίπλα στα νταούλια.
Φτωχού καμπάνα δεν αχάει, του πλούσιου ξεκουφαίνει.
                                                                                                  Σιωπή
Η σιωπή είναι χρυσός.
Γάτα πού μουλώνει, ποντικούς μαζώνει.
                                                                                           Απόκρυψη
Όποιος κρύβει την αρρώστια του, πάει με δαύτη.
Στου βοδιού το κέρατο να κρυφτείς, δε γλιτώνεις.
Εμακρύναν οι ποδιές σου, σκεπαστήκαν οι πομπές σου.
                                                                                              Μυστικά
Ό,τι ξέρει ο μυαλός μου δεν τα ξέρει ο καλός μου.
Ο κόσμος το ‘χει τούμπανο κι εμείς κρυφό καμάρι.
Όσα ξέρει ο νοικοκύρης, δεν τα ξέρει ο κόσμος όλος.
Μυστικό που το ξέρουν τρείς το ξέρει ο κόσμος όλος.
Μη το πεις του φίλου σου να μην το μάθει ο εχθρός σου.
                                                                                      Ασυνεννοησία
Όχι Γιάννης, Γιαννάκης.
Εγώ μιλάω, γαϊδούρια κλάνουνε.
Τι κάνεις Γιάννη; Κουκιά σπέρνω.
Δεν είν’ βρακί, μόν’ είν’ βρακόπανο.
Μαζί μιλάμε και χώρια καταλαβαίνουμε.
Άλλα αντ’ άλλα, της Παρασκευής το γάλα.
Από την πόλη έρχομαι και στην κορυφή κανέλα.
Άλλα λέει η θεια μου κι άλλα ακούν τ’ αυτιά μου.
Μαντζουράνα στο κατώφλι, γάιδαρος στα κεραμίδια.
Εγώ το λέω στον σκύλο μου κι ο σκύλος στην ουρά του.
                                                                                          Συγχώρεση
Στο χωριό μου το συγγνώμη το λένε μισοχέσι.
                                                                                               Έπαινος & Κολακεία
Ποιος παινάει τη νύφη μας; η τσιμπλιάρα η μάνα της.
Άμα δεν παινέψεις το σπίτι σου, θα πέσει να σε πλακώσει.
Οι πλούσιοι έχουν τους κόλακες, και οι φτωχοί τους φίλους.
Παίνευε τον καλό να γίνει καλύτερος, παίνευε τον κακό να γίνει χειρότερος.
Ο κόλακας κι ο κόρακας έχουν το ίδιο χρώμα, ο ένας το ‘χει στην ψυχή κι ο άλλος εις το σώμα.
                                                                                                    Δώρα
Το δώρο έχει αντίδωρο.
Ξύδι χάρισμα, γλυκό σαν μέλι.
Χάρισμα χωρίς χάρη δε γίνεται.
Δώρο αν είναι και μικρό, μεγάλη χάρη έχει.
Με λαγούς και με περδίκια, τ’ άδικα τα κάνεις δίκια.
Όταν σου χαρίζουν ένα γάιδαρο, μην τον κοιτάς στα δόντια.
                                                                                           Συμβουλές
Γέρου πορδή μην ακούς, λόγο ν’ ακούς.
Μήτε όλα του γιατρού μήτε όλα του παπά.
Άκουε τον πατέρα σου κι ορμήνευε το γιο σου.
Καμιά φορά κι ο άγνωστος, φρόνιμη γνώμη δίνει.
Άκουσε γέρου συμβουλή και παιδεμένου γνώση.
Μην απελπίζεις άνθρωπο με τη δική σου γνώση, γιατί δεν ξέρεις ο Θεός τι έχει να του δώσει.
Γερόντων πάρε τη βουλή κι ανθρώπων μαθημένων, οπού έχουνε πολύ ψωμί και αλάτι φαγωμένο.
                                                                                           Παρηγοριά
Στον άρρωστο το γιατρικό, στον πονεμένο ο λόγος.
Όποιος λέει τον πόνο του, βρίσκει τη γιατρειά του.
Παρηγοριά στον άρρωστο ώσπου να βγει η ψυχή του.
Πήγα να πω τον πόνο μου και μου ‘πιασαν τον κώλο μου.
Μοιρασμένη χαρά, διπλή χαρά. Μοιρασμένος πόνος, μισός πόνος.
                                                                                       Συμβιβασμός
Από κακοπληρωτή κι ένα σακί άχερο.
Στην αναβροχιά, καλό είν’ και το χαλάζι.
Απ’ τα ολότελα, καλή και η Παναγιώταινα.
Καβαλικεύω γάιδαρο ώσπου να βρω ένα άτι.
Αν δεν είναι νωπόν, ας είν’ και παστωμένον.
Έφαγες το κουλούρι σου, κάτω τη μούρη σου.
                                                                                             Υποτέλεια
Σφάξε με, αγά μου, ν’ αγιάσω.
Το γαϊδούρι το δεμένο τρώει χορτάρι διαλεγμένο.
Αν δεν γονάτιζε η καμήλα, δεν θα την φορτώνανε.
                                                                                           Προστασία
Αρνί που βλέπει ο Θεός, ο λύκος δεν το τρώει.
Οπ’ έχει φίλο τον Κατή, τον Μπέη δε φοβάται.
Του ακαμάτη το τσουκάλι ο Θεός το μαγειρεύει.
Με τον αητό που κάθομαι κουρούνες δεν φοβάμαι.
                                                                                           Προσβολές
Τον ξεδιάντροπο φτύνανε κι έλεγε ψιχαλίζει.
Να σε χέσω Γιάννη, να σ’ αλείψω μέλι να γιάνει.
Είπαν τα γαϊδουρόπουλα τη μάνα τους γαϊδούρα.
Να ζήσει όποιος μ’ έβρισε, να σκάσει όποιος μου το ‘πε.
Αν φτύσεις πάνω, φτύνεις τα μούτρα σου κι αν φτύσεις κάτω φτύνεις τα γένια σου.
                                                                                     Ανταγωνισμός
Παπάς παπά καλό δεν θέλει.
Ο μουσαφίρης δε θέλει άλλο μουσαφίρη.
                                                                                        Συγκρούσεις
Ρωμιών καυγάς, Τούρκων χαλβάς.
Δυο γάιδαροι μαλώνανε σε ξένο αχυρώνα.
Άμα δε θέλει ο ένας, οι δύο δε μαλώνουν.
Σε καΐκι και σε σπίτι, η αθιβολή δε λείπει.
Εγώ με το ψαλίδι κι αυτός με το τσεκούρι.
Οι γύφτοι τα μαλώματα για πανηγύρια τα ‘χουν.
Όποιος φτύνει κατά πάνω, φτύνει τα μούτρα του.
Κάλλιο λόγια στο χωράφι, παρά μάγκανα στ’ αλώνι.
Όταν τα σκυλιά τρώγονται, ο λύκος τρώει τα πρόβατα.
Όποιος πήρε πέτρα και σταθεί, κανείς να μην τον λυπηθεί.
Όταν χτυπιούνται δυο σταμνιά, το ένα απ' τα δυο θα σπάσει.
Είπ’ ο ένας το ‘να, ο άλλος τ’ άλλο κι ο παπάς το «Κύριε ελέησον».
Κυλά η πέτρα εις τ’ αυγό, αλίμονο στ’ αυγό. Κυλά τ’ αυγό στην πέτρα αλίμονο στ’ αυγό.
Μην κάνεις μη σου κάνουνε, μην πεις να μη σου πούνε, σε ξένη πόρτα μη χτυπάς, γιατί τη δική σου σπούνε.
                                                                                            Κατηγορώ
Όλα τα στραβά καρβέλια η νύφη μας τα κάνει.
Για σένα μαυρομάτα μου έβγαλα εγώ τα μάτια μου.
                                                                                                  Εχθροί
Το ποτάμι κοιμάται, ο οχτρός δεν κοιμάται.
Αν έχεις τέτοιους φίλους, τι τους θέλεις τους εχθρούς.
                                                                                               Μοναξιά
Η μοναξιά κάνει τον κλέφτη.
Σαν την καλαμιά στον κάμπο.
Όλοι αντάμα κι ο ψωριάρης χώρια.
Μοναχός σου μήτε στον παράδεισο.
Το πρόβατο το μοναχό, εκείνο τρώει ο λύκος.
Όταν είσαι μοναχός σου, παίδευε τον κώλαρό σου.
Ο άνθρωπος ο μοναχός και στο φαΐ περνά κακώς.
Όποιος πηδάει μονάχος του, κανένας δεν τον φτάνει.                                                                                                     Διαφορετικότητα
Όλοι αντάμα κι ο ψωριάρης χώρια.
Άλλο είν’ τ’ άλλα κι άλλο είν’ το γάλα.
Έχει κάθε λαγκαδάκι το δικό του αεράκι.
Άλλος το μακρύ του κι άλλος το κοντό του.
Καθένας με το μέτρο του, μετράει το χασέ του.
Δώδεκα Απόστολοι, ο καθένας με τον πόνο του.
Κάθε μαχαλάς και τάξη, κάθε ρούγα και ζακόνι.
Στο μπόι σου βρίσκεις, στη γνώμη σου δε βρίσκεις.
Άλλα τα μάτια του λαγού κι άλλα της κουκουβάγιας.
Το ‘να παιδί καλό παιδί και τ’ άλλο γαμώ τη μάνα του.
Κάθε πουλί με τη λαλησιά του και κάθε γάιδαρος με την γκαρισιά του.
                                                                                                  Αδικία
Ένα αρνί δύο τομάρια.
Ο καλός καλό δεν έχει.
Το άδικον ουκ ευλογείται.
Άλλος γαμεί κι άλλος πλερώνει.
Εμ φτωχό τ’ αρνί, εμ πλατιά ουρά.
Το άδικο το τρως μα δεν το χωνεύεις.
Το καλό το σύκο το τρώει η κουρούνα.
Άλλος σ’ έχεσε κι εγώ θα σε σφουγγίσω;
Άλλος μαυρομάτα και άλλος τσιμπλομάτα.
Σκότωνε τρελούς και πλήρωνε τζερεμέδες.
Ο Θεός άλλους έπλασε και άλλους έκλασε.
Της αδικιάς τα λάχανα καζάνι δε τα βράζει.
Ελάτε γνωστικοί να φάτε του τρελού το βιος.
Εσύ το κανταΐφι κι εγώ ούτε ψωμί αρμένικο.
Ο άνθρωπος γίνεται κακός γιατί τον αδικούνε.
Εμείς ψωμί δεν έχουμε κι η γάτα πίτα σέρνει.
Δίχως κέρδη κέρατα, δίχως πομπές κουδούνια.
Μην παίρνεις δίκιο ορφανού, ούτε τόπο ποταμού.
Εκεί που μας χρωστούσανε, μας πήραν και το βόδι.
Πόσα αρνιά στο μακελάρη και κατσίκια στο μαντρί.
Τα καλά του Γιάννη θέμε και το Γιάννη δεν τον θέμε.
Άλλος σπέρνει και τρυγάει, κι άλλος πίνει και μεθάει.
Αδικιάς σπυρί σπαρμένο, κι αν φυτρώσει δεν σταχυάζει.
Ο Θεός να σε φυλάει απ’ το άδικο και από κακιά γυναίκα.
Άλλοι σπέρνουν και θερίζουν κι άλλοι τρών’ και μακαρίζουν.
Άλλοι σκάφτουν και κλαδεύουν κι άλλοι πίνουν και μεθούν.
Άλλος το ‘χει και το κατουρεί κι άλλος δεν το ‘χει και το λαχταρεί.
                                                                                          Δικαιοσύνη
Άσωστα τα βάσανά του, μ’ άσωστα και τα κακά του.
Ο Θεός αγαπάει τον κλέφτη, αλλά αγαπάει και τον νοικοκύρη.
                                                                                                   Νόμοι & Δίκαιο
Νόμου φόβος, αφοβία μεγάλη.
Τόπου συνήθεια, νόμου κεφάλαιο.
Σε όλα υπάρχει νόμος, στα μάτια όχι όμως.
                                                                                         Δικαιώματα
Έχεις λιλιά, έχεις λαλιά.
Έχεις γρόσα, έχεις γλώσσα.
Όπου δεν έβαλες μην απλώνεις.
Τον γάιδαρο δεν τον ρωτούν όταν τον σαμαρώνουν.
Ποτέ μη δώσεις στον φτωχό πόρτα και παραθύρι και πάπλωμα να σκεπαστεί, μη σηκωθεί και φύγει.
                                                                                                Ισότητα
Αφεντικά και δούλοι, το ίδιο γενήκαμε ούλοι.
Αν είσαι και παπάς, με την αράδα σου θα πας.
Ό,τι κάνουν οι βασίλισσες, το κάνουν κι οι μαγείρισσες.
                                                                                               Εξουσία
Οπ’ έχει φίλο τον Κατή, τον Μπέη δε φοβάται.
Και στο δήμαρχο να πας, γαϊδουρινή θα τηνε φας!
Ας μ’ αγαπούν οι επίσκοποι, κι ας με μισούν οι διάκοι.
                                                                                              Πολιτική
Φωνή λαού, οργή Θεού.
                                                                                            Ελευθερία
Μονάχος χόρευε κι όσο θέλεις πήδα.
Όταν λείπει η γάτα, χορεύουν τα ποντίκια.
Κάλιο πουλί του κλαδιού παρά του κλουβιού.
Κάλλιο να ‘χω στον τόπο μου ελιές και παξιμάδι παρά στα ξένα ζάχαρη και να ορίζουν άλλοι.
                                                                                                Φυλακή
Με τα πολλά στη φυλακή και με τα λίγα μέσα.
Της φυλακής τα σίδερα είναι για τους λεβέντες.
Όποιος γεννηθεί στη φυλακή, τη φυλακή θυμάται.                                                                                                                       Αντίσταση
Όποιος δε μιλάει, τον θάφτουν ζωντανό.
Πρόβατο που βελάζει χάνει τη χαψιά του.
                                                                                                        Βία
Το ξύλο βγήκε απ’ τον Παράδεισο.
Όπου δεν πίπτει λόγος, πίπτει ράβδος.
Τη γυναίκα σου χτυπάς, το σπιτάκι σου χαλάς.
                                                                                                   Κλοπή
Η μοναξιά κάνει τον κλέφτη.
Η ψευτιά και η κλεψιά είναι θεία μ’ ανιψιά.
Φωνάζει ο κλέφτης για να φοβηθεί ο νοικοκύρης.
Ο ψεύτης και ο κλέφτης τον πρώτο χρόνο χαίρονται.
Του κλέφτη κλέφτουνε κουπί κι εκείνος κλέφτει βάρκα.
Μια του κλέφτη, δυο του κλέφτη, τρεις και την κακή του μοίρα.
                                                                                                  Πόλεις
Όλος ο κόσμος δώδεκα κι η Πόλη δεκαπέντε.
                                                                                                Πλήθος
Χίλιοι καλοί χωράνε.
Στους δύο τρίτος δε χωρεί.
Κουτσοί, στραβοί στον Άγιο Παντελεήμονα.
Είναι πολλά μαντρόσκυλα και το κομμάτι ένα.
Σαράντα πέντε Γιάννηδες ενός κοκόρου γνώση.
Όπου λαλούν πολλοί κοκόροι, αργεί να ξημερώσει.
Είναι πολλοί μπαρμπέρηδες για του σπανού τα γένια.
Τα πολλά τα χέρια βλογημένα, τα πολλά τα στόματα καταραμένα.
                                                                                            Βασιλιάδες
Το γύφτο κάναν βασιλιά κι αυτός γύρευε ρείκια.
                                                                                        Επικοινωνία
Το κακό μαντάτο έρχεται τρεχάτο.
Κατά που μου ψάλλεις, σου κανοναρχώ.
Βαράει το σαμάρι ν’ ακούσει ο γάιδαρος.
Όποιον λόγο πεις, τέτοιον και θ’ ακούσεις.
Τα λέει στην πεθερά για να τ’ ακούσει η νύφη.
Από χείλη βγαίνει ο λόγος και σε χίλιους καταντάει.
Ό,τι έχει ο καθένας στην πανέρα του, αυτό διαλαλεί.
Εγώ το λέω στον σκύλο μου κι ο σκύλος στην ουρά του.
Μοιρασμένη χαρά, διπλή χαρά. Μοιρασμένος πόνος, μισός πόνος.
                                                                                                Γλώσσα
Γλώσσα παπούτσι, μυαλό κουκούτσι.
Η γλώσσα κόκαλα δεν έχει και κόκαλα τσακίζει.
Η γλώσσα κάστρα καταλεί και κάστρα θεμελιώνει.
Τα δόντια τα ‘δωσε ο Θεός να συγκρατούν τη γλώσσα.
Ό,τι κόβει το μαχαίρι γιατρεύεται, ό,τι κόβει η γλώσσα δε γιατρεύεται                                                                                                                                                                                               Γνώση
Χίλια ξέρε κι ένα ρώτα.
Κοντά στο νου κι η γνώση.
Ξέρει ο μπουρμάς ίντα είναι ο χουρμάς.
Δε με θλίβει που πεθαίνω, μα που όσο ζω μαθαίνω.
Όσα ξέρει ο Κωνσταντής, δεν τα ξέρει άλλος κανείς.
                                                                                           Περιέργεια
Η κότα σγαρλίζοντας, τα μάτια της θα βγάλει.
Τι δε σε νοιάζει μη ρωτάς, ποτέ κακό δεν έχεις.
                                                                                         Εκπαίδευση
Άνθρωπος αγράμματος, ξύλο απελέκητο.
Ό,τι μικρομάθαινες, δεν το γεροντάφηνες.
Τώρα στα γεράματα, μάθε γέρο γράμματα.
Μαθαίνει την τέχνη στου κασιδιάρη το κεφάλι.
Μικρόν κώλο δεν έδειρες, μέγαν μη φοβερίζεις.
Αν δε σε κλάσει ο μάστορης, δε γίνεσαι τεχνίτης.
Μικρός-μικρός δεν έμαθες, μεγάλος μην ελπίζεις.
Καλά είναι τα γράμματα, μα να ‘χει νου και γνώση.
Μ’ όποιον δάσκαλο καθίσεις, τέτοια γράμματα θα μάθεις.
                                                                                                   Χορός
Όπως μου βαράνε χορεύω.
Νηστικό αρκούδι δε χορεύει.
Όποιος μπαίνει στο χορό, χορεύει.
Μονάχος χόρευε κι όσο θέλεις πήδα.
Αγάπαγε η Μάρω το χορό βρήκε και άντρα χορευτή.
Όποιος είν’ έξω απ’ το χορό, πολλά τραγούδια ξέρει.
Τι έχεις γέρο που χορεύεις; Δε μ’ αφήνουν τα δαιμόνια.
                                                                                             Χρώματα
Τα μαύρα νέφη του βοριά, τα κόκκινα του νότου, κι εκείνα τα κατάμαυρα του σκύλου του σορόκου.
                                                                                              Μουσική
Σιγά-σιγά τα όργανα κι είναι φτωχός ο γάμος.
Αγάλι - αγάλι τούμπανα, τι ‘ναι φτωχός ο γάμος.
Αλλού βαρούν τα όργανα κι αλλού χορεύει η νύφη.
Θα σου δείξω εγώ Ζαμπέτα πώς την παίζουν την τρομπέτα.
                                                                                                  Λογική
Κοντά στο νου κι η γνώση.
Πολλές φορές η λογική με την καρδιά μαλώνει, γιατί το θέλει η καθεμιά δικό της το τιμόνι.
                                                                                                 Εύλογο Συμπέρασμα
Ετούρκεψε ο Σουλτάνος;
Τα μισά της χιλιάδας πεντακόσια.
Τι γυρεύει η αλεπού στο παζάρι;
Χωριό που φαίνεται κολαούζο δε θέλει.
Η ουσία είναι μία και ο μπακλαβάς γωνία.
Απ’ όπου έρχεται η βοή, έρχεται και το μελίσσι.
Ή θα βρέξει ή θα χιονίσει ή καλό καιρό θα κάνει.
Ουρανός που θ’ αστράψει θα βρέξει και κώλος που θα κλάσει θα χέσει.
                                                                                                  Σκέψη
Όταν γελάς μη σκέφτεσαι, μα όταν κλαις το ίδιο.
                                                                                                Αλήθεια & Ψέμα
Το ψέμα έχει κοντά ποδάρια.
Μεταξύ κατεργαραίων, ειλικρίνεια.
Με λένε Ρίζο και όπως θέλω τα γυρίζω.
Η ψευτιά και η κλεψιά είναι θεία μ’ ανιψιά.
Όποιος λέει την αλήθεια, τονε τρώνε τα χαλίκια.
Ο χορτάτος τον πεινασμένο δεν τον πιστεύει.
Όποιος λέει την αλήθεια, έχει τον Θεό βοήθεια.
Όποιος πηδάει μονάχος του, κανένας δεν τον φτάνει.
Ποιος μαγειρεύει ψέματα, στο πιάτο του τα βρίσκει.
Την αλήθεια πάντα κράτει και το ψέμα ας έχει αλάτι.
Η αλήθεια είναι του Θεού και το ψέμα του διαβόλου.
Μες στα πολλά παινέματα τα πιο πολλά είναι ψέματα.
Του γιου σου τάξε ψέματα και του γαμπρού σου αλήθεια.
                                                                                Φαινομενικότητα
Τα φαινόμενα απατούν.
Τα ράσα δεν κάνουν τον παπά.
Στήθος μάρμαρο, καρδιά πατάτα.
Από ‘ξω κούκλα κι από μέσα πανούκλα.
Μικρός στο μάτι, μεγάλος στο κρεβάτι.
Άλλα τα λεγόμενα κι άλλα τα βλεπόμενα.
Όσοι φορούν μαχαίρι δεν είναι και μαγέροι.
Άλλος κώλος φαίνεται κι άλλος μαγειρεύεται.
Μη ζητάς μόνο να φανείς αλλά και να γενείς.
Αλλού χτυπάει το νερό κι αλλού αλέθει ο μύλος.
Γουναράδες βρωμεροί, μα στην τσέπη όλο φλουρί.
Μη δεις ψηλό και φοβηθείς, κοντό κι αναθαρρέψεις.
Αλλού βαράν τα κρόταλα κι αλλού χορεύει η αρκούδα.
Μάτια και φρύδια έβλεπα και πίστεψα ο καημένος, μα την καρδιά δεν έβλεπα και βγήκα γελασμένος.
                                                                                           Αντιφάσεις
Εδώ καράβια χάνονται, βαρκούλες αρμενίζουν.
Αγρύπνησε να κοιμηθείς και πείνασε να φάγεις.
Κρατάτε Τούρκοι το λαγό, να κατουρήσει η σκύλα.
Να πουλήσουμε το γάιδαρο, να φτιάξουμε σαμάρι.
Ο παπουτσής ξυπόλητος κι ο ράφτης μπαλωμένος.
Ούτε γάμος δίχως κλάματα, ούτε κηδεία δίχως γέλια.
                                                                                           Ερωτήσεις
Χίλια ξέρε κι ένα ρώτα.
Ρωτώντας πάει κανείς στην Πόλη.
Μη ρωτάς γιατρό, ρώτα τον παθό.                                                                                                                                                     Στόχοι
Θα το βρει η τάβλα το καρφί της.
Όποιος αέρα κυνηγά, αέρας τονε παίρνει.
                                                                                                  Όνειρα
Ο φτωχός με τ’ όνειρό του χαίρεται το ριζικό του.
                                                                                                 Ανάγκη
Ο καλός ο φίλος στην ανάγκη φαίνεται.
Στην αναβροχιά, καλό είν’ και το χαλάζι.
Το ράσο θέλει καλοπέραση κι η πουτανιά φτιασίδι.
Η κότα όταν έρθει το αβγό στον κώλο της ψάχνει για φωλιά.
Χωρίς αέρα το πουλί, χωρίς νερό το ψάρι, χωρίς αγάπη δε βαστούν κόρη και παλικάρι.
                                                                                             Συμφέρον
Γιάννης κερνάει και Γιάννης πίνει.
Ο παπάς βλογάει πρώτα τα δικά του γένια.
Όλου του βλάχου το τυρί τυρόπιτα να γίνει.
Όλοι κοιτάζουν τον καβγά και η γριά το μέλι.
Από πίτα που δεν τρως, τι σε νοιάζει κι αν καεί.
Καλόγερος βαρβάτος, κοιτάει σα μαύρος γάτος.
Τον αδερφό σου αγάπαγε κι όχι το μερτικό του.
Ανύπαντρος προξενητής, για πάρτη του γυρεύει.
Δεν μιλεί η κυράτσα νύφη, έχει κόκαλο και γλείφει.
Διψάει η αυλή του για νερό κι αυτός αλλού ποτίζει.
Όλοι μιλούν για τ’ άρματα κι ο Γιάννης για την πίτα.
Είναι πολλοί μπαρμπέρηδες για του σπανού τα γένια.
Δεν σε ερωτούν τι έφαγες, μόν’ σε ρωτούν τι έφερες.
Ψωμί μη λείψει σπίτι μας και φούρνος να μη καπνίσει.
Τι σε νοιάζει για αέρα που δεν μπαίνει στα πανιά σου;
Δεν έγινα παπάς ν’ αγιάσω, έγινα παπάς για να περάσω.
Παρά να τα πάρει άλλος, κάλλιο εγώ που ‘μαι κουμπάρος.
                                                                                          Σχεδιασμός
Λογαριάζει χωρίς τον ξενοδόχο.
Όποιος τα ύστερα μετρά, ποτέ του δε σκοντάφτει.
Άλλα μετράει ο άνθρωπος κι άλλα ο Θεός του βγάζει.
                                                                                                Κίνητρα
Εν τη παλάμη και ούτω βοήσωμεν.
                                                                                            Φιλοδοξία
Χέσε μέσα Πολυχρόνη που δε γίναμε ευζώνοι.
Κάλλιο ένα χρόνο κόκορας παρά σαράντα κότα.
                                                                                                 Ελπίδα
Καλομελέτα κι έρχεται.
Ποιος στραβός δε θέλει το φως του;
Και τούτος ο ανήφορος κατήφορο θα φέρει.
Θα γυρίσει ο τροχός, θα χορτάσει κι ο φτωχός.
Όποιος βόσκεται μ’ ελπίδας, αποθαίνει και της πείνας.
                                                                                                     Όρια
Ένας φράχτης στην αυλή τη φιλία με το γείτονα κρατεί.
Όταν φτάσει ο κόμπος στο χτένι, ή ο κόμπος θα κοπεί ή το χτένι θα σπάσει.
                                                                                             Επιθυμίες
Ο λωλός λουλούδια θέλει.
Άντρα θέλω, τώρα τον εθέλω.
Ψωμί δεν έχουμε, τυρί ζητάμε.
Μάτια λαίμαργα, ψυχή χαμένη.
Πάσα μια γυναίκα θέλει πέντε-δέκα.
Η γριά το μεσοχείμωνο θυμήθηκε πεπόνι.
Η γριά το μισοχείμωνο ξυλάγγουρο γυρεύει.
Γριάς το μεσοχείμωνο αγγούρι της θυμήθη.
Αδύνατον ένι πεινών μη μνημονεύειν άρτου.
Το φαΐ και το χέσιμο ώσπου ν’ αρχίσουν θέλει.
Χήρας κώλος που πονάει, άλλα πράματα ζητάει.
Άνθρωπος ο πολυβούλης και Θεός ο κοψοβούλης.
Ήθελες κι εσύ κυρά μου, ήθελα κι εγώ ο καημένος.
Άντρα θέλω κάθε βράδυ κι ας κοιμάμαι στο σκοτάδι.
Θέλω την κι ας είναι χήρα και φτωχή και κακομοίρα.
Σαν θέλει η νύφη κι ο γαμπρός, τύφλα να ‘χει ο πεθερός.
Άλλοι τα γένια πεθυμούν, κι άλλοι που τα 'χουνε τα φτυούν.
Άλλος το ‘χει και το κατουρεί κι άλλος δεν το ‘χει και το λαχταρεί.
                                                                                           Ολιγάρκεια
Μάζευε κι ας είναι ρώγες.
Έκανε το σκατό του παξιμάδι.
Αυτός που δε ζητά πολλά τα έχει όλα τα καλά.
Του γαϊδάρου η προκοπή, άχερα μες το παχνί.
                                                                                               Επιλογές
Ή οκτώ λογιώ φαγί ή σαρδέλα μοναχή.
Άφησε το γάμο και πάει για πουρνάρια.
Ή ρούφα ή φύσα, και τα δυο δε γίνονται.
Διάλεξε, ξεδιάλεξε, στην κοπριά κατάντησε.
Διαλέοντας, διαλέοντας, πήρε τα αποζούμια.
Το γαμπρό και το πεπόνι όποιος τα διαλέει λαθώνει.
Χίλιες νύφες του γαμπρού και χίλιοι γαμπροί της νύφης.
Ψάρι μπαρμπούνι διάλεγε και γάιδαρο καμπούρη, γυναίκα ψηλοκάβαλη και χοίρο μακρυμούρη.
                                                                                      Εναλλακτικές λύσεις
Το καλό το παλικάρι ξέρει κι άλλο μονοπάτι.
Καβαλικεύω γάιδαρο ώσπου να βρω ένα άτι.
Tο ένα μάτι στο γιαχνί και τ’ άλλο στο πιλάφι.
Θέλεις θέρισε και δέσε, θέλεις δέσε και κουβάλα.
Μάθε τέχνη κι άσ’ τηνε κι άμα πεινάσεις πιάσ’ τηνε.
Έχει κι αλλού πορτοκαλιές που κάνουν πορτοκάλια.
Το μοναστήρι να ‘ναι καλά, και από καλογήρους, χίλιους.
Όπου έχει δυο αγαπητικιές χαρά έχει μεγάλη, γιατί όταν μαλώνει με τη μια κινάει και πάει στην άλλη.
                                                                                             Ποιότητα
Το καλό πράγμα αργεί να γίνει.
Το καλό το άλογο στ’ αχούρι το πουλάνε.
Ο καλός ο γεωργός κάνει το καλό χωράφι.
Τα καρύδια τα καλά, λίγα είναι κι ακριβά.
Αν αρτυθείς να είν’ αρνί, αν κλέψεις ναν’ χρυσάφι κι αν αγαπήσεις και καμιά, να τη ζηλεύει η γειτονιά.
                                                                                               Σιγουριά
Πάω αργά γιατί βιάζομαι.
Στο τέλος ξυρίζουν το γαμπρό.
Τήραζε ούγια κι αγόραζε πανί.
Βλέπε μόστρα κι αγόραζε πανί.
Τούρκο φίλευε και κώλο φύλαγε.
Μην αγοράζεις γουρούνι στο σακί.
Δάνειζε αλεύρι σ’ όποιον έχει στάρι.
Χαρτιά γραμμένα, στόματα βουλωμένα.
Μικρό καράβι παίναγε, μεγάλο καβαλίκα.
Κάλλιο γαϊδουρόδενε παρά γαϊδουρογύρευε.
Κεραμίδια που δε στάζουνε, μη τα σκαλίζεις.
Τάξε στην Παναγιά κερί, του διάβολου λιβάνι.
Όποιος καεί με το χυλό, φυσάει και το γιαούρτι.
Κάλλιο ένα και στο χέρι, παρά χίλια και καρτέρει.
Άναψε τ' αγίου δυο κεριά και του δαιμόνου πέντε.
Παίναε τη θάλασσα, αλλά να περπατείς στην ξέρα.
Παπούτσι από τον τόπο σου κι ας είναι μπαλωμένο.
Αν του τη δώσεις του φιδιού, δώσ’ τη του στο κεφάλι.
Όπου βλέπεις μάσα κάτσε κι όπου βλέπεις ξύλο τρέχα.
Αλάργα από πλώρη καραβιού και μουλαριού τον κώλο.
Φυλάξου απ’ την ώρα την κακιά να ζήσεις χίλια χρόνια.
Κάτσε κότα μου στ’ αυγά σου για να βγούνε τα πουλιά σου.
Αν δε λαλήσουν τα όργανα, κι αν δε σφαχτεί ο τράγος, απίστευτο μου φαίνεται να ‘ναι δικός μου ο γάμος.
Μην κάνεις μη σου κάνουνε, μην πεις να μη σου πούνε, σε ξένη πόρτα μη χτυπάς, γιατί τη δική σου σπούνε.
                                                                                          Υποσχέσεις
Άπιαστα πουλιά, χίλια στον παρά.
Πίστευσε λαγό και κάλεσε κουμπάρο.
Αλαργινός ο κήπος, δωριανά τα λάχανα.
Όρκος του Ρωμιού, πόρδος του γουρνιού.
Ψάρια στο γιαλό, όσα θέλεις σου πουλώ.
Μην τάξεις σ’ άγιο κερί και σε παιδί κουλούρι.
Αλλιώς μας τα ‘λεγες παπά, πριν σε χειροτονήσουν.
Ο Μανώλης, με τα λόγια, χτίζει ανώγια και κατώγια.
Όπου ακούς πολλά κεράσια, κράτα και μικρό καλάθι.
Τι το λες και δεν το κάνεις, την υπόληψή σου χάνεις.
Του γιου σου τάξε ψέματα και του γαμπρού σου αλήθεια.
Τα βόδια τα δένουν απ’ τα κέρατα, τον άνθρωπο απ’ το λόγο του.
                                                                                                Εμμονή
Ο νους του πουλιού στο κεχρί.
Ίδιο πρόσωπο έρχεται, ίδιο μαντάτο φέρνει.
Τα ίδια Παντελάκη μου, τα ίδια Παντελή μου.
Όλοι κοιτάζουν τον καβγά και η γριά το μέλι.
Ένα το ‘χει η Μαριορή, το στεγνώνει το φορεί.
Άμα το ‘χει η κούτρα σου να κατεβάζει ψείρες...
Το γύφτο κάναν βασιλιά κι αυτός γύρευε ρείκια.
Δώδεκα Απόστολοι, ο καθένας με τον πόνο του.
Το λύκο τον κουρεύανε, πούθε παν’ τα πρόβατα.
Όλοι κλαίν’ τον πόνο τους κι ο μυλωνάς τ’ αυλάκι.
Οι βιολιτζήδες άλλαξαν, μα ο χαβάς έμεινε ο ίδιος.
Το πολύ το «Κύριε ελέησον» το βαριέται κι ο παπάς.
Όλα τα πουλιά πάνε κι έρχονται, και ο σπουργίτης αναμένει.
Σ' έναν δίνουν και δεν παίρνει, άλλον δέρνουν και δε φεύγει.
Γιάννη είχα, Γιάννη έχω, κι αν ποτέ μου θα χηρέψω, πάλι Γιάννη θα γυρέψω.
                                                                                        Προτιμήσεις
Περί ορέξεως κολοκυθόπιτα.
Κάλλιο μάνα του φονιά, παρά του σκοτωμένου.
Ο γεωργός θέλει βροχή κι ο κεραμάς την ξέρα.
Κάλλιο χήρα κακομοίρα, παρά κακοπαντρεμένη.
Χαίρεται ο πεύκος τις δροσιές κι ο έλατος τα χιόνια.
Δώκαν του χωριάτη αυγό και το ‘θελε και ρουφηχτό.
Το αρεσούμενο του ανθρώπου, το καλύτερο του κόσμου.
Το γουρούνι το κράζουν για μαχτό και κείνο πάει για σκατό.
Άλλος θέλει τον παπά, άλλος την παπαδιά κι άλλος την παπαδοπούλα.
Άλλος τη θέλει όμορφη, άλλος τη θέλει να ‘χει, και άλλος κλείνει τα μάτια του και παίρνει, όποια του λάχει.
                                                                                        Προσαρμογή
Εμείς οι βλάχοι, όπως λάχει.
Κατά τα σκατά και το φτυάρι.
Κατά το ζώο και το φόρτωμα.
Κατά τη λαχάνα και η καζάνα.
Όποιος μπαίνει στο χορό, χορεύει.
Κατά που μου ψάλλεις, σου κανοναρχώ.
Ό,τι κάνει ο κόσμος, θα κάνει κι ο Κοσμάς.
Βόσκει ο γάιδαρος εκεί που θα τον δέσουν.
Άπλωνε τα πόδια σου κατά το πάπλωμά σου.
Κατά πώς είν’ οι καιροί, έτσι και ν’ αρμενίζεις.
Νύφη, όχι καθώς ήξευρες, αλλά καθώς ηύρες.
Κατά το πάπλωμα και των ποδιών το ξάπλωμα.
Όποιος αέρας κι αν φυσά, ο μύλος πάντα αλέθει.
Όταν σε γκρεμίσει τ’ άλογο, κατέβα τράβα το καπίστρι.
                                                                                         Ματαιότητα
Σήμερα είμαστε, αύριο δεν είμαστε.
Γεννιέται ο άνθρωπος για να πεθάνει.
Τι να πεθάνεις χωροφύλακας, τι να πεθάνεις ‘νωματάρχης.
Ένα καντήλι, ένας σταυρός και τέσσερα σταλίκια 
είναι του ανθρώπου η ζωή κι όλα τα μερακλίκια.
                                                                                       Ματαιοπονία
Ψάχνει ψύλλους στ’ άχυρα.
Τρέχα γύρευε και Νικολό καρτέρει.
Άρμεγε λαγούς και κούρευε χελώνες.
Στου κουφού την πόρτα, όσο θέλεις βρόντα.
Το δέντρο όταν ξεραθεί, το νερό δεν ωφελεί.
Στραβός βελόνι εγύρευε μέσα στην αχυρώνα.
Μια γριά μονοδοντού άντρα γύρευε η πορδού.
Κουτσός στον κάμπο έτρεχε να πιάσει καβαλάρη.
Όποιος φτύνει κατά πάνω, φτύνει τα μούτρα του.
Όποιος θρέφει ξένο σκύλο, η χαρά μόνο του μένει.
Σαπουνίζοντας γουρούνι, χάνεις χρόνο και σαπούνι.
Τον τρελό κι αν ορμηνεύεις, κρύο σίδερο δουλεύεις.
Τον αράπη κι αν τον πλένεις, το σαπούνι σου χαλάς.
Γάιδαρος είναι γάιδαρος, ας εφορεί και σέλλα και η γριά κι αν ομορφίζεται δεν γίνεται κοπέλα.                                                                                                                                                            Αρχή
Κάθε αρχή και δύσκολη.
Η καλή μέρα απ’ το πρωί φαίνεται.
Η πρώτη μπουκιά είναι τρουβελιά.
Η κότα έκανε τ' αυγό ή το αυγό την κότα;
Το φαΐ και το χέσιμο ώσπου ν’ αρχίσουν θέλει.
Μην καμαρώνεις στην αρχή προτού ιδείς το τέλος.
                                                                                       Ολοκλήρωση
Φάγαμε το βόδι κι αφήσαμε την ουρά του.
Αν δε γεμίσει το σακί πώς θα το πεις γεμάτο;
Αφού έκαμες την εκκλησιά, κάμε και τ’ άγιο βήμα.
Μην καμαρώνεις στην αρχή προτού ιδείς το τέλος.
                                                                                          Αναζήτηση
Ψάχνει ψύλλους στ’ άχυρα.
Θα το βρει η στραβή τ’ αρνί της.
Θα το βρει η τάβλα το καρφί της.
Στραβός βελόνι εγύρευε μέσα στην αχυρώνα.
Ο ξένος και ο ποταμός τον τόπο τους γυρεύουν.
Βασιλικός στην πόρτα μας κι εμείς τονε ζητούμε.
Ό,τι γυρεύει η νεροχελώνα, στο νερό τα βρίσκει όλα.
Όποιος χτυπάει του ανοίγουνε κι όποιος γυρεύει βρίσκει.
                                                                                           Αποφάσεις
Η νύχτα βγάνει επίσκοπο, η αυγή μητροπολίτη.
                                                                                      Πρωτοβουλία
Μη φυτρώνεις εκεί που δεν σε σπέρνουν.
                                                                                     Ορμητικότητα
Βαστάτε Τούρκοι τ’ άλογα.
Στη βράση κολλάει το σίδερο.
                                                                                                  Πράξη
Ό,τι πράξεις, θα εισπράξεις.
Θα πηδήξω τάτα, θα σε δω παιδάκι μου.
Σαν σ' αρέσει η φάβα, σπείρε και κάνα λαθούρι.
Τι το λες και δεν το κάνεις, την υπόληψή σου χάνεις.
                                                                                       Χρησιμότητα
Κάθε δεντράκι με τον ίσκιο του.
Χώρια τα στέρφα από τα γαλάρια.
Όσο λείπει ο αφέντης κανένα δεν νοιάζει, μα όσο λείπει ο γάιδαρος, ούλοι βαρυγκωμάνε.
                                                                                         Προσπάθεια & Κόπος
Βαριά η καλογερική.
Η σφίξη βγάνει το λάδι.
Με τις πορδές δε βάφονται αβγά.
Αν δεν βρέξεις κώλο, ψάρια δεν τρως.
Βρέξ’ τον κώλο σου να φας μπαρμπούνι.
Θέλει κόπο το ραπάνι, κάθε τόπος δεν το κάνει.
Θέρος-τρύγος-πόλεμος [στασιό δεν περιμένουν].
Σαν σ' αρέσει η φάβα, σπείρε και κάνα λαθούρι.
Γόνατα που δεν κοπιάζουν, κοιλιά δεν θεραπεύουν.
Για να το φας το μύγδαλο, πρέπει και να το σπάσεις.
Βόδι να μην αλώνιζε, κόρη να μην εγέννα και νιος να μην εθέριζε, ποτέ του δε θα ‘γέρνα.
                                                                                              Εμπειρία
Ο παθός και μαθός.
Τα παθήματα μαθήματα.
Η γριά η κότα έχει το ζουμί.
Μη ρωτάς γιατρό, ρώτα τον παθό.
Μαθημένα τα βουνά απ’ τα χιόνια.
Άμα ξαναγίνω νύφη, ξέρω να χαμογελώ.
Αξίζει μια γερόκοτα σαράντα πουλακίδες.
Πάντα νέο στο κατάρτι, πάντα γέρο στο τιμόνι.
Όποιος καεί με το χυλό, φυσάει και το γιαούρτι.
Άκουσε γέρου συμβουλή και παιδεμένου γνώση.
Τα παθήματα των πρώτων γιοφύρι των δευτέρων.
Πέντε μήνες έναν κόμπο, ένα μήνα πέντε κόμπους.
Να ξαναγενόμουν νύφη, θα ‘ξερα να προσκυνήσω.
Γερόντων πάρε τη βουλή κι ανθρώπων μαθημένων, οπού έχουνε πολύ ψωμί και αλάτι φαγωμένο.
                                                                                                 Αλλαγή
Ρόδα είναι και γυρίζει.
Παλιό μουλάρι, καινούργια περπατησιά.
Έλλαξεν η χήνα κι εφόρησεν πάλι εκείνα.
Άλλοι παπάδες ήρθανε, άλλα Βαγγέλια φέραν.
Θα γυρίσει ο τροχός, θα χορτάσει κι ο φτωχός.
Άλλαξε ο Μανωλιός, έβαλε τα ρούχα του αλλιώς.
Καιρός φέρνει τα λάχανα, καιρός τα παραπούλια.
Άλλες νυφάδες ήρθανε, άλλα κουλούρια πλάθουν.
Οι βιολιτζήδες άλλαξαν, μα ο χαβάς έμεινε ο ίδιος.
                                                                                           Καινούργιο
Καινούργιο κόσκινο και πού να σε κρεμάσω.
Άμαθος βρακί εφόρει, κάθε πάτημα το εθώρει.
Συμπεθέροι και κουμπάροι, τον πρώτο χρόνο έχουν τη χάρη.
                                                                                        Αποκαλύψεις
Ο Θεός κι ο γείτονας.
Όταν ανακατεύεις τα σκατά, βρομάνε.
Η νύχτα έχει αυτιά και η ημέρα μάτια.
Αν δεν το δείχνει η γίδα, το δείχνει το κέρατό της.
Ο τοίχος έχει αυτιά και ο κάμπος έχει μάτια.
Μας μάθανε οι Κρητικοί πως είμαστε Χανιώτες.
Ο βήχας, ο έρωτας και το χρήμα δεν κρύβονται.
Όποιος κρυφοπαντρεύεται, φανερά πομπεύεται.
Αμ’ πότε σε ξεβράκωσα και δεν ήσουνα χεσμένος;
Πάω να πω τoν πόνο μου και λέω την πομπή μου.
Ειπέ του φίλου μυστικό, να σε πνίξει απ’ το λαιμό.
Τον ξένο μες στο σπίτι σου για μάρτυρα τον έχεις.
Κι αλευρωμένος να ‘ναι ο ποντικός, η γάτα τον γνωρίζει.
Θέλει η πουτάνα να κρυφτεί, μα η χαρά δεν την αφήνει.
Η γυναίκα όταν παντρευτεί και το μουλάρι όταν σαμαρωθεί [δείχνουν τις πληγές τους].
                                                                                          Ετοιμότητα
Αν θα ζυμώσεις το ταχύ, αποβραδίς κοσκίνα.
Τούμπανα στη γειτονιά σου, δέξου τα και στη γωνιά σου.
                                                                                 Πολυπραγμοσύνη
Ή παπάς παπάς ή ζευγάς ζευγάς.
Ράβε-ξήλωνε, δουλειά να μη σου λείπει.
Ή ρούφα ή φύσα, και τα δυο δε γίνονται.
Και στο φούρνο και στο μύλο δε γίνεται.
Δεν χωράνε δυο καρπούζια σε μια μασχάλη.
Όπου πολλά μπερδεύεται και πολλά πομπεύεται.
Όσο είν’ ο νους μου στο χωράφι, τόσα βόιδα να βρεθούνε.                                                                                                            Κατάντια
Έρμα μαντριά γιομάτα λύκους.
Αφεντικά και δούλοι, το ίδιο γενήκαμε ούλοι.
Μάθαν πως γαμιόμαστε, πλακώσανε κι οι γύφτοι.
Πες μου ποια είν’ η συντροφιά σου, να σου πω την καταντιά σου.
Εκεί που κρεμούσαν οι κλέφτες τ’ άρματα, κρεμούν οι γύφτοι τα νταούλια.
Μη λυπηθείς αμάθητο γιατί θα καλομάθει. Λυπήσου καλομάθητο όταν θα κακοπάθει.
Τ’ αγγειά γινήκαν θυμιατά και τα σκατά λιβάνι. Οι βλάχοι γίναν δήμαρχοι κι οι γύφτοι καπετάνιοι.                                                     
Κούραση
Η πολλή δουλειά τρώει τον αφέντη.
Βαστάτε ποδαράκια μου [να μη σας χέσει ο κώλος μου].
Όποιος διατάζει κι όποιος κλάνει ποτέ του δεν κουράζεται.            
Φτώχεια
Η φτώχεια φέρνει γκρίνια.
Όπου φτωχός κι η μοίρα του.
Ψωμί δεν έχουμε, τυρί ζητάμε.
Η φτώχεια θέλει καλοπέραση.
Έκανε το σκατό του παξιμάδι.
Αργεί ο Θεός και σκάει ο φτωχός.
Του φτωχού τ’ αρνί κριάρι δε γίνεται.
Κώλοι υπάρχουν, λεφτά δεν υπάρχουν.
Του φτωχού τ’ αρνί κριάρι δε γίνεται.
Παντού φτωχός, στο πανηγύρι πλούσιος.
Του φτωχού το εύρημα, ή καρφί ή πέταλο.
Σιγά-σιγά τα όργανα κι είναι φτωχός ο γάμος.
Θα γυρίσει ο τροχός, θα χορτάσει κι ο φτωχός.
Ανάθεμα δυο πράγματα, φτώχεια και γεράματα.
Αγάλι - αγάλι τούμπανα, τι ‘ναι φτωχός ο γάμος.
Εδώ ψωμί δεν έχουμε, ραπανάκια για την όρεξη.
Ο φτωχός με τ’ όνειρό του χαίρεται το ριζικό του.
Που γραψ’ ο Θεός ξεβράκωτο, ποτέ βρακί δε βάζει.
Βρακί δεν έχει ο κώλος μας, γαρίφαλο στ’ αυτί μας.
Τον φτωχό και τον χωριάτη ξένη έγνοια τον γερνάει.
Νηστεύει ο δούλος του Θεού, γιατί δεν έχει να φάει.
Δεν είχε ο φτωχός να φάει κι έκανε για την ψυχή του.
Του φτωχού η κοιλία όταν γομούτε η ψωλίατ’ σκούτε.
Ο κώλος μας ξεβράκωτος κι η σκούφια μας με φιόρα.
Ήθελε ο φτωχός να παντρευθεί κι η νύχτα δεν ευρέθη.
Θέλεις το φτωχό να σκάσει; Πες του λίρες να σ' αλλάξει.
Έκατσε η δουλειά στην πόρτα και κυνήγησε τη φτώχεια.
Άσχημη Λαμπρή όταν βρέχει κι ο φτωχός όταν δεν έχει.
Στραβά φορεί το φέσι του, παρά δεν έχ’ στην τσέπη του.
Φτωχού καμπάνα δεν αχάει, του πλούσιου ξεκουφαίνει.
Έχει ο σάκος άλευρα; Χριστός Ανέστη. Δεν έχει; θάνατον πατήσας.
Κάλλιο να ‘χω στον τόπο μου ελιές και παξιμάδι παρά στα ξένα ζάχαρη και να ορίζουν άλλοι.
Ποτέ μη δώσεις στον φτωχό πόρτα και παραθύρι και πάπλωμα να σκεπαστεί, μη σηκωθεί και φύγει.                                                 
Καταστροφή
Το δάσος από τα ίδια του τα ξύλα καίγεται.
Εδώ οι πέτρες καίονται, τα ξύλα τι να πούνε.
Ρημαδιό στο χειμαδιό, ούτε γάλα, ούτε αυγό.                                    
Πείνα
Έπεσε ο λύκος στ’ άντερα.
Νηστικό αρκούδι δε χορεύει.
Ο νηστικός καρβέλια ονειρεύεται.
Ο πονεμένος αποκοιμήθηκε, ο νηστικός όχι.
Αδύνατον ένι πεινών μη μνημονεύειν άρτου.
Ο χορτάτος τον πεινασμένο δεν τον πιστεύει.
Ο πεινασμένος γάιδαρος, ξυλιές δε λογαριάζει.
Η πείνα κάστρα πολεμά και κάστρα παραδίνει.
Εμείς ψωμί δεν έχουμε κι η γάτα πίτα σέρνει.
Από το γάμο έρχομαι και μα την πείνα που ‘χω.
Όταν κοιμάται ο γιόκας μου, ψωμί δε μας γυρεύει.
Ας πηδάμε κι ας γελάμε για να λεν πως δεν πεινάμε.
Τώρα που έμαθε ο γάιδαρος να μην τρώει, ψόφησε.
Νηστεύει ο δούλος του Θεού, γιατί δεν έχει να φάει.
Των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν.
Αν δεν πεινάσουν οι φτωχοί, οι πλούσιοι δε χορταίνουν.                                                                                                              Νοικοκυροσύνη
Η καθαριότητα είναι μισή αρχοντιά.
Η καλή νοικοκυρά, είναι δούλα και κυρά.
Ο κακός γείτονας κάνει τον καλό νοικοκύρη.
Παστρική καλή Θοδώρα, το τσαρούχι μες στην πίτα.
Η καλή νοικοκυρά εις τον ήλιο κοπανίζει και εις τον άνεμο χτενίζει.
Το αμπέλι, θέλει αμπελουργό, το σπίτι νοικοκύρη και το καράβι, στο γιαλό, θέλει καραβοκύρη.                                                                                                                                                                 Αίτιο & Αποτέλεσμα
Γλυκά τρως, πικρά κλάνεις.
Μικρός δαίμων μεγάλη πειρασία.
Βρέχει ο Θεός και φταίν’ οι μήνες.
Όπως έστρωσες, έτσι θα κοιμηθείς.
Ο μύλος αυτό που του βάνεις αλέθει.
Ανεμομαζώματα, διαβολοσκορπίσματα.
Η κότα έκανε τ' αυγό ή το αυγό την κότα;
Όποιος διάβολο αγόρασε, διάβολο πουλάει.
Τα ’φερε ο διάολος κι η σκούφια του Μιχάλη.
Καναπίτσα δώσαμε, καναπιτσόσπορο πήραμε.
Αλλού χτυπάει το νερό κι αλλού αλέθει ο μύλος.
Αν πεθάνω από συνάχι, η πανούκλα μούντζες να 'χει.
Όποιος κατουράει στη θάλασσα, το βρίσκει στο αλάτι.
Αν δεν αστράψει, δεν βροντά, κι αν δε βροντά δε βρέχει.                
Γεγονότα
Όπου μιλούν τα πράγματα, τα στόματα σωπαίνουν.                        
Ανταμοιβή
Να λιλί, δώσ’ μου τσιτσί.
Ό,τι πράξεις, θα εισπράξεις.
Εν τη παλάμη και ούτω βοήσωμεν.
Δουλειά χωρίς ανταμοιβή λέγεται τιμωρία.
Άγιος που δε θαυματουργεί, μηδέ δοξολογιέται.
Τον δουλευτή σου πλέρωνε και ψυχικά μην κάνεις.                         
Ευτυχία & Δυστυχία
Η ευτυχία κάνει φίλους και η δυστυχία τους δοκιμάζει.
Ο άντρας μου στα χάρβαλα, κι εγώ στα χαρβαλώματα.
Καλύτερα καλύβα όπου γελούν, παρά παλάτι όπου κλαίνε.              
Ηρεμία & Γαλήνη
Μήτε μέλι θέλω μήτε μελίσσια.
Μετά τη μπόρα έρχεται η γαλήνη.
Ούτε κότες έχω ούτε με την αλεπού μαλώνω.                                    
Απουσία
Λείπει ο Μάρτης από τη Σαρακοστή;
Σκόρπισαν σαν του λαγού τα παιδιά.
Όταν λείπει η γάτα, χορεύουν τα ποντίκια.
Σα λείπεις απ’ το γάμο σου, άλλος γλεντά τη νύφη.                          
Άνοδος & Κάθοδος
Απ’ τα γρίβα τ’ άλογα, στα κούντρικα γαϊδούρια!
Τον αγά και γάιδαρο να τον ιδείς, να μην τον καβαλήσεις.
Ούτε διάκο σ’ είδαμε ούτε πρωτοσύγκελο, και συ δεσπότης έγινες;
Ποτέ σου μην περιφρονείς τα κάτω σκαλοπάτια, γιατί σ’ αυτά πρωτοπατείς και βγαίνεις στα παλάτια.                                            
Πρόοδος & Ανάπτυξη
Όσο πιο αραιά φυτεύεις τα σκόρδα, τόσο πιο πολύ χοντραίνουν.    
Υπερίσχυση
Η τέχνη και η πονηριά τη νικά την αντρειά.
Σώπα συ να κρίνω γω, σήκω συ να κάτσω γω.
Όταν λαλούν οι κόρακες, τα αηδόνια φεύγουν.
Όποιος σε κλάσει χέσε τον μη βγει καλύτερός σου.
Αλί στον άντρα τον καλό που πιάσουν δυο σπασμένοι.
Κυλά η πέτρα εις τ’ αυγό, αλίμονο στ’ αυγό. Κυλά τ’ αυγό στην πέτρα αλίμονο στ’ αυγό.                                                                     
Λάθη & Σφάλματα
Τα παθήματα μαθήματα.
Παλιά αμαρτία, καινούργια ντροπή.
Τα λάθη για τους ανθρώπους είναι.
Στερνή μου γνώση να σ’ είχα πρώτα.
Λαγός τη φτέρη έσειε, κακό του κεφαλιού του.
Ουδέν λάθος αναγνωρίζεται μετά την απομάκρυνσιν εκ του ταμείου.                                                                                               
Απώλεια
Όποιος λυπάται το καρφί, χάνει και το πέταλο.
Εγώ τα μάτια τα ‘χασα, τα φρύδια τι τα θέλω;
Αν χάσουμε το τσεκούρι μας, μας μένει το στειλιάρι.
Για το καρφί χάνεται το πέταλο, για το πέταλο τ' άλογο.
Άντρα, γουρούνι, γάιδαρο, και ποιον να πρωτοκλάψω;                    
Αναπόφευκτο
Το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω.
Άσπαστα τ’ αυγά δεν πάνε στο τηγάνι.
Κώλο είδες; Καρτέρα και τα σκατά του.
Το πράμα που γεννάει εκείνο και ψοφάει.
Έτσι το ‘χει το λινάρι, να ανθεί τον Αλωνάρη.
Ή θα βρέξει ή θα χιονίσει ή καλό καιρό θα κάνει.
Όπου βροντές και αστραπές, περίμενε βροχές.
Ούτε εκκλησιά χωρίς καμπάνα, ούτε χωριό χωρίς πουτάνα.
Πώς πάν’ αράπη τα παιδιά σου; Όσο πάνε και μαυρίζουνε.
Όποιος πηδάει πολλά παλούκια, στο τέλος κάποιο θα μπει στον κώλο του.                                                                                             
Σχετικότητα
Ή στραβός είν’ ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε.
Ο ποντικός στην τρύπα του μεγάλος άρχος είναι.
Όποιος δεν είδε κάστρο, είδε φούρνο κι εθάμαξε.                            
Αταξία
Όπως η αγελάδα την κοπριά.
Δε γνωρίζει το σκυλί τον αφέντη του.
Ανεμομαζώματα, διαβολοσκορπίσματα.
Ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται.
Απ’ τη λεχώνα στη μαμή, εχάθη το παιδί.
Μπάτε σκύλοι αλέστε κι αλεστικά μη δώστε.
Του κακού καιρού τα γνέφια, άλλα πάνω κι άλλα κάτω.                                                                                                                                Γραφειοκρατία
Χαρτιά γραμμένα, στόματα βουλωμένα.
                                                                                               Εμπόριο & Πωλήσεις
Συχνοπούλα και λιγοκέρδιζε.
Το αγώι ξυπνάει τον αγωγιάτη.
Πούλαγε ακριβά και ζύγιαζε σωστά.
Ο διάβολος γίδια δεν είχε και τυρί επούλαγε.
Εγώ στραβώνω και πουλώ και συ ιδές και αγόραζε.
Ό,τι έχει ο καθένας στην πανέρα του, αυτό διαλαλεί.
Μάθε τέχνη για να ζήσεις και πραμάτεια να πλουτίσεις.
                                                                                                   Χρήμα & Πλουτισμός
Έχεις λιλιά, έχεις λαλιά.
Έχεις γρόσα, έχεις γλώσσα.
Άρπαξε να φας και κλέψε να ‘χεις.
Κάνε με σοφό, να σε κάνω πλούσιο.
Γρόσια στο πουγκί, ψάρια στο βουνί.
Έχεις παράδες; Σου κάνουν τεμενάδες.
Όπου είναι τα πολλά, εκεί πάνε και τα λίγα.
Τα λεφτά είναι δανεικά, χέρια αλλάζουν τακτικά.
Για τον παρά κολάζεσαι, με τον παρά κι αγιάζεις.
Το χρήμα κάνει ρήτορα κι η φτώχεια κακομοίρη.
Όποιος πλουταίνει με το νου, γλήγορα φτωχαίνει.
Σέρνει ο λαγός τον λέοντα με το χρυσό το ράμμα.
Γουναράδες βρωμεροί, μα στην τσέπη όλο φλουρί.
Κανένας δεν πλουταίνει αν δεν τον φάει ξένη ψείρα
Με το βελόνι τα μαζώνει και με το φτυάρι τα σκορπάει.
Ο πλούσιος έχει τα φλουριά, έχει ο φτωχός τα γλέντια.
Παράς κοντά με τον παρά και συμφορά με τη συμφορά.
Ο πλούσιος που παρακαλεί το Θεό, κακό έχει στο νου του.
Ο σπόρος κι ο παράς, αν δεν σκορπιστούν δεν αυγαταίνουν.
Τ’ άσπρα μιλούν, τ’ άσπρα λαλούν, τ’ άσπρα είν’ που κουβεντιάζουν.
Αν κάμεις και καλά παιδιά, τα πλούτη τι τα θες.
Αν κάμεις και κακά παιδιά, τα πλούτη τι τα θες.
                                                                                                 Αφθονία
Σιγά μη χάσει η Βενετιά βελόνι.
Τα πολλά και τα περίσσια μας χαλάσανε τα ίσια.
Όποιος έχει πολύ πιπέρι, ρίχνει και στα λάχανα.
Κουλούρια φτιάνει ο μυλωνάς τινάζοντας τα γένια.
Χέζει ο κώλος του λεφτά και κατουράει λάδι.
Να ‘καναν οι μύγες μέλι, τρεις οκάδες τον παρά.
                                                                                             Ιδιοκτησία
Σε ξένο χωράφι, δρεπάνι μη βάζεις.
Το μισιακό γαϊδούρι το τρώει ο λύκος.
Εγώ σ’ έχτισα φούρνε μου κι εγώ θα σε χαλάσω.
Μικρό - μικρό τ’ αλώνι σου, μα είν’ κατάδικό σου.
Το δικό σου δεν το θέλω, το δικό μου δεν τ’ αφήνω.
Αμπέλι του χεριού σου, συκιά του κυρού σου και ελιά του παππού σου.
                                                                                                   Κόστος & Τιμή
Η φτήνια τρώει τον παρά.
Να λιλί, δώσ’ μου τσιτσί.
Γάμος χωρίς σφαχτά δεν γίνεται.
Σαράντα τ’ άλογο κι εξήντα το σαμάρι.
Το φτηνό το κρέας το τρώνε τα σκυλιά.
Σκότωνε τρελούς και πλήρωνε τζερεμέδες.
Τα καρύδια τα καλά, λίγα είναι κι ακριβά.
Ακριβός στα πίτουρα και φτηνός στ’ αλεύρι.
Σακάκι πληρώνεις, σακάκι παίρνεις. Μανίκι πληρώνεις, μανίκι παίρνεις.
                                                                                                Σπατάλη
Καλή ζωή, κακή διαθήκη.
Ζει στα άνθη και ψοφά στα κωλόπανα.
Μέχρι να ’ρθει η γνώση, πάει το γρόσι.
Τ’ ακριβού το τίποτε, σε χαροκόπου χέρια.
Ξεφάντωνε, ξεφάντωνε, άδειασε το πουγκί μας.
Δεν είχε ο φτωχός να φάει κι έκανε για την ψυχή του.
Με το βελόνι τα μαζώνει και με το φτυάρι τα σκορπάει.
Όπου βγάνεις και δεν βάνεις, γλήγορα στο πάτο φτάνεις.
Τον χουβαρντά τον αγαπά ο καφετζής μα για γαμπρό του δεν τον θέλει.
Όποιος θέλει ν' αγαπήσει, θέλει να χασομερήσει, θέλει άσπρα να ξοδιάσει και να μη τα λογαριάσει.
                                                                                                  Κέρδος
Συχνοπούλα και λιγοκέρδιζε.
Κατά τα κέρδη μου κρίνω το πανηγύρι.
Πέντε αν δεν χάσεις, δέκα θα κερδίσεις.
Το πράμα που γεννάει εκείνο και ψοφάει.
Το κέρδος δεν ευχαριστεί όσο η ζημιά λυπεί.
Ήρθε κι άλλος απ’ την Κω και γυρεύει μερτικό.
                                                                                           Μετρήσεις
Τα μισά της χιλιάδας πεντακόσια.
Ο λύκος από τα μετρημένα τρώει.
Μέτρα κεφάλια και κόβε σκούφιες.
Δέκα τα λέμε κι εννιά τα βρίσκουμε.
Κοντακιανός λογαριασμός, παντοτινή αγάπη.
Τρεις το λάδι, δυο το ξίδι, πέντε το λαδόξιδο.
Καθένας με το μέτρο του, μετράει το χασέ του.
Προτού σκάσουν τα αυγά, άρχισε να μετράει τα πουλιά.
Η αρκούδα το κόκαλο το μετράει πρώτα στον πισινό της κι ύστερα το τρώει.
Εσύ που ξέρεις τα πολλά κι ο νους σου κατεβάζει, χίλια καντάρια σίδερο, πόσες βελόνες βγάζει;
                                                                                                             Χρέη
Το βερεσέ κρασί δυο φορές μεθεί.
Δάνειζε αλεύρι σ’ όποιον έχει στάρι.
Από κακοπληρωτή κι ένα σακί άχερο.
Όλα μας τα χρέγια κρεμμύδια να ήτανε.
Δανεικό κυρά τ’ αλεύρι, δανεικό και το προζύμι.
Εκεί που μας χρωστούσανε, μας πήραν και το βόδι.
Το δανεισμένο πάει γελώντας κι έρχεται κλαίγοντας.
Ο μπακάλης αν μπαταξιάνει, τα παλιά τεφτέρια πιάνει.
                                                                                              Διαφθορά
Γιάννης κερνάει και Γιάννης πίνει.
Άρπαξε να φας και κλέψε να ‘χεις.
Ξένο ψωμί ήταν που ‘τρωγε, δικό του το μαχαίρι.
Ή με το γλυκό στα χείλη, ή με το πουγκί στο χέρι.
Αν δεν λαδώσεις τους τροχούς, η άμαξα δεν τρέχει.
Παρά να τα πάρει άλλος, κάλλιο εγώ που ‘μαι κουμπάρος.                                                                                                                 Ταξίδι
Κανένας δεν πλουταίνει αν δεν τον φάει ξένη ψείρα
                                                                                              Παιχνίδια
Όποιος χάνει στα χαρτιά, κερδίζει στην αγάπη.
                                                                                                   Χόμπυ
Του κυνηγού και του ψαρά το πιάτο, δέκα φορές είν’ αδειανό και μια φορά γεμάτο.
                                                                                                           Απολαύσεις & Ηδονές
Η φτώχεια θέλει καλοπέραση.
Ό,τι φάμε, ό,τι πιούμε κι ό,τι αρπάξει ο κώλος μας.
Το γέλιο χάνει την τιμή, το κολατσιό το γιόμα και το μικρό το δειλινό χάνει το μέγα δείπνο.
                                                                                                    Γιορτή & Διασκέδαση
Κυριακή κοντή γιορτή.
Όπου γάμος και χαρά, η Βασίλω πρώτη.
Παντού φτωχός, στο πανηγύρι πλούσιος.
Ξεφάντωνε, ξεφάντωνε, άδειασε το πουγκί μας.
Έβγα νύφη απ’ το χορό και έμπα στο χερόμυλο.
Σάββατο ως την Κυριακή, είναι κοντά η εορτή.
Παρασκευή και Σάββατο, ποτέ άφεγγο δε μένει.
Ο πλούσιος έχει τα φλουριά, έχει ο φτωχός τα γλέντια.
                                                                                                       Φαΐ
Σε ξένο φαΐ αλάτι να μη ρίχνεις.
Η πρώτη μπουκιά είναι τρουβελιά.
Φάτε μάτια ψάρια και κοιλιά περίδρομο.
Άδειο σακί δε στέκεται, γεμάτο δε λυγάει.
Φάβα χωρίς κρομμύδι, γάμος χωρίς παιχνίδι.
Φασουλάδα τρομερή, κάθε βήμα και πορδή.
Φάε κουμπάρε ελιές, καλό είν’ και το χαβιάρι.
Καλά είν’ τα ρουπακόφυλλα με το ρογί το λάδι.
Μία κοιλιά, καλή κοιλιά, κρατάει πέντε ημέρες.
Αγρύπνησε να κοιμηθείς και πείνασε να φάγεις.
Το πολύ φαγί σπληνιάζει και το λίγο μαραζιάζει.
Εδώ ψωμί δεν έχουμε, ραπανάκια για την όρεξη.
Όταν έχεις και δεν τρως, πρέπει να σε δει γιατρός.
Πρώτα θεμέλια του σπιτιού, ψωμί, κρασί και λάδι.
Κουμπάρε φάε και ψωμί· καλά είν’ και τα κοψίδια.
Ωσάν το σκλάβο δούλευε και ωσάν τον άρχο τρώγε.
Όπου βλέπεις μάσα κάτσε κι όπου βλέπεις ξύλο τρέχα.
Ο τρελός με την τρελάρα του, γεμίζει την κοιλάρα του.
Του παιδιού η κοιλιά κοφίνι και τρελός όποιος του δίνει.
Το γέλιο χάνει την τιμή, το κολατσιό το γιόμα και το μικρό το δειλινό χάνει το μέγα δείπνο.
Καλογέροι για δουλειά, ούτε κρίση ούτε λαλιά. 
Καλογέροι για φαΐ, όλοι εδώ οι ορφανοί.
                                                                                                             Αλκοόλ
Πίναμαν και λέγαμαν.
Κρασί παλιό και λάδι νιό.
Δώσ’ κρασί, να βγει η αλήθεια.
Το βερεσέ κρασί δυο φορές μεθεί.
Ο τρελός είδε τον μεθυσμένο κι έφυγε.
Μήνας που δεν έχει ρο, ρίξε στο κρασί νερό.
Εις υγείαν των ερώτων, το ποτήριον το πρώτον.
Κρασί σε πίνω για καλό και συ με πας στο βράχο.
Αυτά που θες ξενέρωτος, τα κάνεις μεθυσμένος.
Όσο πίν' η πεθερά μας, τόσο μας καλοχαιρετάει.
Το μαγκούφι το κρασί, την καρδούλα μου τη σείει.
Ο Οκτώβρης θέλει γέλια, γιατί ανοίγουν τα βαρέλια.
Όσοι πίνουν και μεθούνε λησμονούν όσα χρωστούνε.
Άλλοι σκάφτουν και κλαδεύουν κι άλλοι πίνουν και μεθούν.
Όποιος δε βάζει νερό στο κρασί του, το πληρώνει διπλά το φαΐ του.
                                                                                                             Ύπνος
Αυτός κοιμάται κι η τύχη του δουλεύει.
Άνθρωπος κοιμώμενος γάιδαρος δεμένος.
Ο πονεμένος αποκοιμήθηκε, ο νηστικός όχι.
Όποιος πολύ κοιμάται, κακορίζικος λογάται.
Ο ύπνος θρέφει τα μωρά κι ο ήλιος τα μοσχάρια.
Ο ύπνος θρέφει μάγουλα και ξεγυμνώνει κώλους.
Όταν κοιμάται ο γιόκας μου, ψωμί δε μας γυρεύει.
Φοβού τον νιό τον άγρυπνο, το γέρο σαν κοιμάται.
Η έγνοια κάνει τη δουλειά κι η ξεγνοιασιά τον ύπνο.
Γλυκός ο ύπνος το πρωί, γδυτός ο κώλος τη Λαμπρή.
Να κοιμάσαι με τις κότες, να ξυπνάς με τους κοκόρους.                 
Σπίτι
Το θηλυκό πουλί φτιάνει τη φωλιά.
Το στενό σπίτι θέλει φαρδιά καρδιά.
Σπίτι χωρίς Γιάννη, προκοπή δεν κάνει.
Σπίτι μου σπιτάκι μου και σπιτοκαλυβάκι μου.
Σπίτι μου σπιτάκι μου και πορδοκαλυβάκι μου.
Πρώτα θεμέλια του σπιτιού, ψωμί, κρασί και λάδι.
Όποιος πουλάει το σπίτι του, γελάν τα κεραμίδια.
Σπίτι που δεν το βλέπει ο ήλιος, το βλέπει ο γιατρός.
Άμα δεν παινέψεις το σπίτι σου, θα πέσει να σε πλακώσει.
Κατά το πουλί η φωλιά του, και κατά τον άνθρωπο το σπίτι του.                                                                                                               Ευκαιρίες
Έπεσε ο λύκος στ’ άντερα.
Το αγώι ξυπνάει τον αγωγιάτη.
Βρήκαμε παπά, ας θάψουμε πέντε-έξι.
Χαίρου τον καλό καιρό, γιατί ο κακός δε λείπει.
Το ποτάμι κάθε μέρα κούτσουρα δεν κατεβάζει.
Ό,τι φάμε, ό,τι πιούμε κι ό,τι αρπάξει ο κώλος μας.
Όταν έχεις και δεν τρως, πρέπει να σε δει γιατρός.
Εγώ στραβώνω και πουλώ και συ ιδές και αγόραζε.
Μην αποδιώχνεις το καλό στην πόρτα σου σαν έρθει.
Γαμεί η χελώνα το λαγό, όταν ο αετός είναι από πάνω.
Όταν σου τρέχει, τρέχα το [κι αν δεν σου τρέχει στέκα]
Πάρε με όταν μ’ εύρης για να μ’ έχεις όταν θέλεις.
Βρήκες καιρό, αρμένιζε, καιρό μην περιμένεις γιατί ο καιρός τα πράγματα δεν ξέρεις πώς τα φέρνει.   Δυνατότητες
Κατά το νιο και τ’ άρματα.
Δεν μπορώ θα πει δεν θέλω.
Κατά το ζώο και το φόρτωμα.
Πού πας ξυπόλητος στ’ αγκάθια.
Ένα βρακί δυο κώλους δε χωρεί.
Ο μύλος αυτό που του βάνεις αλέθει.
Κώλοι υπάρχουν, λεφτά δεν υπάρχουν.
Με κουβαλητό νερό ο μύλος δε γυρίζει.
Θεού θέλοντος και καιρού επιτρέποντος.
Τι είναι ο κάβουρας, τι είναι το ζουμί του.
Μνημόσυνο με ξένα κόλλυβα δεν γίνεται.
Με τον παρά μου, γαμώ και την κυρά μου.
Το μεγάλο το καράβι θέλει και βαθιά νερά.
Άπλωνε τα πόδια σου κατά το πάπλωμά σου.
Δεν χωράνε δυο καρπούζια σε μια μασχάλη.
Ο άνθρωπος ό,τι μπορεί κι ο Θεός ό,τι θέλει.
Σιγά-σιγά τα όργανα κι είναι φτωχός ο γάμος.
Εκεί που ‘ναι τα δόντια λείπουνε τα παξιμάδια.
Η γριά δεν είχε δόντια κι ήθελε και παξιμάδια.
Κατά το πάπλωμα και των ποδιών το ξάπλωμα.
Θέλει κόπο το ραπάνι, κάθε τόπος δεν το κάνει.
Γύφτος παπάς δεν γίνεται κι αν γίνει δε βλογάει.
Άνθρωπος που δεν βλάπτει αυτός και δεν ωφελεί.
Τα μεταξωτά βρακιά θέλουν και επιδέξιους κώλους.
Καλά είν’ τα φαρδομάνικα, μα είν’ για δεσποτάδες.
Σαν δεν ξέρεις να υφάνεις, τα μασούρια τι τα βάνεις.
Ας ήμουν νιος και να ‘ξερα, γέρος και να μπορούσα.
Κι αν έχει ο γάιδαρος φωνή, για ψάλτη δεν τον κράζουν.
Όλα γίνονται. Μόνο του σπανού τα γένια δεν φυτρώνουν.
Αν δεν έχεις νύχια να ξυστείς, μην περιμένεις να σε ξύσει κανένας άλλος.
Του κυνηγού και του ψαρά το πιάτο, δέκα φορές είν’ αδειανό και μια φορά γεμάτο.
                                                                                                    Μέσα & Μέθοδοι
Βάλε αλεύρι, κάμε πίτα.
Κατά τα σκατά και το φτυάρι.
Με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια.
Καιρός πανιά, καιρός κουπιά.
Κατά τη λαχάνα και η καζάνα.
Θέλει να κλάνει με ξένο κώλο.
Τρελός ράφτης, μακριά κλωστή.
Με το βελόνι πηγάδι δεν ανοίγεται.
Άσπαστα τ’ αυγά δεν πάνε στο τηγάνι.
Όποιος έχει τα γένια, έχει και τα χτένια.
Η καλή νέστρα και με το κουτάλι γνέθει.
Όποιος έχει το πεπόνι, έχει και το μαχαίρι.
Η κότα και η γυναίκα τρώγονται με το χέρι.
Ένα το ‘χει η Μαριορή, το στεγνώνει το φορεί.
Όποιος λυπάται το καρφί, χάνει και το πέταλο.
Έχουμε ξένο το γαμπρό και δανεικιά τη νύφη.
Όποιος ξενοκαβαλικεύει, γρήγορα και ξεπεζεύει.
Τον κώλο βάζει ο μάγειρας, σκατά θα μαγειρέψει.
Ο λόγγος δεν εφοβήθη το τσεκούρι μα το στειλιάρι.
Αν χάσουμε το τσεκούρι μας, μας μένει το στειλιάρι.
Είχε ο φρόνιμος χουλιάρι κι έτρωγε ο ζουρλός μ’ εκείνο.
Βάρα για να σε φοβούνται ή κλαίγε για να σε λυπούνται.
Άλλοι ζιούσιν με τον κόπον κι άλλοι ζιούσιν με τον τρόπον.
Και ο μεγάλος γάμος κούρταλα κι ο μικρός κουρταλίσματα.
Τώρα που έγινε η θάλασσα γιαούρτι, δεν έχουμε κουτάλια.
Αν βάζεις τον κώλο σου να σου κάνει δουλειά, σκατά δουλειά θα κάνει.
                                                                                                Εμπόδια & Δυσκολίες
Κάθε εμπόδιο για καλό.
Κάθε αρχή και δύσκολη.
Η σφίξη βγάνει το λάδι.
Έβαλε ο διάολος την ουρά του.
Όλ’ ανάποδα κι ο γάμος την Τετράδη.
Μεγάλα καράβια, μεγάλες φουρτούνες.
Ο θεός οικονομάει κι ο διάολος τα χαλάει.
Όλα του γάμου δύσκολα κι η νύφη γκαστρωμένη.
Εδώ σε θέλω κάβουρα, να περπατάς στα κάρβουνα.
Θέλει ν' ανθίσει το δενδρί μα η πάχνη δεν τ' αφήνει.
Όποιος δεν έχει παντρέψει κόρη και δεν έχει κτίσει σπίτι, δεν ξέρει τι θα πει πρόβλημα.
                                                                                                 Ευκολία
Ηύρ’ ο κουτσός κατήφορο.
                                                                                                         Βάσανα
Τι έχεις Γιάννη; Τι είχα πάντα.
Τραβάει του λιναριού τα πάθη.
Η κακή ζωή του χάρου μοιάζει.
Και τα καλά δεχούμενα, και τα κακά.
Γριά δεν είχε βάσανα και αγόραζε γουρούνι.
Και με τα χίλια βάσανα, πάλι η ζωή γλυκιά ‘ναι.
Άσωστα τα βάσανά του, μ’ άσωστα και τα κακά του.
                                                                                           Προβλήματα
Τι θα γίνουμε αν δε βρέξει, και αν θα βρέξει πού θα πάμε;
                                                                                           Επιδείνωση
Έτρεχε να μη βραχεί κι έπεσε στο ποτάμι.
Διώξαμε την αλεπού και μπήκε το λιοντάρι.
Είχαμε τόσα σκατά, ήρθε και η Σκατομαριά.
Ήταν στραβό το κλήμα, το ‘φαγε κι ο γάιδαρος.
Όταν θα ‘ρθει ένα κακό, σέρνει μαζί του κι άλλο.
Πώς πάν’ αράπη τα παιδιά σου; Όσο πάνε και μαυρίζουνε.
                                                                                                  Παγίδες
Πιάστηκε σαν τον ποντικό στη φάκα.
Το τυρί το είδες, τη φάκα δεν την είδες;
Όποιος σκάβει το λάκκο τ’ αλλουνού, πέφτει ο ίδιος μέσα.
                                                                                                    Ρίσκο
Πού πας ξυπόλητος στ’ αγκάθια.
Ξύνεται στην γκλίτσα του τσοπάνη.
Γίδα που τρέχει στον γκρεμό, ποτέ δεν έχει σκοτωμό.
Όποιο πρόβατο φεύγει απ’ το μαντρί το τρώει ο λύκος.
Όποιος ανακατεύεται με τα πίτουρα τον τρών’ οι κότες.
Όποιος τρώει με το διάβολο, πρέπει να ‘χει μακρύ κουτάλι.
Όποιος πηδάει πολλά παλούκια, στο τέλος κάποιο θα μπει στον κώλο του.
                                                                                              Κίνδυνος
Μην παίζεις με τη φωτιά.
Μην πατάς φίδι στην ουρά.
Ο διάβολος έχει πολλά ποδάρια.
Εις το σιγαλό ποτάμι σήκωσε ψηλά τα ρούχα.
Μήτε το διάολο να δεις, μήτε το σταυρό σου να κάνεις.
Πολλές φορές πάει η στάμνα για νερό, μα μια φορά θα σπάσει.
Όποιος τα φίδια κυνηγά, φίδι θα τον δαγκώσει, και όποιος τον κίνδυνο αγαπά, αυτός θα τον σκοτώσει.
                                                                                Διαπραγματεύσεις
Μικρό καράβι παίναγε, μεγάλο καβαλίκα.
Παίνευε τα βουνά κι αγόραζε στον κάμπο.
                                                                                                   Πειθώ
Τα λόγια γυρίζουν το ποτάμι.
Με το ζόρι παντρειά δε γίνεται.
Όπου δεν πίπτει λόγος, πίπτει ράβδος.
Με το στανιό ο σκύλος μαντρί δε φυλάει.
Λέγε-λέγε το κοπέλι, κάνει την κυρά και θέλει.
Ή με το γλυκό στα χείλη, ή με το πουγκί στο χέρι.
Σ' έναν δίνουν και δεν παίρνει, άλλον δέρνουν και δε φεύγει.
Πότε με τα καρύδια του, πότε με τον χαλβά του, ήφερε την καλόγρια εις τα θελήματά του.
                                                                                               Βοήθεια
Όταν θέλει ο Θεός, βοηθούν κι οι Άγιοι.
Μονάχος δούλευε, ποτέ δεν θ’ αποστάσεις.
Αχόρταγο κι αχάριστο, ποτέ να μη βοηθάς.
Χωρίς κουπιά και άρμενα, Αϊ-Νικόλα βόηθα.
Κράτα με να σε κρατώ, ν’ ανεβούμε στο βουνό.
Το ‘να χέρι νίβει τ’ άλλο και τα δυο το πρόσωπο.
Πρώτη βοήθεια του θεού, δεύτερη του γειτόνου.
Οι τριφτάδες κι ο χυλός ώσπου να σηκωθείς ορθός.
Να λείπαν τα πιπέργια μου, να δω τις μαγειριές σου.
Άζωστος τρέχει ο γείτονας και ο συγγενής ζωσμένος.
Μια στενοχώρια που μοιράζεται είναι μισή στενοχώρια.
Όποιος περιμένει από τη γειτονιά, γεύεται μα δε δειπνά.
Δωσ’ μου κυρά τον άνδρα σου και παρ’ τον κόπανό μου.
Αν δεν έχεις νύχια να ξυστείς, μην περιμένεις να σε ξύσει κανένας άλλος.
                                                                                              Καθήκον
Δέσε το γάιδαρο κι ας τονε φάει ο λύκος.
                                                                                         Ομαδικότητα
Γι’ αυτό οι Χιώτες πάνε δυο-δυο.
Από ‘να λιθάρι, αλεύρι δεν βγαίνει.
Σε ένα καζάνι βράζουμε και έναν πόνο λέμε.
Όπου κατουρούν πολλοί μαζί, κυλάει ποτάμι.
Όπου πεθαίνουνε πολλοί, θάνατο δε φοβάσαι.
Χτίζει σπίτια η ομόνοια, τα γκρεμίζει η διχόνοια.
Κράτα με να σε κρατώ, ν’ ανεβούμε στο βουνό.
Ο ένας υφαίνει το πανί και ο άλλος το μασουριάζει.
Πώς πάνε οι στραβοί στον Άδη; ένας κοντά στον άλλονε.
                                                                                                Εργασία
Μερεμέτα και σκαπέτα.
Βρήκαμε μαλλί να ξάνουμε.
Η πολλή δουλειά τρώει τον αφέντη.
Τζάμπα δούλευε, τζάμπα μην κάθεσαι.
Ράβε-ξήλωνε, δουλειά να μη σου λείπει.
Η αλεπού ξενοδούλευε κι εργάτες έπαιρνε.
Του γεωργού η δουλειά στ’ αλώνι φαίνεται.
Μονάχος δούλευε, ποτέ δεν θ’ αποστάσεις.
Όποιος γελάει τη γη, και η γης τόνε γελάει.
Η αξίνα θέλει κώλο και κομμάτι απ’ άλλο κώλο.
Έβγα νύφη απ’ το χορό και έμπα στο χερόμυλο.
Θέρος-τρύγος-πόλεμος [στασιό δεν περιμένουν].
Σάββατο να’ ναι μάστορα κι ας είναι χίλιες ώρες.
Θέλεις θέρισε και δέσε, θέλεις δέσε και κουβάλα.
Ήρθα εδώ να ξανασάνω κι εύρηκα μαλλί να ξάνω.
Τον δουλευτή σου πλέρωνε και ψυχικά μην κάνεις.
Ο παπουτσής ξυπόλητος κι ο ράφτης μπαλωμένος.
Ωσάν το σκλάβο δούλευε και ωσάν τον άρχο τρώγε.
Με χόρτασε η μάνα μου, μα σαν τα χέρια μου όχι.
Η έγνοια κάνει τη δουλειά κι η ξεγνοιασιά τον ύπνο.
Αν ήταν καλή η δουλειά, θα δούλευε κι ο Δεσπότης.
Όποια έχει ρόκα και παιδί, στη γειτονιά να μην εβγεί.
Η δουλειά δεν είν’ ντροπή και ντροπή είν’ η τεμπελιά.
Απ’ το θέρος ως τις ελιές, δεν απολείπουν οι δουλειές.
Έκατσε η δουλειά στην πόρτα και κυνήγησε τη φτώχεια.
Όλοι με χρυσά βελούδα, ποιος τα βόσκει τα γαϊδούρια;
Όποιος κάνει τη δουλειά μου, τρώγει και τον παρά μου.
Άλλη να μην ειπείς δουλειά, ‘ξον από κείνη του σκαφτιά.
Η γαϊδούρα σαράντα πουλάρια έκανε και το σαμάρι δεν της έλειψε.
Τα πολλά χέρια στα μαλλιά, τα λίγα στο τυρί και τα ξερά στο βούτυρο.
Όσο με βόηθηκε η νύχτα και η αυγή, δε με βόηθηκε μήτε μάνα μήτε αδερφή.
                                                                                                          Καριέρα
Βεζίρης έγινες, άνθρωπος δεν έγινες.
Παπάς εγίνεις Κώστα; Το ‘φερ’ η κατάρα.
Όποιος έκανε γούμενος, έκανε και κελάρης.
Οι μούτσοι που πηδάγαμε γίναν καπεταναίοι.
Αν δε σε κλάσει ο μάστορης, δε γίνεσαι τεχνίτης.
Σαν θέλει η μοίρα, μυλωνάς γίνεται και δεσπότης.
Για να γίνεις ηγούμενος, πρέπει να σε πηδήξει ο προηγούμενος.
Ούτε διάκο σ’ είδαμε ούτε πρωτοσύγκελο, και συ δεσπότης έγινες;
Τ’ αγγειά γινήκαν θυμιατά και τα σκατά λιβάνι. Οι βλάχοι γίναν δήμαρχοι κι οι γύφτοι καπετάνιοι.
                                                                                           Εξειδίκευση
Θέλει τέχνη τ’ όργανο.
Έκαστος εφ’ ω ετάχθη.
Παλιά μου τέχνη κόσκινο.
Ή παπάς παπάς ή ζευγάς ζευγάς.
Ξέρει η κλώσα πώς πατεί τα πουλιά της.
Ξέρει ο τσουκαλάς πού κολλάει τα’ αυτιά.
Τέχνη θέλει το πριόνι κι όποιος το βαστά να ιδρώνει.
Όσοι φορούν μαχαίρι δεν είναι και μαγέροι.
Η τέχνη θέλει μάστορη κι η φάβα θέλει λάδι.
Κι αν κελαηδάει η οχιά, δεν είναι καρδερίνα.
Μάθε τέχνη κι άσ’ τηνε κι άμα πεινάσεις πιάσ’ τηνε.
Άλλη η δουλειά του ναύτη, κι άλλη του καντηλανάφτη.
Έκαστος στο είδος του [και ο Λουμίδης στους καφέδες].
Το αμπέλι, θέλει αμπελουργό, το σπίτι νοικοκύρη και το καράβι, στο γιαλό, θέλει καραβοκύρη.
                                                                                                             Ηγεσία & Διοίκηση
Το ψάρι βρομάει απ’ το κεφάλι.
Άλλοι παπάδες ήρθανε, άλλα Βαγγέλια φέραν.
Κερά εσύ, κερά κι εγώ, ποια θα πάει για νερό;
Ο καλός ο καπετάνιος στη φουρτούνα φαίνεται.
Πρώτα μάθε να γροικάς και ύστερα να διατάζεις.
Όταν το δείρεις το σκυλί, κακό κυνήγι κάνεις.
Ηύραμεν ζουρλόν παπάν, και όλη μέρα ψάλλωμεν.
Όλα του πρέπουνε του νιου, εκτός απ’ το κουμάντο.
Στραβός στραβόν οδήγαγε κι ηύραν κι οι δυο το βράχο.
Καλύτερα πρώτος στο χωριό, παρά δεύτερος στη πόλη.
Όποιος διατάζει κι όποιος κλάνει ποτέ του δεν κουράζεται.
Όσο λείπει ο αφέντης κανένα δεν νοιάζει, μα όσο λείπει ο γάιδαρος, ούλοι βαρυγκωμάνε.                                                                                                                                                                        Άνθρωπος
Ο άνθρωπος ό,τι μπορεί κι ο Θεός ό,τι θέλει.
Όσο βαραίνει ένας άνθρωπος, δε βαραίνει ο κόσμος όλος.                                                                                                                  Καλό & Κακό
Κάθε κακό θυμίζεται, κάθε καλό ξεχνιέται.
Για τον παρά κολάζεσαι, με τον παρά κι αγιάζεις.
Κάμεις καλό, κάμεις κακό, θα ’ρθει γυρεύοντάς σε.                                                                                                                     Συνείδηση
Τι κι αν σε δέρνουν δεκατρείς, αν δε σε δέρνει ο νους σου.                                                                                                                   Ζωή
Καλή ζωή, κακή διαθήκη.
Η κακή ζωή του χάρου μοιάζει.
Και με τα χίλια βάσανα, πάλι η ζωή γλυκιά ‘ναι.
Ντύσου, γδύσου, συλλογίσου, φάγε, πιέ, χέσε, κοιμήσου.                                                                                                                Θάνατος
Ο γέρος πάει ή από πέσιμο ή από χέσιμο.
Απόθανε να σ’ αγαπώ και ζε να μη σε θέλω.
Όπου πεθαίνουνε πολλοί, θάνατο δε φοβάσαι.
Εις του θανάτου τις πληγές, βοτάνια δε χωρούνε.
Ο Χάρος φίλους και εχθρούς σ' ένα τραπέζι σμίγει.
Να σου πει ο παπάς στ’ αυτί κι ο διάκος στο κεφάλι.                 Εις του θανάτου τες πληγές βοτάνια δε χωρούσι
ούτε γιατροί γιατρεύουσι ούτ’ άγιοι βοηθούσιν.                                                                                                                          Προλήψεις
Άμα δεις λαγόν εμπρός σου, τρεις φορές καν’ το σταυρό σου.
Τετάρτη και Παρασκευή τα νύχια σου μην κόψεις, την Κυριακή να μη λουσθείς, αν θέλεις να προκόψεις.                                                                                                                                                Κενό
Ο άδειος ο τενεκές κάνει το μεγαλύτερο θόρυβο.                                                                                                                         Προσευχή
Χωρίς κουπιά και άρμενα, Αϊ-Νικόλα βόηθα.                                                                                                                            Παράδεισος
Το ξύλο βγήκε απ’ τον Παράδεισο.
Μοναχός σου μήτε στον παράδεισο.
                                                                                              Διάβολος
Έβαλε ο διάολος την ουρά του.
Ο διάβολος έχει πολλά ποδάρια.
Ο θεός οικονομάει κι ο διάολος τα χαλάει.
Όποιος διάβολο αγόρασε, διάβολο πουλάει.
Θέλω ν’ αγιάσω κι ο διάβολος δεν μ’ αφήνει.
Τάξε στην Παναγιά κερί, του διάβολου λιβάνι.
Του άγιου άναβε ένα κερί και του διαβόλου δέκα.
Απ’ του διαβόλου το μαντρί, μήτε ‘ρίφι μήτε αρνί.
Δουλειά δεν είχε ο διάολος κι έδερνε τα παιδιά του.
Μήτε το διάολο να δεις, μήτε το σταυρό σου να κάνεις.
Όποιος τρώει με το διάβολο, πρέπει να ‘χει μακρύ κουτάλι.
Όταν ο διάολος μας δίνει το στάρι, ο διάολος μας παίρνει το σακί.
Όποιος στην ξέρα περπατεί και θάλασσα γυρεύει, ο διάβολος οπίσω του κουκιά του μαγειρεύει.                                                                                                                                              Κατάλληλος Χρόνος
Τα του γάμου πριν του γάμου.
Κάθε πράμα στον καιρό του κι ο κολιός τον Αύγουστο.
Ο λόγος εις την ώρα του χίλια φλουριά αξίζει, κι αν δεν τον πεις στην ώρα του, τίποτα δεν αξίζει.                                                                                                                                                        Χρόνος
Καιρός φέρνει τα λάχανα, καιρός τα παραπούλια.
Όσα φέρνει η ώρα, δεν τα φέρνει ο χρόνος όλος.
Όποιος σκορπάει τον καιρό, δεν τον ξαναμαζεύει.                                                                                                                                                                                                                                    Παρελθόν
Τα ξερά σκατά στον τοίχο δεν κολλάνε.
Εφτού που είσαι ήμουνα και δω που είμαι θα ‘ρθεις.                                                                                                                        Ηλικίες
Ο έρως χρόνια δεν κοιτά.
Αξίζει μια γερόκοτα σαράντα πουλακίδες.
Πάντα νέο στο κατάρτι, πάντα γέρο στο τιμόνι.
Χαρά στο νιο που νοιάζεται, στο γέρο που γελάει.
Φοβού τον νιό τον άγρυπνο, το γέρο σαν κοιμάται.
Οι όψιμες θέλουν βροχές κι οι πρώιμες δροσούλες.
Ας ήμουν νιος και να ‘ξερα, γέρος και να μπορούσα.                                                                                                                      Νεότητα
Σκατά νιάτα, καλά γεράματα.
Να ‘ταν τα νιάτα δυο φορές τα γηρατειά καμία.
Όλα του πρέπουνε του νιου, εκτός απ’ το κουμάντο.
Ο μουρλός άντρας και η πουτάνα γυναίκα δεν γερνάνε ποτέ.
Η γριά η κότα έχει το ζουμί, μα η πουλάδα κάνει τον πετεινό και λαλεί!
                                                                                              Γηρατειά
Γεράματα σκοντάμματα.
Καλόγρια στα γεράματα.
Η γριά η κότα έχει το ζουμί.
Σκατά νιάτα, καλά γεράματα.
Γέρος γάτος, τρυφερά ποντίκια θέλει.
Ο γέρος πάει ή από πέσιμο ή από χέσιμο.
Του γέρου σκόνταμμα, του χάρου μήνυμα.
Τώρα στα γεράματα, μάθε γέρο γράμματα.
Γάμος εις τα γέρατα, ή σταυρός ή κέρατα.
Άρχισε η παγωνιά, πιάνει ο γέρος τη γωνιά.
Γέρος είσαι δεν ‘φελάς, μόνο το ψωμί χαλάς.
Τεμπέλης στα νιάτα, ζητιάνος στα γεράματα.
Ανάθεμα δυο πράγματα, φτώχεια και γεράματα.
Γέρος κι αν επαινεύτηκεν, ανήφορος το δείχνει.
Όπου είν’ ο γέρος κουζουλός από τα νιάτα το ‘χει.
Χαρά στο νιο τον τσίρλιαρη, τον γέρο σφιχτοκώλη.
Όπου γέρος κακό σκάνταλο, όπου γριά κακή βουλή.
Βγήκε ο γέρος στο κλωτσάτο κι η γριά στο κοπελάτο.
Όταν γεράσει ο γάτος, παίζουν μαζί του τα ποντίκια.
Εφτού που είσαι ήμουνα και δω που είμαι θα ‘ρθεις.
Και του γέρου τα παιχνίδια, σα νερόβραστα κρεμμύδια.
Το γέρο δεν τον ρωτούν πού πονεί, αλλά πού δεν πονεί.
Ο λύκος κι αν εγέρασε κι άσπρισε το μαλλί του, ούτε τη γνώμη άλλαξε ούτε την κεφαλή του.                                                                                                                                                               Μήνες
Μάης άβροχος, μούστος άμετρος.
Μάης βρεμένος, μούστος μετρημένος.
Τα γέρικα γαϊδούρια Φλεβάρη ψοφάνε.
Μάρτης γδάρτης και κακός παλουκοκαύτης.
Μήνας που δεν έχει ρο, ρίξε στο κρασί νερό.
Όταν έπρεπε δεν έβρεχε και το Μάη χιόνιζε.
Του Απρίλη η βροχή κάθε στάλα και φλουρί.
Ο Αύγουστος επλάκωσε, η άκρη του χειμώνος.
Οκτώβρη και δεν έσπειρες, στάρι μην περιμένεις.
Ο Μάης έχει τ’ όνομα κι ο Απρίλης τα λουλούδια.
Από Μάρτη καλοκαίρι κι από Αύγουστο χειμώνα.
Αλωνάρη με τ’ αλώνια και με τα χρυσά πεπόνια.
Το Μάρτη ξύλα φύλαγε μην κάψεις τα παλούκια.
Ο Φλεβάρης κι αν φλεβίσει, καλοκαίρι θα μυρίσει.
Χιόνι ρίχνει το Φλεβάρη, βάνεις στάρι στο κελάρι.
Ο Μάης φτιάχνει τα σπαρτά κι ο Μάης τα χαλάει.
Βαγενάδες και γαϊδάροι, ένα μήνα έχουν τη χάρη.
Μάρτης είναι νάζια κάνει, πότε κλαίει πότε γελάει.
Ο Απρίλης με τα λούλουδα και ο Μάης με τα ρόδα.
Ο Αύγουστος πουλά κρασί κι ο Μάης πουλά στάρι.
Από Μαρτιού πουκάμισο κι απ’ Αύγουστο σεγκούνι.
Ο Οκτώβρης θέλει γέλια, γιατί ανοίγουν τα βαρέλια.
Χιόνισε μέσα στο Γενάρη, να οι χαρές του Αλωνάρη.
Τον Οκτώβρη τα κουδούνια, το Νοέμβρη παραμύθια.
Να ‘σαι καλά τον Αύγουστο που ‘ναι παχιές οι μύγες.
Οκτώβρης και δεν έσπειρες, οκτώ σπυριά δεν κάνεις.
Του Μάρτη ο ήλιος βάφει και πέντε μήνες δεν ξεβάφει.
Αύγουστε καλέ μου μήνα, να ‘σουν δυο φορές το χρόνο.
Μη σε γελάσει ο Μάρτης το πρωί και χάσεις την ημέρα.
Χιόνισ’ έβρεξ’ ο Γενάρης, όλ’ οι μύλοι μας θ’ αλέθουν.
Τ’ Αυγούστου και του Γεναριού τα δυο χρυσά φεγγάρια.
Όποιος σπέρνει τον Οκτώβρη έχει τρεις σωρούς τ' αλώνι.
Ο Γενάρης δεν γεννά μήτε αυγά μήτε πουλιά, μόνο χιόνια και νερά.
Ο Μάρτης ο πεντάγνωμος πέντε φορές εχιόνισε και πάλι το μετάνιωσε και πάλι ξαναχιόνισε.
Μάη μήνα μη φυτέψεις, Μάη μη στεφανωθείς, Μάη μήνα μη δουλέψεις, Μάη μην ταξιδευτείς.
Η αγάπη σου είναι ψεύτικη σαν τ’ Απριλιού το χιόνι, πρωί-πρωί απλώνεται, το μεσημέρι λειώνει.
Να ‘μουν το Μάη γάιδαρος, τον Αύγουστο κριάρι, όλους τους μήνες κόκορας και γάτος το Γενάρη.
Αν βρέξει ο Απρίλης δυο νερά κι ο Μάης άλλο ένα, χαρά σ’ εκείνον το ζευγά που’ χει πολλά σπαρμένα.                                                                                                                                 Προφητείες
Πας μετά Χριστόν προφήτης γάιδαρος εστί.                                                                                                                       Αναβλητικότητα
Η αλεπού είχ’ εργατιά και κείνη ακριδολόγαγε.
Το σήμερα είναι του Θεού, το αύριο του πονηρού.
Αύριο λούζουν το γαμπρό και τραγουδούν τη νύφη.
Όποιος δεν θέλει να ζυμώσει, δέκα μέρες κοσκινίζει.
Η κότα όταν έρθει το αβγό στον κώλο της ψάχνει για φωλιά.
Λύσε δέσε το γουρούνι, μακρυσκοίνησε την κλώσα, πέρασε η μέρα.                                                                                                                                                                                         Καθυστέρηση
Κάλλιο αργά παρά ποτέ.
Καλώς τονα κι ας άργησε.
Βάστα Τούρκο να γεμίσω.
Πέρσι έκλασε, φέτος βρόμισε.
Το καλό πράγμα αργεί να γίνει.
Αργεί ο Θεός και σκάει ο φτωχός.
Γάμος όψιμος, παιδιά της ορφάνιας.
Καράβι που αργεί, σκατά είναι φορτωμένο.
Ο τελευταίος, για καλομοίρης για κακομοίρης.
Κάτσε κόρη ανύπαντρη, να κάμω γιο να πάρεις.
Όποιος σκορπάει τον καιρό, δεν τον ξαναμαζεύει.
Ο αγουροφάγος έφαγε, ο ρουμοφάγος δεν έφαγε.
Όποιος γιοματάει στο σπίτι του, δειπνάει στο χωράφι.
Όταν οι άλλοι αποτρυγούσαν, η Μαρία έπλεκε καλάθι.
Όσο να σηκώσει το ένα πόδι του, παίρνει ο διάολος το άλλο.                                                                                                        Βιασύνη
Κυριακή κοντή γιορτή.
Πάω αργά γιατί βιάζομαι.
Το γοργόν και χάριν έχει.
Όποιος βιάζεται σκοντάφτει.
Στη βράση κολλάει το σίδερο.
Άντρα θέλω, τώρα τον εθέλω.
Που τρώει μπροστά, αγναντεύει ύστερα.
Σήμερα κινήσαμε κι αύριο πόσες έχουμε.
Ακόμα δεν απόθανε κι ανάψαν τα κεριά του.
Η βιάση ψήνει το ψωμί, μα δεν το καλοψήνει.
Ακόμα δεν τον είδαμε και Γιάννη τον εβγάλαμε.
Πριν να δούμε το γαμπρό, στολίσαμε τη νύφη.
Όσο βιάζεται η γριά, τόσο της κόβεται η κλωστή.
Μην κουνάς τα πόδια σου πριν ανεβείς στο γάιδαρο.
Στις εννιά του μακαρίτη, άλλος μπήκε μες στο σπίτι.
Το γλήγορον και το καλόν δεν παν μαζίν τα δκυό τους.
Προτού σκάσουν τα αυγά, άρχισε να μετράει τα πουλιά.
Γοργά γοργά ας τον θάψουμε, μη σηκωθεί η ψωλή του.
Η σκύλα από τη βιάση της τα κάνει στραβά τα κουτάβια της.
Από εψές το δειλινό λείπει ο άντρας μου στο μύλο, πείτε μου γειτόνισσες, να παντρευτώ ή να μείνω;                                                                                                                                                 Τέλος
Τα στερνά τιμούν τα πρώτα.
Στο τέλος ξυρίζουν το γαμπρό.
Έκλασ’ η νύφη και σχόλασεν ο γάμος.
Νυχτώνει ξημερώνει, το σχοινί μαζώνει.
Το δέντρο όταν ξεραθεί, το νερό δεν ωφελεί.                                                                                                                                    Εποχές
Ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη.
Αϊ-Δημητράκη μου, μικρό καλοκαιράκι μου.
Αν δεν λαλήσει ο τζίτζικας, δεν είναι καλοκαίρι.
Από Μάρτη καλοκαίρι κι από Αύγουστο χειμώνα.
Ο Φλεβάρης κι αν φλεβίσει, καλοκαίρι θα μυρίσει.
Γύρω- τριγύρω του Χριστού, είν’ η καρδιά του χειμωνιού.
Τ’ Αγι’ Αντωνιού, τ’ Αϊ-Θανασιού, του βλάχαρου ο χειμώνας.                                                                     
Καιρός
Άσπρος ήλιος, μαύρη ημέρα.
Καιρός πανιά, καιρός κουπιά.
Μάης άβροχος, μούστος άμετρος.
Η καλή μέρα απ’ το πρωί φαίνεται.
Μάης βρεμένος, μούστος μετρημένος.
Θεού θέλοντος και καιρού επιτρέποντος.
Χιόνια που δε λιώνουν κι άλλα περιμένουν.
Μάρτης γδάρτης και κακός παλουκοκαύτης.
Αϊ-Δημητράκη μου, μικρό καλοκαιράκι μου.
'Ορθιο το φεγγαράκι ξαπλωτός ο βαρκάρης.
Όπου βροντές και αστραπές, περίμενε βροχές.
Αν δεν βραχεί καλά η γη, κρύο μην περιμένεις.
Ή θα βρέξει ή θα χιονίσει ή καλό καιρό θα κάνει.
Χιόνι ρίχνει το Φλεβάρη, βάνεις στάρι στο κελάρι.
Ας είν’ η Δύση καθαρή κι η Ανατολή ας αστράφτει.
Του ήλιου κύκλος άνεμος, του φεγγαριού χειμώνας.
Υπαπαντούλα χιονισμένη, η κοφινούλα γιομισμένη.
Από Μαρτιού πουκάμισο κι απ’ Αύγουστο σεγκούνι.
Το κρύο με το σακί μπαίνει και με το βελόνι βγαίνει.
Χιόνισε μέσα στο Γενάρη, να οι χαρές του Αλωνάρη.
Αν δε βαφτίσουν τα νερά, ο καιρός δεν καλοσυνεύει.
Σα τσακουματίζουν τ' άστρα, δέσε πιο καλά τη βάρκα.
Του κακού καιρού τα γνέφια, άλλα πάνω κι άλλα κάτω.
Μη σε γελάσει ο Μάρτης το πρωί και χάσεις την ημέρα.
Πάν’ τα σύννεφα στην Πάτρα, πάν’ τα ρέματα γιομάτα.
Η Βαρβάρα βαρβαρώνει, Αϊ-Σάββας σαβανώνει κι ο Αϊ- Νικόλας παραχώνει.
Βρήκες καιρό, αρμένιζε, καιρό μην περιμένεις γιατί ο καιρός τα πράγματα δεν ξέρεις πώς τα φέρνει.
Τη Γέννηση την άβρεχη, τα Φώτα χιονισμένα και τη Λαμπρή βρεχούμενη , τα πάντα ‘φτυχισμένα.           
                                                                                                 Άνεμος
Αγέρας και γυναίκα δεν κλειδώνονται.
Έχει κάθε λαγκαδάκι το δικό του αεράκι.
Γέρο βοριά αρμένιζε και νότο παλληκάρι.
Όποιος αέρας κι αν φυσά, ο μύλος πάντα αλέθει.
Η θάλασσα είναι γαλανή μα ο αγέρας τη μαυρίζει.
Άνεμος που δεν μποδίζει, άφησέ τον κι ας βουίζει.
Τι σε νοιάζει για αέρα που δεν μπαίνει στα πανιά σου;
Τα μαύρα νέφη του βοριά, τα κόκκινα του νότου, κι εκείνα τα κατάμαυρα του σκύλου του σορόκου.      
                                                                                                      Φως
Ποιος στραβός δε θέλει το φως του;                                                                                                            
Ήλιος
Άσπρος ήλιος, μαύρη ημέρα.
Ήλιος του ηλιού καθάρια τραμουντάνα.
Ο ύπνος θρέφει τα μωρά κι ο ήλιος τα μοσχάρια.
Σπίτι που δεν το βλέπει ο ήλιος, το βλέπει ο γιατρός.
Του Μάρτη ο ήλιος βάφει και πέντε μήνες δεν ξεβάφει.
Τι έχουν τα έρμα και ψοφάνε; Με ήλιο τα μπάζουμε, με ήλιο τα βγάζουμε.
Ήλιος και βροχή παντρεύονται φτωχοί, ήλιος και χιόνι παντρεύονται αρχόντοι.
Ήλιος και βροχή παντρεύονται οι φτωχοί, ήλιος και φεγγάρι παντρεύονται οι γαϊδάροι.                        
                                                                                                   Βροχή
Βαθειά βροντή, κοντά βροχή.
Αν δε βρέξει, πώς θα ξαστερώσει;
Βρέχει ο Θεός και φταίν’ οι μήνες.
Όλα τα σύννεφα δε φέρνουνε βροχή.
Ο βρεγμένος τη βροχή δεν τη φοβάται.
Όσα βρέχει ο Θεός, τόσα καταπίνει η γη.
Αν δεν μαλώσουν δυο καιροί, δεν βρέχει.
Στο κακορίζικο χωριό τον Αλωνάρη βρέχει.
Του Απρίλη η βροχή κάθε στάλα και φλουρί.
Ο γεωργός θέλει βροχή κι ο κεραμάς την ξέρα.
Αν φοβόταν ο λύκος τη βροχή, θα φόραγε καπότα.
Οι όψιμες θέλουν βροχές κι οι πρώιμες δροσούλες.
Η βροχή τ’ Απριλομάρτη μόνο τους ψαράδες βλάπτει.
Χιόνισ’ έβρεξ’ ο Γενάρης, όλ’ οι μύλοι μας θ’ αλέθουν.
Αν δεν αστράψει, δεν βροντά, κι αν δε βροντά δε βρέχει.
Τι θα γίνουμε αν δε βρέξει, και αν θα βρέξει πού θα πάμε;
Ο καλός ο νοικοκύρης, ο λαγός και το περδίκι, όταν βρέχει χαίρονται.
Ήλιος και βροχή παντρεύονται φτωχοί, ήλιος και χιόνι παντρεύονται αρχόντοι.
Ήλιος και βροχή παντρεύονται οι φτωχοί, ήλιος και φεγγάρι παντρεύονται οι γαϊδάροι.
Αν βρέξει ο Απρίλης δυο νερά κι ο Μάης άλλο ένα, χαρά σ’ εκείνον το ζευγά που’ χει πολλά σπαρμένα.                                                                                                                                            Νερό
Όπου πλάτανος, εκεί και νερό.
Η φωτιά και το νερό δεν έχουν μαλλιά.
Μήνας που δεν έχει ρο, ρίξε στο κρασί νερό.
Διψάει η αυλή του για νερό κι αυτός αλλού ποτίζει.
Το αίμα νερό δεν γίνεται [και άμα γενεί δεν πίνεται].
Ο Γενάρης δεν γεννά μήτε αυγά μήτε πουλιά, μόνο χιόνια και νερά.                                                          
                                                                                              Θάλασσα
'Ορθιο το φεγγαράκι ξαπλωτός ο βαρκάρης.
Θάλασσα, πικροθάλασσα και πικροκυματούσα.
Η θάλασσα είναι γαλανή μα ο αγέρας τη μαυρίζει.
Όποιος κατουράει στη θάλασσα, το βρίσκει στο αλάτι.                                                                                  
Νύχτα
Η νύχτα έχει αυτιά και η ημέρα μάτια.
Μήτε νύχτα δίχως μέρα, μήτε νιος δίχως αγάπη.
Η νύχτα βγάνει επίσκοπο, η αυγή μητροπολίτη.
Όποιος νύχτα περπατεί, λάσπες και σκατά πατεί.
Της νύχτας τη δουλειά τη βλέπει η μέρα και γελά.
Αμαρτίες πο ‘χεις άντρα και ξυπνάς τη νύχτα πάντα.
Η νυκτερίδα κι ο λαγός και δαίμων και αγάπη
τα τέσσερα δαιμόνια την νύκτα ου κοιμούνται.                                                                                           
Φωτιά
Μην παίζεις με τη φωτιά.
Το στραβό το ξύλο η φωτιά το σιάζει.
Η φωτιά και το νερό δεν έχουν μαλλιά.
Άλλος ανάφτει τη φωτιά, κι άλλος την ανεμίζει.
Είπαν του τρελού ν’ ανάψει φωτιά κι έκαψε τα ρούχα του.                                                                        
Ζώα
Διώξαμε την αλεπού και μπήκε το λιοντάρι.
Κάλλιο ένα χρόνο κόκορας παρά σαράντα κότα.
Το παπί και το χηνάρι, του διαβόλου το ζευγάρι.
Να ‘μουν το Μάη γάιδαρος, τον Αύγουστο κριάρι, όλους τους μήνες κόκορας και γάτος το Γενάρη.        
                                                                                                    Φυτά
Έτσι το ‘χει το λινάρι, να ανθεί τον Αλωνάρη.
Όποιο χορτάρι γελάς, στην πόρτα σου φυτρώνει.
Χωρίς χώμα και νερό, πώς ευρέθη αγγούρι εδώ.
Ο Μάης φτιάχνει τα σπαρτά κι ο Μάης τα χαλάει.
Όσο πιο αραιά φυτεύεις τα σκόρδα, τόσο πιο πολύ χοντραίνουν.                                                             
Λουλούδια
Ο Μάης έχει τ’ όνομα κι ο Απρίλης τα λουλούδια.
Ο Απρίλης με τα λούλουδα και ο Μάης με τα ρόδα.
Στη γειτονιά τριαντάφυλλο και μες στο σπίτι αγκάθι.
Από αγκάθι βγαίνει ρόδο κι από ρόδο βγαίνει αγκάθι.                                                                                
Δέντρα
Όπου πλάτανος, εκεί και νερό.
Κάθε δεντράκι με τον ίσκιο του.
Η ελιά έχει και σοδιά, έχει κι αναποδιά.
Το δένδρο από τον καρπό γνωρίζεται.
Το δάσος από τα ίδια του τα ξύλα καίγεται.
Ο πλάτανος θέλει νερό κι η λεύκα θέλει αέρα.
Θέλει ν' ανθίσει το δενδρί μα η πάχνη δεν τ' αφήνει.
Χαίρεται ο πεύκος τις δροσιές κι ο έλατος τα χιόνια.
Αμπέλι του χεριού σου, συκιά του κυρού σου και ελιά του παππού σου.                                                      
                                                                                                  Σκύλοι
Όλοι οι σκύλοι μια γενιά.
Κακό σκυλί ψόφο δεν έχει.
Δεμένο σκυλί, πρόβατα δε φυλάει.
Σκύλος που γαβγίζει, δεν δαγκώνει.
Δε γνωρίζει το σκυλί τον αφέντη του.
Το φτηνό το κρέας το τρώνε τα σκυλιά.
Τρέμει σαν το σκύλο κάτω απ’ το ρέχτι.
Με το στανιό ο σκύλος μαντρί δε φυλάει.
Και την πίτα σωστή και το σκύλο χορτάτο.
Είναι πολλά μαντρόσκυλα και το κομμάτι ένα.
Όποιος θρέφει ξένο σκύλο, η χαρά μόνο του μένει.
Όποιος ξένο σκύλο τρέφει, μόνο το λουρί του μένει.
Του γειτόνου μας ο σκύλος, γείτονας είναι κι εκείνος.
Εγώ το λέω στον σκύλο μου κι ο σκύλος στην ουρά του.
Μητ’ ο σκύλος τρώει τ’ άχυρο μήτε τον γάιδαρο αφήνει.
Η σκύλα από τη βιάση της τα κάνει στραβά τα κουτάβια της.
Αν δεν κουνήσ’ η σκύλα την ουρά της, ο σκύλος δεν πάει κοντά της.                                                           
                                                                                                    Γάτες
Δεν πίν’ η κατσούλα ξίδι.
Γέρος γάτος, τρυφερά ποντίκια θέλει.
Γάτα πού μουλώνει, ποντικούς μαζώνει.
Όταν λείπει η γάτα, χορεύουν τα ποντίκια.
Πολλά ξέρει ο ποντικός μα πιο πολλά ο γάτος.
Όταν γεράσει ο γάτος, παίζουν μαζί του τα ποντίκια.
Η γάτα πούλησε το σπίτι της για ν’ αγοράσει ψάρια.
Θα κουρέψουμε μια γάτα, για να φτιάσουμε μια κάπα.
Η γάτα όπως κι αν την πετάξεις, με τα τέσσερα θα πέσει.
Για να μη φάγει ο γάτος το ψωμί, τρώει ο ποντικός τα ρούχα.                                                                  
Λύκοι
Έπεσε ο λύκος στ’ άντερα.
Έρμα μαντριά γιομάτα λύκους.
Ο λύκος από τα μετρημένα τρώει.
Έβαλαν το λύκο να φυλάει τα πρόβατα.
Ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται.
Ο λύκος τη φωλιά του δεν τη μαγαρίζει.
Το πρόβατο το μοναχό, εκείνο τρώει ο λύκος.
Ο λύκος με μηνύματα ποτέ αρνί δεν τρώγει.
Ο λύκος έχει τ’ όνομα κι ο τσάκαλος τη χάρη.
Αρνί που βλέπει ο Θεός, ο λύκος δεν το τρώει.
Θρέψε λύκο το χειμώνα, να σε φάει το καλοκαίρι.
Το λύκο τον κουρεύανε, πούθε παν’ τα πρόβατα.
Αν φοβόταν ο λύκος τη βροχή, θα φόραγε καπότα.
Εμείς το λύκο βλέπουμε, πούθε πάν’ τ’ αχνάρια του.
Όταν τα σκυλιά τρώγονται, ο λύκος τρώει τα πρόβατα.
Ο λύκος έχει το σβέρκο χοντρό γιατί κάνει μόνος τις δουλειές του.
Ο λύκος κι αν εγέρασε κι άσπρισε το μαλλί του, ούτε τη γνώμη άλλαξε ούτε την κεφαλή του.                 
                                                                                                   Άλογα
Σαράντα τ’ άλογο κι εξήντα το σαμάρι.
Το καλό το άλογο στ’ αχούρι το πουλάνε.
Αλί απ’ τον Αλή που ‘χασε τ’ άλογο και πιλαλεί.
Πούλα τ’ άλογό σου και κράτα τον γάιδαρό σου.
Όταν σκοντάφτει τ’ άλογο, όλοι του λένε τύφλα.
Οι κάμποι τρέφουν άλογα και τα βουνά λεβέντες.
Απ’ τα γρίβα τ’ άλογα, στα κούντρικα γαϊδούρια!
Κι αν στόλισες το γάιδαρο, γι’ άλογο δεν περνιέται!
Όταν ψοφήσουν τ’ άλογα, τιμή έχουν τα γαϊδούρια!
Όταν σε γκρεμίσει τ’ άλογο, κατέβα τράβα το καπίστρι.                                                                              
Γαϊδούρια
Κατά φωνή και γάιδαρος.
Εγώ μιλάω, γαϊδούρια κλάνουνε.
Είπε ο γάιδαρος τον πετεινό κεφάλα.
Τρανή γαϊδούρα, μεγάλη καμπούρα.
Σιγά μη στάξει η ουρά του γαϊδάρου.
Γκαστρώνει γαϊδούρα στην ανηφόρα.
Το μισιακό γαϊδούρι το τρώει ο λύκος.
Εγκάριξεν ο γάιδαρος κι είπε «άχερος».
Τα γέρικα γαϊδούρια Φλεβάρη ψοφάνε.
Άνθρωπος κοιμώμενος γάιδαρος δεμένος.
Βαράει το σαμάρι ν’ ακούσει ο γάιδαρος.
Φταίει ο γάιδαρος και δέρνουν το σαμάρι.
Δυο γάιδαροι μαλώνανε σε ξένο αχυρώνα.
Κάλλιο γαϊδουρόδενε παρά γαϊδουρογύρευε.
Πας μετά Χριστόν προφήτης γάιδαρος εστί.
Πρώτα πάρε το γαϊδούρι και μετά το σαμάρι.
Αρχόντου λόγος και πορδές γαϊδάρου, ένα.
Βόσκει ο γάιδαρος εκεί που θα τον δέσουν.
Καβαλικεύω γάιδαρο ώσπου να βρω ένα άτι.
Απολύθηκε ο γάιδαρος; Αλιά από τα λάχανα.
Άνθρωπος ξετσίπωτος, γάιδαρος αδέσποτος.
Ο πεινασμένος γάιδαρος, ξυλιές δε λογαριάζει.
Ήταν στραβό το κλήμα, το ‘φαγε κι ο γάιδαρος.
Ο καλός ο σαμαράς σκέφτεται και το γάιδαρο.
Δεν μπορεί να μοιράσει δυο γαϊδουριών άχυρα.
Ο κουζουλός ο γάιδαρος, πάντα πουλάρι δείχνει.
Πούλα τ’ άλογό σου και κράτα τον γάιδαρό σου.
Του γαϊδάρου η προκοπή, άχερα μες το παχνί.
Στο γάμο πάει ο γάιδαρος ή για νερό ή για ξύλα.
Είδα γάιδαρο με σέλα και τσομπάνο με ομπρέλα.
Γέρος γάιδαρος καινούρια περπατησιά δε βγάζει.
Το γαϊδούρι το δεμένο τρώει χορτάρι διαλεγμένο.
Απ’ τα γρίβα τ’ άλογα, στα κούντρικα γαϊδούρια!
Αντί να βογκάει ο γάιδαρος βογκάει ο καβαλάρης.
Βαγενάδες και γαϊδάροι, ένα μήνα έχουν τη χάρη.
Και στο δήμαρχο να πας, γαϊδουρινή θα τηνε φας!
Είπαν τα γαϊδουρόπουλα τη μάνα τους γαϊδούρα.
Κάλιο κουτσό γαϊδούρι, παρά τσινιάρικο μουλάρι.
Να πουλήσουμε το γάιδαρο, να φτιάξουμε σαμάρι.
Δέσε το γάιδαρο κι ας τονε φάει ο λύκος.
Τον γάιδαρο δεν τον ρωτούν όταν τον σαμαρώνουν.
Δεν γνωρίζουν οι γαϊδάροι πώς το τρώνε το χαβιάρι.
Κι αν στόλισες το γάιδαρο, γι’ άλογο δεν περνιέται!
Μην κουνάς τα πόδια σου πριν ανεβείς στο γάιδαρο.
Μαντζουράνα στο κατώφλι, γάιδαρος στα κεραμίδια.
Τώρα που έμαθε ο γάιδαρος να μην τρώει, ψόφησε.
Όταν ψοφήσουν τ’ άλογα, τιμή έχουν τα γαϊδούρια!
Όποιος κεντάει το γάιδαρο, μυρίζεται τις πορδές του.
Μητ’ ο σκύλος τρώει τ’ άχυρο μήτε τον γάιδαρο αφήνει.
Όλοι με χρυσά βελούδα, ποιος τα βόσκει τα γαϊδούρια;
Κι αν έχει ο γάιδαρος φωνή, για ψάλτη δεν τον κράζουν.
Κάνε αστείο σε γαϊδούρι και θα φας κλοτσιά στη μούρη.
Όσο και να δουλέψει ο γάιδαρος, αγκάθια τον ταγίζουν.
Γάιδαρος που δεν ‘μποδίζει, άφησέ τον κι ας γκαρίζει.
Τον αγά και γάιδαρο να τον ιδείς, να μην τον καβαλήσεις.
Όταν σου χαρίζουν ένα γάιδαρο, μην τον κοιτάς στα δόντια.
Ν’ άκουγε ο Θεός τον κόρακα, όλοι οι γάιδαροι θα ψοφούσαν.
Όσο καλός κι αν είναι ο γάιδαρος, πάλε γάιδαρο τον κράζουν.
Η γαϊδούρα σαράντα πουλάρια έκανε και το σαμάρι δεν της έλειψε.
Κάθε πουλί με τη λαλησιά του και κάθε γάιδαρος με την γκαρισιά του.
Αν χωρατέψεις με το γάιδαρο, θα σε χτυπήσει στο πρόσωπο με την ουρά.
Ο καλός ο πεθερός, γάιδαρος καμαρωτός και η κακιά η πεθερά, κολοβή οχιά.
Ήλιος και βροχή παντρεύονται οι φτωχοί, ήλιος και φεγγάρι παντρεύονται οι γαϊδάροι.
Όσο λείπει ο αφέντης κανένα δεν νοιάζει, μα όσο λείπει ο γάιδαρος, ούλοι βαρυγκωμάνε.
Γάιδαρος είναι γάιδαρος, ας εφορεί και σέλλα και η γριά κι αν ομορφίζεται δεν γίνεται κοπέλα.
Ψάρι μπαρμπούνι διάλεγε και γάιδαρο καμπούρη, γυναίκα ψηλοκάβαλη και χοίρο μακρυμούρη.
Έκαμα το γάιδαρο κι ετσούλωσε τ’ αυτιά του και πήρε το σαμάρι του και πήγε στην κυρά του.              
                                                                                            Γουρούνια
Μην αγοράζεις γουρούνι στο σακί.
Ξέρει ο μπουρμάς ίντα είναι ο χουρμάς.
Γριά δεν είχε βάσανα και αγόραζε γουρούνι.
Καλός-καλός ο χοίρος μας κι εξέβην χαλαζιάρης.
Σαπουνίζοντας γουρούνι, χάνεις χρόνο και σαπούνι.
Αυτός που ‘χασε το χοίρο του, όλο μουγκριές ακούει.
Άντρα, γουρούνι, γάιδαρο, και ποιον να πρωτοκλάψω;
Το γουρούνι το κράζουν για μαχτό και κείνο πάει για σκατό.
Λύσε δέσε το γουρούνι, μακρυσκοίνησε την κλώσα, πέρασε η μέρα.
Αδύνατο `ναι να γενεί χοίρου μαλλί μετάξι και του χωριάτη το παιδί να ‘χει αρχοντιά και τάξη.
Ψάρι μπαρμπούνι διάλεγε και γάιδαρο καμπούρη, γυναίκα ψηλοκάβαλη και χοίρο μακρυμούρη.               
                                                                                                 Πουλιά
Το θηλυκό πουλί φτιάνει τη φωλιά.
Το έξυπνο πουλί από τη μύτη πιάνεται.
Κάλιο πουλί του κλαδιού παρά του κλουβιού.
Όλα τα πουλιά μισεύουν, οι κοράκοι μόνο μένουν.
Και το πουλί ψηλά πετάει, μα στη γη θα βρει να φάει.
Προτού σκάσουν τα αυγά, άρχισε να μετράει τα πουλιά.
Όλα τα πουλιά πάνε κι έρχονται, και ο σπουργίτης αναμένει.
Κάτσε κότα μου στ’ αυγά σου για να βγούνε τα πουλιά σου.                                                                                                                 Εγώ
Άμα πεθάνω εγώ, φούρνος να μην καπνίσει.
Μακριά απ’ τον κώλο μου, κι ας είναι δέκα μέτρα.
Όξω απ’ τη μανίκα μου κι ας είναι κι η μανίτσα μου.
Σ’ αυτόν τον τόπο τον στραβό, άλλος δεν ήταν κι ήρθα εγώ.                                                                      
Πρόσωπο
Το πρόσωπο είναι σπαθί.                                                                                                                             
Χαρακτήρας
Άμα το ‘χει η κούτρα σου να κατεβάζει ψείρες...
Όπου είν’ ο γέρος κουζουλός από τα νιάτα το ‘χει.
Η κουρούνα όπου κι αν πάει, τον κώλο της μαζί τον κουβαλάει.                                                                
Μάτια
Το γινάτι βγάζει μάτι.
Το μάτι σπάει την πέτρα.
Μάτια λαίμαργα, ψυχή χαμένη.
Το μάτι δειλό μα το χέρι τολμηρό.
Φάτε μάτια ψάρια και κοιλιά περίδρομο.
Κάλλιο να σου βγει το μάτι παρά το όνομα.
Σε όλα υπάρχει νόμος, στα μάτια όχι όμως.
Tο ένα μάτι στο γιαχνί και τ’ άλλο στο πιλάφι.
Μάτια που δεν βλέπονται, γρήγορα λησμονιούνται.
Για σένα μαυρομάτα μου έβγαλα εγώ τα μάτια μου.
Άλλα τα μάτια του λαγού κι άλλα της κουκουβάγιας.                                                                                 
Νους
Άσκεφτος ο νους, διπλός ο κόπος.
Αν δε δουλεύει το μυαλό, τα χέρια δε δικάνε.
Το μυαλό το σπείρανε κι όσοι προλάβαν πήρανε.
Καλά είναι τα γράμματα, μα να ‘χει νου και γνώση.                                                                                     
Όνομα
Όχι Γιάννης, Γιαννάκης.
Όπου Γιάννης και μάλαμα.
Άλλος έχει τ’ όνομα κι άλλος τη χάρη.
Σπίτι χωρίς Γιάννη, προκοπή δεν κάνει.
Ακόμα δεν τον είδαμε και Γιάννη τον εβγάλαμε.                                                                                           
Στάση & Νοοτροπία
Χαρά σ’ εκείνον που γελά, με τα παθήματά του, που κάνει γλέντι τον καημό, χορό τα βήματά του.        
                                                                                               Απόψεις & Γνώμες
Άλλος το μακρύ του κι άλλος το κοντό του.
Στο μπόι σου βρίσκεις, στη γνώμη σου δε βρίσκεις.
Με ένα κώλο γερνάει κανείς, με μια γνώμη δεν γερνάει.
Την ξένη γνώμη αγροίκα την και τη δική σου κράτει, κι εκείνην όπου σε ωφελεί, με δαύτηνε περπάτει.   
                                                                                        Πεποιθήσεις
Ο λύκος κι αν εγέρασε κι άσπρισε το μαλλί του, ούτε τη γνώμη άλλαξε ούτε την κεφαλή του.                 
                                                                                            Καταγωγή
Το σόι σώζεται.
Το μήλο κάτω απ’ τη μηλιά θα πέσει.
Πάρε σκυλί από μαντρί, γυναίκα από σόι.
Η αλεπού και το παιδί της, ένα τομάρι έχουνε.
Κατά μάνα κατά κύρη, κατά γιος και θυγατέρα.
Οι κάμποι τρέφουν άλογα και τα βουνά λεβέντες.
Ζαβός ζαβή παντρεύτηκε, ζαβά παιδιά θα κάνουν.
Το αίμα νερό δεν γίνεται [και άμα γενεί δεν πίνεται].
Από αγκάθι βγαίνει ρόδο κι από ρόδο βγαίνει αγκάθι.
Από κει που πήδησε η κατσίκα θα περάσει και το κατσικάκι.
Από ένα ξύλο φτιάχνουν και το φουρνόφτυαρο και το σκατόφτυαρο.
Αδύνατο `ναι να γενεί χοίρου μαλλί μετάξι και του χωριάτη το παιδί να ‘χει αρχοντιά και τάξη.
Μη μου πολυψηλώνεσαι γιατί ψηλός δεν είσαι, και το χωριό σου είναι κοντά, και ξέρω τίνος είσαι.      
                                                                                            Νοσταλγία
Η γριά όταν χαιρότανε, τα νιάτα της θυμότανε.
Όποιος γεννηθεί στη φυλακή, τη φυλακή θυμάται.                                                                                     
Μνήμη
Κάθε κακό θυμίζεται, κάθε καλό ξεχνιέται.
Γλυκό είν’ το γάλα έλεγε ο πάππος μου που το ‘λεγε μια θεια του.                                                           
Λήθη
Πάντα ξεχνά η πεθερά πως ήτονε και νύφη.
Μάτια που δεν βλέπονται, γρήγορα λησμονιούνται.
Όσοι πίνουν και μεθούνε λησμονούν όσα χρωστούνε.                                                                                 
Γέλιο & Χαμόγελο
Η πορδού είναι γελού.
Γελά ο τρελός στ’ αγέλαστα.
Γέλασε και το παρδαλό κατσίκι.
Γέλιο άσκοπο, μυαλό άσκεφτο.
Γελά που κλάνει μα δεν του πιάνει.
Το γέλιο, είναι του τρελού ο λόξυγκας.
Άμα ξαναγίνω νύφη, ξέρω να χαμογελώ.
Είναι κι άσπρα γέλια, είναι και μαύρα γέλια.
Όταν γελάς μη σκέφτεσαι, μα όταν κλαις το ίδιο.
Εγελούσανε με μένα κι έσκασα κι εγώ στα γέλια.
Τα γέλια τ’ ασταμάτητα, μυαλά κουρκουτιασμένα.
Αν δεν γελάσεις το πρωί, μην καρτερείς το βράδυ.
Όποιος γελάει την Παρασκευή, κλαίει το Σαββάτο.
Τα γέλια τ’ ασταμάτητα, μυαλά κουρκουτιασμένα.
Δυο γελάν, κάτι ξέρουν. Ένας γελάει, τρελός είναι.
Αν γελάς όταν σε δέρνουν, δεν θα σε ξαναδείρουν.
Ας πηδάμε κι ας γελάμε για να λεν πως δεν πεινάμε.
Απ’ τα πολλά τα γέλια, τον καταλαβαίνεις τον τρελό.
Ο Οκτώβρης θέλει γέλια, γιατί ανοίγουν τα βαρέλια.
Γέλιο χαρά που μου ‘φερες και λύπη που μου πήρες.
Άσπρα γέλια των χειλιώνε, μαύρα γέλια των καρδιώνε.
Όποιος γελάει με τον άλλον, γελάει με τα μούτρα του.
Ο γνωστικός θυμάται και γελά, ο τρελός βλέπει και γελά.
Καλύτερα καλύβα όπου γελούν, παρά παλάτι όπου κλαίνε.
Μ’ έκαμες κι εγέλασα, κι ήταν κι ο άντρας μου άρρωστος.
Χαρά σ’ εκείνον που γελά, με τα παθήματά του, που κάνει γλέντι τον καημό, χορό τα βήματά του.        
                                                                                            Μυρωδιές & Αρώματα
Πέρσι έκλασε, φέτος βρόμισε.
Το ψάρι βρομάει απ’ το κεφάλι.
Ο πρωτομυριστής και πρωτοκλαστής.
Όταν ανακατεύεις τα σκατά, βρομάνε.
Καθενός η πορδή, μόσχος του μυρίζει.
Βασιλικός κι αν μαραθεί, τη μυρωδιά την έχει.
Όποιος κεντάει το γάιδαρο, μυρίζεται τις πορδές του.
Όποιος περπατεί μυρίζει κι όποιος κάθεται βρωμίζει.                                                                              
Εξωτερική Εμφάνιση
Μαγκιά, κλανιά και κώλος φινιστρίνι.
Από ‘ξω κούκλα κι από μέσα πανούκλα.
Μικρός στο μάτι, μεγάλος στο κρεβάτι.
Άνθρωπο βλέπεις, καρδιά δεν γνωρίζεις.
Άντρας ο καλύτερος τσάχειλας και μύταρος.
Άντρας χωρίς μουστάκι, αυγό χωρίς αλάτι.
Ή μίλαε όπως φορείς ή φόραε όπως μιλείς.
Κοντή γυναίκα πέρδικα, ψηλή καρακαηδόνα.
Ο κουζουλός ο γάιδαρος, πάντα πουλάρι δείχνει.
Άλλαξε ο Μανωλιός, έβαλε τα ρούχα του αλλιώς.
Η αρρώστια και η αρχοντιά φαίνονται από μακριά.
Αρρώστου χείλη φαίνονται και νηστικού μαγούλες.
Κι αν στόλισες το γάιδαρο, γι’ άλογο δεν περνιέται!
Φυλάξου από άνθρωπο σπανό και μαλλιαρή γυναίκα.
Ο μουρλός άντρας και η πουτάνα γυναίκα δεν γερνάνε ποτέ.
Μάτια και φρύδια έβλεπα και πίστεψα ο καημένος, μα την καρδιά δεν έβλεπα και βγήκα γελασμένος.   
                                                                                              Ομορφιά
Μπρος τα κάλλη τι είναι ο πόνος.
Όμορφη γυναίκα, διάβολος του χωριού.
Άσχημο παιδί στην κούνια, όμορφο στη ρούγα.
Καλογνωμιά και ομορφιά θέλουν ταπεινοσύνη.
Οι έμορφες γυρεύονται κι οι άξιες επαινούνται.
Μην το περηφανεύεσαι και μην το κάνεις νάζι, γιατί ο Θεός την ομορφιά σαν άνθος την τινάζει.
Δεν θέλω άνδρα όμορφον να κάθεται σιμά μου, να συχνομπαρμπερίζεται και να πεινά η κοιλιά μου.    
                                                                                                    Υγεία
Κώλος κλαμένος, γιατρός χεσμένος.
Κάλλιο κακή φτιάσις παρά κακή κράσις.
Ό,τι παθαίνει το κορμί, το φταίει το κεφάλι.
Ο άρρωστος θέλει γιατρό κι ο πεθαμένος κλάμα.
Μήτε όλα του γιατρού μήτε του γιατρού κανένα.
Χαρά στο νιο τον τσίρλιαρη, τον γέρο σφιχτοκώλη.
Οι τριφτάδες κι ο χυλός ώσπου να σηκωθείς ορθός.
Πότε ο Γιάννης δεν μπορεί, πότε ο κώλος τον πονεί.
Αν πεθάνω από συνάχι, η πανούκλα μούντζες να 'χει.
Κάλλιο φτωχός και υγιής παρά πλούσιος και ασθενής.
Το γέρο δεν τον ρωτούν πού πονεί, αλλά πού δεν πονεί.
Τετάρτη και Παρασκευή τα νύχια σου μην κόψεις, την Κυριακή να μη λουσθείς, αν θέλεις να προκόψεις.                                                                                                                                                    
Καρδιά
Κρύα χέρια - ζεστή καρδιά.
Το στενό σπίτι θέλει φαρδιά καρδιά.
Της καρδιάς το κλειδί ο λόγος το κρατεί.
Πολλές φορές η λογική με την καρδιά μαλώνει, γιατί το θέλει η καθεμιά δικό της το τιμόνι.                    
                                                                                                 Οπτικό πεδίο
Η καμήλα την καμπούρα της δεν την βλέπει.
Ο διακονιάρης τα μπροστινά σακούλια βλέπει.
Όσους βλέπει ο παπάς, τόσους και θυμιατίζει.
Εμείς το λύκο βλέπουμε, πούθε πάν’ τ’ αχνάρια του.
Το δικό μου το καρφί το βλέπεις, το δικό σου το παλούκι δεν το βλέπεις;                                                          
                                                                                              Συνήθεια
Μούστος είναι και θα βράσει.
Τόπου συνήθεια, νόμου κεφάλαιο.
Συνήθισε να γίνεται, δεν απογίνεται.
Ό,τι μικρομάθαινες, δεν το γεροντάφηνες.
Κώλος μαθημένος δεν ξεχνάει ο καημένος.
Έτσι το ‘χει το λινάρι, να ανθεί τον Αλωνάρη.
Κάθε μαχαλάς και τάξη, κάθε ρούγα και ζακόνι.
Γέρος γάιδαρος καινούρια περπατησιά δε βγάζει.
Κώλος που ‘μαθε να κλάνει, εύκολα δε ξεμαθαίνει.
Ντύσου, γδύσου, συλλογίσου, φάγε, πιέ, χέσε, κοιμήσου.                                                                                           
Τύχη & Πεπρωμένο
Ρόδα είναι και γυρίζει.
Ό,τι μέλλει δεν ξεμέλλει.
Στραβά δόντια, ίσια μοίρα.
Κάθε ημέρα δεν είναι τ’ Αϊ-Γιαννιού.
Του φτωχού τ’ αρνί κριάρι δε γίνεται.
Αυτός κοιμάται κι η τύχη του δουλεύει.
Όταν θέλει ο Θεός, βοηθούν κι οι Άγιοι.
Γυναίκα και καρπούζι η τύχη τα διαλέγει.
Άλλος μαυρομάτα και άλλος τσιμπλομάτα.
Ό,τι γράφει η μοίρα, δεν ξεγράφει η χείρα.
Του φτωχού το εύρημα, ή καρφί ή πέταλο.
Ο Θεός άλλους έπλασε και άλλους έκλασε.
Όποιος έχει τύχη, γεννάνε και τα κοκόρια του.
Η μοίρα κάνει τα προικιά, το ριζικό τα κάλλη.
Να ‘χα πουτάνας ριζικό και ακαμάτρας μοίρα.
Όταν η τύχη σε βοηθά, μην την πισωκωλιάζεις.
Σαν θέλει η μοίρα, μυλωνάς γίνεται και δεσπότης.
Που γραψ’ ο Θεός ξεβράκωτο, ποτέ βρακί δε βάζει.
Όποιου του μέλλει να πνιγεί, δεν πάει από κρεμάλα.
Οι ακαμάτρες και οι τρελές έχουν τις τύχες τις καλές.
Τα όσα έχει η μοίρα στο χαρτί, πελέκι δεν τα κόβει.
Ό,τι γράφει η μοίρα μελανό, ο ήλιος δεν τ’ ασπρίζει.
Απ’ τον μύλο κι αν αλεστείς, άμα ειν‘ Να ζήσεις ζεις!
Μην κοιτάς τα στραβά μου πόδια. Κοίτα την ίσια μου την τύχη.
Αν έχεις τύχη διάβαινε και ριζικό περπάτει [κι αν είσαι κακορίζικος, κάτσε μην τυραννιέσαι]                             
                                                                                            Υπέρβαροι
Τα πάχη μου, τα κάλλη μου.
Του παπά η κοιλιά είν’ αμπάρι, θέλει να φάει και να πάρει.                                                                       
Ομοιότητα
Σόι πάει το βασίλειο.
Δες μάνα και πάρε κόρη.
Όλοι οι σκύλοι μια γενιά.
Ό,τι δεν ομοιάζει μήτε γειτονιάζει.
Κόρακας κοράκου μάτι δεν βγάζει.
Κολιός και κολιός από ένα βαρέλι.
Μεταξύ κατεργαραίων, ειλικρίνεια.
Σπάρτο με σπάρτο, βούρλο με βούρλο.
Κύλησε ο τέντζερης και βρήκε το καπάκι.
Όμοιος τον όμοιο κι η κοπριά στα λάχανα.
Αν δε ταιριάζαμε, δεν θα συμπεθεριάζαμε.
Κατά μάνα κατά κύρη, κατά γιος και θυγατέρα.
Αγάπαγε η Μάρω το χορό βρήκε και άντρα χορευτή.
Η νύφη όντας θα γεννηθεί, της πεθεράς θα μοιάσει.
Όμοιος τον όμοιο αγαπά κι όμοιος τον όμοιο θέλει.
Βρήκε ο γύφτος τη γενιά του κι αναγάλλιασε η καρδιά του.
Όμοιος τον όμοιο γύρευε, πουτάνα την πουτάνα, κι ο κερατάς τον κερατά να περπατούν αντάμα.
Έσμιξε ο ανάλατος με την αναλατίνα,
κι εκάμανε δύο παιδιά, ανάλατα κι εκείνα.                                                                                                        
Γυμνό
Νηστικός περνάς, γυμνός όχι.
Έμαθε γυμνός και ντρέπεται ντυμένος.                                                                                                                    
Μαλλιά
Μακριά μαλλιά και λίγη γνώση.
Πήγε για μαλλί και βγήκε κουρεμένος.
Η φωτιά και το νερό δεν έχουν μαλλιά.
Όποιος έχει τα γένια, έχει και τα χτένια.
Ο πνιγμένος απ’ τα μαλλιά του πιάνεται.
Μαθημένο είναι το αρνί, να του παίρνουν το μαλλί.                                                                                                                 Ικανοποίηση
Εύρημα της γης, χάρισμα της ψυχής.
Έπεσε το λάδι μας μέσα στη φακή μας.
Έχετε γεια γειτόνισσες κι εγώ ψηλά αρμενίζω.
Εχύθηκε το λάδι μας κι εμπήκε στο πιθάρι μας.                                                                                           
Χαρά
Χαζό παιδί, χαρά γεμάτο.
Η γριά όταν χαιρότανε, τα νιάτα της θυμότανε.
Χαίρου τον καλό καιρό, γιατί ο κακός δε λείπει.
                                                                                          Θαυμασμός
Άλλο να το ιδείς και άλλο να το ακούσεις.
Σε όλα υπάρχει νόμος, στα μάτια όχι όμως.
Όποιος δεν είδε κάστρο, είδε φούρνο κι εθάμαξε.                                                                                       
Κατάπληξη
Αλλού τ’ όνειρο κι αλλού το θάμα.
Είδα κι είδα, γύφτο παπά δεν είδα.
Η μαϊμού είδε τον κώλο της και τρόμαξε.
Αλλού τα κακαρίσματα κι αλλού γεννάν’ οι κότες.
Μέγας είσαι, Κύριε, και θαυμαστά τα έργα σου!
Είδα γάιδαρο με σέλα και τσομπάνο με ομπρέλα.
Μάτια μου και τι σου πιάνει, το βρακί το τουλοπάνι.                                                                                 
Έκπληξη
Βουνό με βουνό δε σμίγει.
Μικρός που είναι ο κόσμος!
Ο παπάς κι η παπαδιά, πέντε μήνες δυο παιδιά.
Όσα φέρνει η ώρα, δεν τα φέρνει ο χρόνος όλος.
Χωρίς χώμα και νερό, πώς ευρέθη αγγούρι εδώ.
Πετάχθη η γριά απ’ το φράχτη με τη ρόκα το αδράχτι.
Αλλού βαρούν τα όργανα κι αλλού χορεύει η νύφη.
Ο κουτσός με το ‘να πόδι δίνει μια και πάει στην Πόλη.                                                                              
Απογοήτευση
Χέσε ψηλά κι αγνάντευε.
Στολίστη η νύφη κι απόμεινε.
Τι έχεις Γιάννη; Τι είχα πάντα.
Πολύ κο-κο και κανένα αβγό.
Ζήσε μαύρε μου να φας τριφύλλι.
Τρέχα γύρευε και Νικολό καρτέρει.
Άλλος χάσκει κι άλλος μεταλαβαίνει.
Λάδια πολλά κι από τηγανίτα τίποτα.
Ο φτωχός εχάθηκε και ο καιρός εδιάβηκε.
Εγκαστρώθη το βουνό και γέννησε ποντίκι.
Χέσε μέσα Πολυχρόνη που δε γίναμε ευζώνοι.
Πολλή βοή στο μύλο μας, μα τ’ αλευράκι λίγο.
Από το γάμο έρχομαι και μα την πείνα που ‘χω.
Καλός-καλός ο χοίρος μας κι εξέβην χαλαζιάρης.
Σε πήρα για βασιλικό και εβγήκες τσουτσουμίδα.
Άκουσα τα κουδούνια σου κι έλεγα μάντρες έχεις.
Πήγα να πω τον πόνο μου και μου ‘πιασαν τον κώλο μου.
Λάχανα στη μάνα μου, λάχανα στον άντρα μου, κάλλιο ήταν στη μάνα μου.                                             
                                                                                                   Θλίψη & Πόνος
Σ’ αυτόν τον κόσμο η λύπη, ποτέ δεν απολείπει.
Αυτός που ‘χασε το χοίρο του, όλο μουγκριές ακούει.
Τρώει η σκουριά το σίδερο και η θλίψη την καρδιά μας.                                                                             
Άγχος & Στεναχώρια
Το πολύ νταμάχι τρώει το στομάχι.
Οι λύπες κόβουν γόνατα κι οι λογισμοί γερνάνε.
Όλοι κλαίν’ τον πόνο τους κι ο μυλωνάς τ’ αυλάκι.
Τα πολλά πνίγουν τον άντρα και τα λίγα τη γυναίκα.
Η έγνοια κάνει τη δουλειά κι η ξεγνοιασιά τον ύπνο.
Τον φτωχό και τον χωριάτη ξένη έγνοια τον γερνάει.
Μια στενοχώρια που μοιράζεται είναι μισή στενοχώρια.
Όποιος έχει γυναίκα όμορφη, στη δημοσιά αμπέλι, ποτέ του δεν είναι ήσυχος.                                        
                                                                                            Απόγνωση
Ο πνιγμένος απ’ τα μαλλιά του πιάνεται.
Χωρίς κουπιά και άρμενα, Αϊ-Νικόλα βόηθα.
Αλί απ’ τον Αλή που ‘χασε τ’ άλογο και πιλαλεί.
Όποιος δεν έχει πούθε να πιαστεί, πιάνεται κι από γυμνό σπαθί.                                                             
Κλάμα & Δάκρυα
Κλαίν’ οι χήρες, κλαίν’ κι οι παντρεμένες.
Κάλλιο να κλάψει το παιδί παρά να κλάψει η μάνα.
Πουτάνα με τα κλάματα και κλέφτης με τους όρκους.
Ούτε γάμος δίχως κλάματα, ούτε κηδεία δίχως γέλια.                                                                                
Φόβος
Ο φόβος φυλάει τα έρμα.
Τρέμει σαν το σκύλο κάτω απ’ το ρέχτι.
Φόβο από την αρκούδα, φόβο κι από το σκατό της.
Ο λόγγος δεν εφοβήθη το τσεκούρι μα το στειλιάρι.
Φοβάται ο Γιάννης το θεριό, και το θεριό το Γιάννη.
Πώς πάνε οι στραβοί στον Άδη; ένας κοντά στον άλλονε.                                                                           
Ενοχή
Όποιος έχει τη μύγα, μυγιάζεται.
Ο πρωτομυριστής και πρωτοκλαστής.
Άλλος σ’ έχεσε κι εγώ θα σε σφουγγίσω;
Αλάτισε τον κώλο σου και ρώτα τι βρωμάει.
Αμ’ πότε σε ξεβράκωσα και δεν ήσουνα χεσμένος;                                                                                      
Ντροπή 
Η ντροπίτσα τρώει πετρίτσα.
Παλιά αμαρτία, καινούργια ντροπή.
Έμαθε γυμνός και ντρέπεται ντυμένος.
Ντράπου η κόρη, βρέθει γκαστρωμένη.
Όποιος ντρέπεται, πολλά καλά στερεύεται.
Έμαθε ξεβράκωτος και ντρέπεται ντυμένος.
Μισή ντροπή δική μου - μισή ντροπή δική σου.
Έβγα έξω και πομπέψου κι έμπα μέσα και πορέψου.
Πίσω να πάει ντρέπεται, μπροστά να πάει φοβάται.
Η δουλειά δεν είν’ ντροπή και ντροπή είν’ η τεμπελιά.                                                                                                             Αξιολόγηση
Δες μάνα και πάρε κόρη.
Χώρια τα στέρφα από τα γαλάρια.
Άλλος έχει τ’ όνομα κι άλλος τη χάρη.
Του γεωργού η δουλειά στ’ αλώνι φαίνεται.
Άντρας ο καλύτερος τσάχειλας και μύταρος.
Το δένδρο από τον καρπό γνωρίζεται.
Δείξε μου τον φίλο σου, να σου πω ποιος είσαι.                                                                                         
Αξία & Ικανότητα
Κατά το νιο και τ’ άρματα.
Αν δε φας θεριό, δε θεριεύεις.
Ο καλός ο μύλος όλα τ’ αλέθει.
Η καμήλα από τ’ αυτί δεν κουτσαίνει.
Η καλή νέστρα και με το κουτάλι γνέθει.
Ο καλός ο γεωργός κάνει το καλό χωράφι.
Βασιλικός κι αν μαραθεί, τη μυρωδιά την έχει.
Της καλής προβατίνας της κρεμάνε το τροκάνι.
Ο καλός ο καπετάνιος στη φουρτούνα φαίνεται.
Άλλα τα μάτια του λαγού κι άλλα της κουκουβάγιας.
Μάστορης είναι και της κατσίκας ο κώλος [που κάνει την κοπριά της κομπολόι].
Μη με κοιτάς στο γύρισμα, γυρίζω παλικάρι. Να με κοιτάς στο λιόκρισμα που σπάω το λιθάρι.            
                                                                                                 Ευφυΐα
Δεν πίν’ η κατσούλα ξίδι.
Το έξυπνο πουλί από τη μύτη πιάνεται.
Εσύ που ξέρεις τα πολλά κι ο νους σου κατεβάζει, χίλια καντάρια σίδερο, πόσες βελόνες βγάζει;            
                                                                                                   Σοφία
Κάνε με σοφό, να σε κάνω πλούσιο.                                                                                                             
Θέληση & Δύναμη
Ο επιμένων νικά.
Την πέτρα στύβει και την τρίχα σχίζει.
Όταν η θέληση είναι σταθερή, το πόδι είναι ελαφρύ.
Ο λύκος έχει το σβέρκο χοντρό γιατί κάνει μόνος τις δουλειές του.                                                            
                                                                                            Ηρωισμός
Κάλλιο σφαγάρι παρά ψοφίμι.
Όπου πεθαίνουνε πολλοί, θάνατο δε φοβάσαι.
                                                                                         Αυτογνωσία
Η μαϊμού είδε τον κώλο της και τρόμαξε.
Η καμήλα την καμπούρα της δεν την βλέπει.                                                                                               
Τιμιότητα
Καθαρός ουρανός αστραπές δε φοβάται.
                                                                                             Καλοσύνη
Χίλιοι καλοί χωράνε.
Ο καλός καλό δεν έχει.
Όπου Γιάννης και μάλαμα.
Κάμε το καλό και ρίξ’ το στο γιαλό.
Όλα στον κόσμο χάνονται και μέν’ η καλοσύνη.
Η μεγάλη καλοσύνη είναι και μπουνταλοσύνη.                                                                                            
Υπευθυνότητα
Όποιος έχει αμπέλι, ας βρει δραγάτη.
Το κάθε αρνί κρέμεται από το κλιτσί του.
Η θάλασσα είναι γαλανή μα ο αγέρας τη μαυρίζει.
Εγώ βαφτίζω και μυρώνω, άρα ζήσει άρα δε ζήσει.                                                                                   
Μετριοφροσύνη
Όσο είσαι, Γιάννη, φαίνου και λιγάκι παρακάτω.
Καλογνωμιά και ομορφιά θέλουν ταπεινοσύνη.                                                                                           
Γενναιοδωρία
Ας γυρίζει ο μύλος, κι ας τρώει ο χοίρος.
Το ξένο βιό ο καλόγερος για την ψυχή του δίνει.
Ο λόγος σου με χόρτασε και τα ψωμί σου φά’ το.
Ο σπόρος κι ο παράς, αν δεν σκορπιστούν δεν αυγαταίνουν.                                                                     
Ευγνωμοσύνη
Χάρισμα χωρίς χάρη δε γίνεται.
Η χάρη θέλει αντίχαρη και πάλι χάρη είναι.
Πίνει η κότα το νερό, μα κοιτάει και το Θεό.
Έφαγες το κουλούρι σου, κάτω τη μούρη σου.
Άγιος που δε θαυματουργεί, μηδέ δοξολογιέται.
Ό,τι έκανες γειτόνισσα εις το δικό μου γάμο, να μ’ αξιώσει ο Θεός διπλά να σου τα κάμω.                     
                                                                                 Προνοητικότητα
Έχουσιν γνώσιν οι φύλακες.
Φύλαγε τα ρούχα σου να έχεις τα μισά.
Του άγιου άναβε ένα κερί και του διαβόλου δέκα.
Το Μάρτη ξύλα φύλαγε μην κάψεις τα παλούκια.
Δείρ’ τονε για τ’ αβγό, να μην σου πάρ’ την κότα.
Μεγάλη μπουκιά φάε, μεγάλη κουβέντα μην πεις.
Των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν.
Μήτε στη μέση χωραφιού, μήτε στην άκρη τραπεζιού.
Άμα αστράφτει και βροντά, δέσε την βάρκα του ψαρά.
Όταν έπινες με τη μουρχούτα, ας τα συλλογιόσουν τούτα.
Την υπογραφή σου και το κάτω το κεφάλι σου να προσέχεις που τα βάζεις.
Η αρκούδα το κόκαλο το μετράει πρώτα στον πισινό της κι ύστερα το τρώει.                                          
                                                                                               Υπομονή
Αγάλι-αγάλι γίνεται η αγουρίδα μέλι.
Φασούλι το φασούλι γεμίζει το σακούλι.
Αν είσαι και παπάς, με την αράδα σου θα πας.
Κάτσε κόρη ανύπαντρη, να κάμω γιο να πάρεις.
Σταλαματιά, σταλαματιά, τρώγεται η πέτρα η πλατιά.
Σταλαματιά, σταλαματιά, γεμίζει η στάμνα η πλατιά.
Όπου αγάλι-αγάλι περπατεί, μακριά μπορεί να πάει.
Κάτσε κότα μου στ’ αυγά σου για να βγούνε τα πουλιά σου.                                                                     
Πειθαρχία & Υπακοή 
Όπως μου βαράνε χορεύω.
Βασιλική διαταγή και τα σκυλιά δεμένα.
Νύφη, όχι καθώς ήξευρες, αλλά καθώς ηύρες.
Ο παπάς κι η καμουλίκα όταν σου μιλούν αγροίκα.
Η προσταγή σου φιρμάνι κι ο κώλος σου ντουμάνι.                                                                                    
Αδράνεια & Τεμπελιά
Πέσε πίτα να σε φάω.
Ακαμασιά, σπιτιού ξεθεμελιώστρα.
Τζάμπα δούλευε, τζάμπα μην κάθεσαι.
Όποιος δεν εργάζεται, περιεργάζεται.
Επήγες για μαμή και κάθισες λεχώνα.
Ψάλε δεσπότη, με πονεί το δάχτυλο μου.
Η κυρά μας η καλή απ’ τον ύπνο στο φαγί.
Ακαμάτης και φαγάς, ή κλέφτης ή αφέντης.
Άξιος είναι στο φαΐ και γρήγορος στον ύπνο.
Όπου ρίξει άγκουρα πιάνει απάνω κάβουρα.
Τεμπέλης στα νιάτα, ζητιάνος στα γεράματα.
Με λούσιμο και χτένισμα αδράχτι δε γιομίζει.
Αξιώθηκεν η νύφη μας το Σάββατο το βράδυ.
Όπου ρίξει παλαμάρι, κάνει μήνες να σαλπάρει.
Ακαμάτης και φαγάς: ψάλτης, διάκος ή παπάς.
Ο ύπνος θρέφει τα μωρά κι ο ήλιος τα μοσχάρια.
Του ακαμάτη το τσουκάλι ο Θεός το μαγειρεύει.
Όποιος πλουταίνει με το νου, γλήγορα φτωχαίνει.
Ο τεμπέλης κι ο φαγάς, ή χωροφύλακας ή παπάς.
Ο ύπνος θρέφει μάγουλα και ξεγυμνώνει κώλους.
Δουλειά δεν είχε ο διάολος κι έδερνε τα παιδιά του.
Στου τεμπέλη το τσαντίρι έχει ο διάολος εργαστήρι.
Με το στόμα μπάρα-μπάρα, με τα χέρια κουλαμάρα.
Άντρα μου ‘ρθε αξιάδα, φερ’ τα γένια σου να γνέσω.
Όποιος περπατεί μυρίζει κι όποιος κάθεται βρωμίζει.
Άδουλος, δουλειά δεν έχει, το βρακί του λύν’ και δένει.
Γλυκός ο ύπνος το πρωί, γδυτός ο κώλος τη Λαμπρή.
Με το νου πλουταίν’ η κόρη, με τον ύπνο η ακαμάτρα.
Όποιος τ’ άστρα λογαριάζει, νηστικός πάντα πλαγιάζει.
Ώσπου να σηκώσει το ένα πόδι του, βρωμάει το άλλο.
Είναι γλήγορος εις το χουλιάρι κι αργός εις τη δουλειά.
Ο ακαμάτης δεν τρώει τα μύγδαλα για να μην τα σπάσει.
Όποιος διατάζει κι όποιος κλάνει ποτέ του δεν κουράζεται.
Όσο να σηκώσει το ένα πόδι του, παίρνει ο διάολος το άλλο.
Κάλλιο ένα καλό χουζούρι παρά της δουλειάς το νταβαντούρι.
Καλογέροι για δουλειά, ούτε κρίση ούτε λαλιά. 
Καλογέροι για φαΐ, όλοι εδώ οι ορφανοί.                                                                                                                                      Πειρασμός
Μικρός δαίμων μεγάλη πειρασία.
Όμορφη γυναίκα, διάβολος του χωριού.
Θέλω ν’ αγιάσω κι ο διάβολος δεν μ’ αφήνει.